kapitein jonker We hebben niet genoeg tijd gehad, om alle Tienduizend Dingen te vinden, maar we geloven wel, dat Maria Dermoüt er niet ver vanaf is en we hebben geconstateerd, dat er misschien nóg Tienduizend dingen bijgekomen zijn. Alvast de betjaks, die pas de laatste decennia zijn verschenen. Er zijn er zoveel, dat ze om de beurt mogen rijden. B.v. de witte betjaks mogen maandag rijden, de rode rijden dinsdag, dan is het weer de beurt aan de witte, enzovoorts. Eén van de nieuwe dingen is wel de Ferry tussen Galala en Rumah Tiga (het smalste deel van de baai). De boot kan wel acht auto's/vrachtauto's tegelijk overzetten, behalve motorfietsen en mensen, hetgeen voor motoristen de weg meer dan 20 km korter maakt, hetgeen ook een bezuiniging is in tijd en brandstof. Op Mangga Dua staan thans meer dan twee manggabomen en op Rumah Tiga zijn nog talrijke huizen bijgebouwd, waaronder heel mooie en heel grote. Naast de nuttige nieuwe Dingen die er bijgekomen zijn, zijn er ook nutteloze Dingen ontstaan, zoals de bovengenoemde Nightclubs. Niet alleen zonder nut, maar zij bleken ook schadelijk te zijn, zodat de bevoegde autoriteiten het aantal op één enkele hebben teruggebracht. Misschien heeft ons verhaal wat te enthousiast geklonken, zodat het een indruk heeft gemaakt van een absolute vol komenheid. Maar, lezers, nergens op de wereld is het volmaakt. Dus ook hier niet. Ook hier hebben we teleur stellingen gehad, doordat de zaken niet vlot genoeg gingen, of anders dan wij het ons voorgesteld hadden, maar wat heeft dat te betekenen tegenover het toverachtige natuur schoon en de gemoedelijke vriendelijkheid van de mensen, waar we echt op vergast werden. Op een zondagochtend zijn we voor de thuisreis naar het vliegveld Laha gereden, met een zwaar hart en wat buik pijn (van de sago) en we hebben het geluk gehad, om een glimp te krijgen van kerkgangers in "Black White". Zwart de kleren van de mannen en vrouwen, zwart ook het boekje en verblindend wit de "linso" (de schone gesteven zakdoek). En toen we over het eiland vlogen en vol weemoed neer keken op al dat blauw met ontelbare nuances, toen moesten we wel instemmen met Maria Dermoüt: "WAAR WAS EEN MOOIERE BAAI?" Links: De Morenas komt poseren, aandach tig bekeken door Victor Pattiasina. Rechts: Een gezellig praatje met de roedjak- verkoopsters van Natsea. Een Ambonse legende. Zijn oorspronkelijke naam was Oemar Kotta Lima Bintang. Hij werd op Mani- pa geboren en ook nu nog verschijnt hij in 't donker op het veld en al is er op Atjeh, waar hij heeft gevochten, geen oorlog meer, toch blijft Jonker bij zijn moedige mannen en laat de zegevaan wapperen, waar iedere Am- bonnees naar blijft verlangen. Als jonge man gaf Bintang zich op voor het Indische leger en trok als soldaat ten strijde, ging naar Bantam, naar Atjeh, hij voer langs Allang, trot seerde de woeste baren in een prauw en landde te Noessanive. Hier bleef hij een korte poos en toen hij op een dag een bamboe wilde gaan kappen en zijn parang liet dalen, vernam hij een zachte stem, die zei: "Kap van onder, van boven, maar wil in het mid den niet kloven". En toen hij deed, wat hem was gezegd, verscheen er een beeldschone vrouw, die op een af stand bleef staan en schuchter naar hem keek. Haar naam was Poeteri Bidadari Pandang Kastoeri en zij nam Bintang onder haar hoede en be schermde hem tegen kwaad. Bintang verrichtte op de slagvelden wonderen, zijn stem klonk steeds bo ven allen uit; hij was de schrik van de vijand en waar hij streed, streed hij ook voor de glorie van Nederland en Nederland bevorderde hem tot kapi tein. Zo heette hij dus voortaan Kapi tein Jonker. Eens zat men zich suf te verzinnen, hoe het fort van de Radja in te nemen, dat door duizenden mannen werd be waakt. Men had het fort beschoten, maar welke pogingen men ook onder nam, 't was vruchteloos, het fort bleef onneembaar. Toen besloot Bintang er alleen op af te gaan; de Molukker wist van geen versagen. Hij begeeft zich alleen naar de poort en vliegt, een vogel gelijk, door de poort, opent de andere poor ten en zo kon het leger het fort binnen dringen. Alleen - de Radja was ner gens te vinden; hem wilde men toch hebben. Men zei, hij was dood en reeds begraven, maar men wilde dit niet geloven. Hij scheen uit zijn graf plaats verrezen en niemand wist, waar de Radja zich schuil hield. Maar plots hoorde Bintang zijn be- schermfee fluiten. Zij gebruikte hier voor een pinangpoetibast en zei: "Ga naar gindse bamboe en kap hem dit maal midden door". En zie de Radja, die zich in de bamboe had verscholen, kwam te voorschijn. Nogeens hoorde Bintang de stem, die zei: "Laat Uw heupzwaai éénmaal blin ken". Doch Bintang sprak: "Mijn Moe der, die mij eens baarde, wilde, dat ik mijn krachten spaarde en nimmer on nodig sloeg!" Nauwelijks had Bintang deze woorden gesproken, of de Radja stierf. De Hollandse vlag werd gehesen en luide vreugdekreten stegen op; de man van Manipa mocht pronken met alle eervolle titels en luister omstraal de hem. Geen wonder, dat na zijn sterven, hij de roep van onsterfelijkheid scheen te hebben bij het Ambonse volk. Lang leve de Kapitein Jonker! Dat hij nog vaak in 't donker mag ver schijnen, want hij heeft reeds velen moed gegeven. INENG INDONESISCH-SCHWEIZERISCHE INTERESSENGEMEINSCHAFT Het onderstaande berichtje ontvingen wij uit Zwitserland: Ook in Zwitserland bestaat er een In- donesisch-Zwitserse vereniging, die ernaar streeft kuituur en folklore uit Indonesië in Zwitserland te brengen. ISIG is charitatief werkzaam, we onder steunen diverse projekten in Indone sië, brengen de middelen (o.a. braille machines en medicamenten) en het geld direkt door onze reisleiders en kontaktpersonen naar de ontvangers. Dit is alles mogelijk door een reis bureau, die reizen naar Indonesië voor de ISIG verzorgt, de winst van de reizen wordt voor goede doeleinden bestemd. Verleden jaar vierden wij ons 10-jarig bestaan. Ook dit jaar werd er een feestavond georganiseerd, op 4 november jl. in Zürich-Schwamendingen, waar een dansgroep uit Nederland Indonesische dansen bracht. De Indonesische zang groep Sani zorgde voor de vocale om lijsting van het veelzijdige programma. Het secretariaat van de vereniging is gevestigd: Auf Punten 28, 8405 Win- terthur, Zwitserland. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 9