''keliling jawa" (i)
per auto, doe het ook eens
Een onvergetelijk sawahlandschap strekte zich voor ons uit
Si Bangau Jakarta
Indonesië is "in" momenteel; duizenden kwamen terug of gingen voor de eerste
keer naar de "Gordel van Smaragd", dat tegenwoordig "Nusantara Indah" heet.
Voor hen, die de eerste keer deze kant op komen, weinig tijd hebben en zeker
voor hen die het Indonesisch onvoldoende beheersen, is een georganiseerde reis
zeer aan te bevelen; in kort bestek wordt n.l. een ongecompliceerd en aantrek
kelijk Indonesië gepresenteerd, er is geen of zeer weinig tijd om met het echte
(lees: struggle for life) Indonesië kennis te maken. Dat hoeft ook niet, de mees
ten zouden dat waarschijnlijk niet eens willen, men is toch met vakantie? Maar
wat is dan eigenlijk dat "echte" Indonesië? Niemand heeft mij ooit het antwoord
kunnen geven.
Na een verblijf van bijna acht jaar in
het moderne Indonesië is toch iedere
keer^weer gebleken dat iedere bezoe
ker, die ik ontmoette dit voor zichzelf
bepaalt. Voor de één zijn het de
snoeperijen, voor de ander de mooie
landschappen, waar de tand des tijds
inderdaad nog niet aan heeft ge
knaagd, of het immer goddelijke kli
maat, voor weer een ander bleken het
de overblijfselen van "tempo dulu" te
zijn en een enkeling kwam alleen maar
hier om naarstig naar negatieve zaken
te zoeken om (zonder kennis van ach
tergronden) in patria een met een air
of men "iets groots verricht", verplet
terend artikel over Indonesië te schrij
ven. (Wonderlijk genoeg heeft nog
geen een Indonesische journalist een
afbrekend artikel over de ook aanwezi
ge negatieve zaken van Nederland ge
schreven, hetgeen echt niet moeilijk
is); weer anderen komen op familie
bezoek, iets wat nog generaties zal
voortduren en ga zo maar door!
De komst van de mij zeer dierbare ou
ders van een vroegere klasgenoot van
mij, de familie J.A.de Ceuninck van Ca-
pelle, bood mij echter de gelegenheid
na lange tijd weer eens kris kras met
open ogen door Java te toeren en wel
12
per auto. Het hoeft natuurlijk geen be
toog, dat het reizen per auto vele
voordelen biedt boven het reizen per
openbaar vervoer (hoewel ook dit zijn
charme kan hebben) en wellicht voor
navolging vatbaar is. Mocht U voor
enige maanden naar Indonesië gaan,
dan moet U er werkelijk eens over
piekeren, of de huur van een auto niet
aantrekkelijk kan zijn. Na aankomst in
Jakarta moet U dan maar eens neuzen
in bijv. de Indonesian Times, een En
gelstalig ochtendblad. In dit blad wor
den regelmatig recente auto's (2-3 jaar
oud) op maandbasis te huur aange
boden. (All risk verzekerd, prijzen v.a.
zo'n 1250,per maand, dus net
40,per dag). Alleen nog een goe
de rij-ervaring, stalen zenuwen en een
geldig internationaal rijbewijs en
U kunt zelf de hort op, zoals wij het
deden bijvoorbeeld. We hadden niet al
te veel tijd tot onze beschikking, daar,
ik zal de familie de Ceuninck naar in
middels klassiek geworden gebruik,
maar Oom en Tante noemen, nog een
uitgebreid programma in Jakarta had
den af te werken, doch in slechts tien
dagen is het ons toch gelukt een ui
terst boeiende reis te maken. Deze
reis ving op 13 juli j.l. in Jakarta aan.
Om een uur of negen 's morgens, U
weet toch, strakblauwe hemel, een heel
licht briesje door de flamboyants, dat
net krachtig genoeg is om de skeletjes
van de gesneuvelde lajang lajang te
doen bewegen in deze bomen en in de
electriciteitsdraden, vingen we de reis,
met een minimum aan bagage, aan.
Na ons een ruim kwartier door de alom
besproken en beruchte wirwar van
alles wat maar wielen kan hebben te
hebben gewrongen, konden we van de
Jl. Gatot Subroto rechts afslaan (recht
door ga je naar vliegveld Halim), om
zo de, vorig jaar gereed gekomen, tol
weg (de "Jagorawi") op te rijden.
"Een weg jang mooi deze", die de rit
naar Bogor tot een peulschilletje heeft
gemaakt. Tolkosten Rp. 600,2,~.
Toch is het oppassen geblazen voor,
officieel streng verboden, doch toch
altijd weer opduikende passanten, die
al dan niet met pikolan met twee km
per uur voor de met een vaart van ver
over de 100 km aanstormende auto's
de weg over wandelen. Minta ampoen
deh! Toch heb ik nog niet over tabra-
kans gelezen, wel van ongevallen door
bandenperikelen; verkeerde spanning
of doordat een reeds 300 maal gevul-
caniseerde band, die gewend was aan
het "keong" gangetje in Kota, plotse
ling werd geranseld met een superso
nische snelheid. Vooral op de zon
dagen blijkt dat vele weggebruikers
nog erg moeten wennen aan het snel
le gedoeDe snelweg eindigt even
buiten Bogor, waar we linksaf weer
de oude weg oprijden. Het stijgt in
middels behoorlijk, langs Cobogo door
langs Tugu, waar de theetuinen van
de Puncak beginnen. Een altijd in
teressant landschap ontvouwt zich voor
ons, toevallig was het ditmaal volko
men helder. Even voor de Poentjak
stoppen om een wandelingetje naar de
Telaga Warna te maken. Door de week
is het hier altijd goed toeven, het was
