INDONESIË
- DE GORDEL VAN SMARAGD -
22 dagen JAVA en BAL11980
De hertebout schoot erbij in
POIRRIÉ
ra,
ROUVEEN
Een ontmoeting met een kudde olifanten.
Neen, ouwe sobat, dat is geen spannend avontuur van die heldhaftige beroeps
jagers, waarvan wij reeds eerder gelezen hebben.
Olifanten, tijgers, badaks, apa bolé boeat
Nee, dit is maar een eenvoudig verhaaltje, waarin niet veel bijzonders gebeurt.
Sorry, ja
In 1950 zat ik in het boven-Moessi-
gebied, eerst op het BPM-terrein
Mangoendjaja en later op m'n eentje
in Soengei Lilin, ongeveer halfweg tus
sen Palembang en Djambi, aan de
grote pijplijn, die NIAM olie naar Pla-
djoe voerde. Soengei Lilin-olie en ver
derop Kluang en Mangoendjaja-olie
werden er aan toegevoegd ter ver
werking in de Pladjoe-raffinaderij.
Soengei Lilin was voornamelijk een
bloosterpompstation, want de olie-pro
ducten daar stelden heel weinig voor.
Ook belangrijk was het onderhoud en
eventuele reparaties aan de pijp- en
telefoonleidingen S.L. - Djambi, want
olifanten, die gaarne over de weg wan
delden, trokken zich uiteraard van de
ze obstakels weinig aan!
De Maatschappij verschafte mij, voor
ontspanning, een dubbelloops geweer
en wat ammunitie. Voor aanvulling van
onze rantsoenen met een herteboutje
ging ik soms op zaterdagavond erop
uit. Meestal vergezeld van mijn Chi
nese toekang (een vakman), die de
sówar hanteerde. Met zijn ervaring op
dit gebied, lag het aan hem het hert
te vinden en vast te houden in het
zachte licht van de lamp. Geen elek
trisch licht of Eveready toorts a.u.b.,
daar schrikken de beesten van, terwijl
zij zich niets van sówar-licht aantrek
ken. "Voor hen is het de maan", zei
Ah Tjoi.
En wanneer in een of andere verlaten
ladang hij de ogen van een tijger te
pakken kreeg (hij wist heus wel het
verschil, hoor!), namen wij met spoed
de benen, de andere kant op! Ik heb
U al verteld, dat wij geen helden
waren.
Op een goeie dag belde een kennis uit
Pladjoe me op, of hij over kon komen
om zaterdagsavonds op hertejacht te
gaan. Klaarblijkelijk deinsden de lui
tjes daarginds ook niet terug van een
hertebout!
Wel, daar waren we dan in de pickup
op weg naar een verlaten ladang, kilo
meters verderop, Djambiwaarts, waar
het volgens Ah Tjoi krioelde van de
herten. Wij passeerden enkele donkere
kampongs, waar iedereen de slaap der
rechtvaardigen sliep, zoals het be
hoorde! Maar toen kwamen wij langs
een kampong, waar iedereen nog wak
ker was, heen en weer liep, lichten en
houtvuren aanstak, enz. Nu, dat was
vreemd, zeg! Wij stopten dan ook en
informeerden wat er aan de hand was.
Een feestje misschien, een bruiloft of
een besnijdenis? De herten konden
nog wel wachten! Neen, olifanten in
aantocht! "Waar dan?" "Iets verderop
mijnheer, een grote kudde; zij komen
hierheen. Wij zijn gereed om ze de
weg te versperren". O, ho, de weg
vooruit is versperd door die beesten,
dus afstijgen maar en wachten tot zij
voorbij zijn!
De pickup werd omgedraaid en aan de
kant van de weg geparkeerd. Vriend
en ik met onze spuiten op de weg ge
zeten, voorbij het dorp in de richting
van waar de olifanten zouden komen.
Ja hoor, nu hoorden wij de kudde ook
goed. Dichter en dichterbij, totdat on
geveer vijftig meter verderop de leider
uit de bocht van de weg kwam, ge
volgd door de hele kudde. Op dit
ogenblik brak een heidens lawaai uit.
Potten, pannen en petroleumblikken
en de menselijke stem van groot tot
"Ja daar en nou een beetje naar rechts."
klein zorgden voor een lawaai, dat het
een lust was. Fakkels en flambouwen
werden heen en weer gezwaaid. Ik
hielp mee door de dubbelloops in de
lucht af te schieten.
De leider liep nog een poosje door,
maar na enige aarzeling stapte hij het
bos weer in, natuurlijk gevolgd door
zijn trompetterende, rommelende, slurf
zwaaiende bende. (Never mind the
bloody pipeline, tjoh!) Dus had de
kampong en hun ladang weer een
narrow escape en waren de bewoners
natuurlijk in hun sas.
Gedurende deze vertoning was ik he
lemaal niet bevreesd. Ik voelde me
volkomen veilig daar voorop aan het
front, want had mijn vriend niet een
Mauser, één van die super duper
jachtgeweren, waarmee Trader Horn
zelfs de dikhuidige rhino's neerlegde?
Maar helaas, toen ik me omdraaide,
om mijn vriend een paar prachtige
slagtanden aan te duiden, was hij
niet meer te zien! Hij zat hoog en
droog in de pickup met de rest van de
bemanning. Ik besefte toen, dat ik met
m'n zielige dubbelloops de enige hin
dernis was geweest tussen de olifan
ten en de rest van de wereld. Ampoen!
Tegelijkertijd besefte ik ook, dat ik
toch niet alleen de meest amateuris
tische jager in Z. Sumatra was! H.T.
Wij helpen U GRATIS inlichtingen te ver
zamelen voor Uw familiestamboom. Wilt
U s.v.p. Uw medewerking hieraan verlenen
door zelf op te geven wat U van de be
treffende familie weet. U kunt daarvoor
een model aanvragen. Voegt U altijd een
gefrankeerde, zelf geadresseerde envelop
pe bij
INDISCH FAMILIE ARCHIEF
Vreelandsestraat 14, Den Haag,
tel. 070-45 44 06
Wij willen hierbij nadrukkelijk onder
uw aandacht brengen, dat TJALIE
ROBINSON BV en "Moesson" in
geen enkele relatie staan tot orga
nisaties, bedrijven e.d. die de naam
"Tong-Tong" voeren. Wij hebben
voorgoed van deze naam afstand
gedaan en hebben dus ook GEEN
BEMOEIENIS met zaken die deze
naam voeren. Voor Indonesië-reizen,
pasar malams etc. geen informaties
aan ons vragen!
Dank voor uw medewerking.
Tjalie Robinson BV
OP REIS NAAR
Rondreis langs: Jakarta - Bandung - Jogyakarta - Tretes en Bali.
Vertrekdata: 16-5 4-7 18-7 15-8 12-9-1980
EERST SPAREN? Op uw reisspaarrekening
vergoeden wij een rente van 71/2
Voor meer informatie kunt u schrijven
of bellen naar de
Postbus 1 7954 ZG ROUVEEN. Telefoon: 05226-441
22
