■pM* R.I.R. m ifc WhMKMMI - - - -: "INGET HATI" "AD PATRES" Fa. Johs. Ouwejan Zn. - S Begrafenis-en Crematie-Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS en ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Fred. Hendriklaan 7 Den Haag, Tel. 070-556427 (3 lijnen) Sommige mensen zeggen dat ik gek ben. En soms geloof ik dat ook wel een beetje. Ik ben bijvoorbeeld dol op oude kerkhoven. Ik weet niet waarom. Mis schien die serene rust, die stilte, die verlatenheid. Eén van de mooiste die ik ken staat wel in St. Tropez in Zd. Frankrijk. Gewoon magnifiek met dat uitzicht op de Middellandse Zee Maar de allermooiste staan toch wel in Indonesië. Of het nu Christelijke, Chi nese of Islamitische zijn. Maar ze moeten wel oud zijn. En niet in de grote steden staan. (Als ze er überhaupt nog wel staan want de meeste zijn opge ruimd). Maar buiten in die kleine plaat sen staan gewoon onvergetelijke, dat Europese kerkhofje van Soebang bij voorbeeld of die vrij grote van Solo (Momento Mori). Vaak helemaal ver wilderd natuurlijk, met hoge alang- alang waaruit soms, net erboven, zo maar majestueus marmeren engelen omhoog stijgen! Of dat grote Chinese kerkhof van Muntilan (Magelang) in Midden-Java dat tegen een berg is aangelegd. Een keten van "moeder schoten" om nooit meer te ver geten zo fraai! En dan de Islamitische kerkhoven natuurlijk. Hier in West- Java, dat nog vrij orthodox Islam is, zijn ze al zo mooi. Wattemeer in Mid den- en Oost-Java met die typische combinatie van Islam en animisme! Daarbij vergeleken zijn die hier op West-Java maar heel gewoontjes. Meestal een eenvoudige rustige plek met erg veel tjempaka-bomen en soms een waringin. Verder eenvoudige "o- pen" graven met alleen aan hoofd- en voeteneinde van die korte stenen paal tjes. Maar in Midden- en Oost-Java zijn ze meer zoals op de foto, deze is van een kerkhofje bij Klaten. Meestal wel ommuurd en met zo'n typische "Bali nese poort" erin. Dus vlak achter deze doorgang meteen weer een klein muurtje. Want zoals U wel weet van de Balinezen kunnen boze geesten al leen in één richting gaan, nl. vooruit/ achteruit. Boze geesten mogen niet op een kerkhof en wij, vermoeide aard bewoners, moeten liever geen last heb ben van deurtjes die we misschien vergeten te sluiten en zo. Dus moeten we de boze geesten foppen. Vandaar die tweede muur. Want net als ze dach ten dat ze leuk de poort door zijn, dreunen ze tegen die tweede barrière op! Wij, brave animisten, zijn gelukkig heel pienter en kunnen wel alle rich tingen op, óm het muurtje heenlopen om zo op 't kerkhof te komen. En zo'n Javaans kerkhofje is wel 't beste bewijs van die typische Javaanse uitdrukking (die ik al eerder meldde) van "Islam rilèk" relaxed), want de meeste graven zijn niet open van boven, maar juist afgedekt met een zwaar brok steen. Meestal eromheen nog eens een hek en daarbovenop nog eens een dak, zodat het geheel als een klein huisje erbij staat. En af en toe zie je zelfs zomaar een Christen tussen de ande ren liggen. Zoals U weet zijn in de Vorstenlanden veel Katholieken en komen veel "gemengde gezinnen" voor, waarin én katholieken én isla mieten. En omdat één familie vaak al een bepaalde plaats op de dodenakker heeft, krijg je zoiets natuurlijk. Ja, dodenakker, ook zo'n fraai woord. Vooral als je in de trein van Yogya naar Soerabaya zit zie je regelmatig tussen die kleine kamponkjes in zulke lieflijke kerkhofjes. Ik wou dat ik dit traject nog eens met een helicopter kon maken. Wat een fraaie platen zou ik dan kunnen schieten! Rustig en kalm erboven zwevend kan ik dan pas goed vastleggen dat het inderdaad kleine ronde eilandjes van rust zijn in die wijde uitgestrekte lappendeken van groene, gele en bruinige sawahs ROGIER Op het kleine kerkhofje waar de groot ouders van Udji liggen zag ik dit Christen graf tussen alle andere. Zoals U ziet met een echte "Westerse zerk" waar de plaat selijke steenhouwer heel naief een soort engeltje op gebeeldhouwd heeft. Achter de zerk die typische vertakte stam van de tjempakaboom. 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 29