Gezicht op het station Tawang van de N.I.S., dat in 1914 werd geopend. Van hieruit kon men naar de Vorstenlanden (Djokja, Solo) reizen of via Tjepoe naar Soerabaia. tijd bij een familie Scipio op bezoek ging, Karang Tengah, Pendrian, Pe- kodjanik vraag me af hoe ze nu allemaal heten! Gergadji. Pontjo. Je vlakt ze niet uit Ofschoon er voor mij geen gezelliger Pasar Malam bestond dan die van mijn kindertijd in Salatiga, die van Sema- rang mocht er wezen! De Manilla shows, de arme verknipte wezens die te zien waren, je stond daar toen niet bij stil. Trefpunt van iedereen was de tent waar je speenvarken kon eten (ik, toen zo slank als een den, liet ver stek gaan. Elk gram vet bracht mijn maag in oproer). Het fijne was dat de P.M. altijd in de tijd viel van de tan tièmes (drie maanden!). Trouwens dan hielden ook alle zaken uitverkoop. De boudoirpop die ik bij Meta Crul voor 4,in de wacht sleepte, zou nu, naar ik in een tijdschrift zag, 300, waard zijn. Ze heette Ninou. "Semarang? Niet de moeite waard het "aan te doen". Een ingetogen, "sclaie stad. Niets te beleven." Dacht u, dat Miss Riboet zich hier ook maar even door liet afschrikken? Welnee. Ze had voor Semarang haar eigen werkwijze. Ze stelde zich van tevoren op de hoog te van alles wat er zich vóór haar komst had afgespeeld en haar publiek trok in drommen naar haar toe. Ze nam de Semarangse autoriteiten op de hak op een manier die zo kostelijk was, dat ze zelf hun lachen niet kon den houden, ongeveer a la Wim Kan. Ik zie onze Wim nog proestend van de lach binnenkomen en daarna een imita tie van Miss Riboet geven. "En wat ze tegen de burgemeester zeiMijn moeder zei dan met haar pientere donkere ogen schitterend van binnen pret: "En mocht dat heus maar zo Wat lief dat hij niet boos werd." Jan meesmuilde trouwens ook om haar esprit. Palmenlaan West 37adres van het huis in de Gang Steffens, ge legen in het Villapark! Hoe hebben ze dat ingewikkelde nu opgelost, vraag ik me af. Wat heeft dat huis veel van ons meegemaakt. Het mocht er dan spoken, wij spookten er ook. Al die grammofoonplaten, veelvuldig be speeld, al die galmende liederen, al dat uitbundige lachen; al dat driftige tikken van een jonge schrijfster. Het huis is er nog, in mijn boeken. We verhuisden toen mijn vader gestor ven was naar Kaligarang 12, aan de voet van het Heuvelterrein. Je pas seerde eerst het Juliana-kinderzieken- huis en de prachtige sluis van het Bandjirkanaal. Hier hadden we weer een fijne tuin en een ruim uitzicht op een grasvlakte, waarover tegen het vallen van de avond gamelanklanken zweefden. Nauwelijks had Jan, toen we er drie jaar woonden, het hele huis zelf in de verf gezet, of de Engelse direc teur van de B.A.T. (British American Tobacco Company) zei toen hij hem in de lift van het gebouw op Kobong ont moette: "I think I will send you on home-leave." Dat was heel bizonder voor iemand met een z.g. "Indisch contract". Zijn grote eruditie en ca paciteiten gaven de doorslag en niet het feit dat hij in Indië geboren was. We reisden toen, in 1935 een halfjaar door Europa met een allereerste be zoek aan Spanje. Na terugkomst betrokken we een huis aan de Bendoweg, nu i n of o p het Heuvelterrein. Aan de korte weg lagen ook maar drie huizen, maar wat een contrast met de Gang Steffens! Hier nergens een muur met glasscherven. Het volle uitzicht op de glooiende heu vels met hun witte villa's, met als climax het blanke Hotel Bellevue. Keek je in de diepte dan zag je de keurige moderne gemeente-kampongs. Vanuit de achtertuin hadden we het wijdse uitzicht op de Semarangse reede, 's- avonds één sprookjesachtige flonke ring van de grote mailboten, die er lagen. Een uitnodiging voor zo'n boot was een feest. Je werd er heenge- stuwd met een "platboomd vaartuig". Wat was dat Heuvelterrein heerlijk koel. Semarang, hoofdstad van Midden-Java. Dat woord Midden heeft me altijd ge boeid. Boven de middelmaat wil je graag uitstijgen, maar de waarheid ligt in het midden, de gulden weg ook. Het hield je nuchter tegen van elke buiten sporigheid. Semarang, ik heb nog veel herinnerin gen, maar Moesson heeft niet onbe perkt ruimte in dit nummer. Dus groet ik je van ver overzee. Slamat tinggal dan banjak oentoeng. In de kerstdagen in de westmoesson, hing er altijd die bijzondere sfeer, ten dele zelf gescha pen, van geloof, van wijding, van het je geborgen weten in hogere dingen En als ooit iemand tegen me zegt "Semarang was saai" dan glijdt dat af langs mijn rug, want Semarang was doodeenvoudig fascinerend! Semarang - herinner je je onze uit tocht? De oude Soeminah lag stram op de knieën, haar hoofd gekneld te gen Ma's japon. "Njonja besar Mijn moeder trok een ring van haar vinger en stak die aan de hare, die ons goed zo spierwit placht te wassen. "Ingget saja, Soeminah." "Njonja't schokkende lijfje richt te zich op, met beide handen drukte ze Ma's hand tegen haar vochtige voor hoofd. "Toewan Allah djaga Njonja besar, toewan moedah dan nonna." De djongos die van Jan een horloge kreeg was spoorloos. Wij vonden hem terug op het perron van station Ta- wang, waar hij roerloos gehurkt zat tot onze trein vertrok. Stille hormat van toen. G. F. DE BRUYN KOPS f In Den Haag is overleden George Frangois (Frans) de Bruyn Kops. Hij is 93 jaar oud geworden en was met deze gezegende leeftijd inderdaad de laatste der Mohikanen - het langst levende lid van de voormalige Raad van Indië. Hij bereikte de hoogste sport in de Indische ambtelijke hiërarchie na een voorspoedige carrière op het Departement van Financiën, waarvan hij directeur was, toen hij werd be noemd tot lid van de Raad van Indië. Telg uit een bekend Indisch geslacht als hij was, drong hij zich niet op de voorgrond. Hij bleef een bescheiden figuur. De Bruyn Kops was ook een bekend sportsman en vooral op de tennisbaan een zeer geziene figuur. JHR. NIEUWE BOEKEN BIJ BOEKHANDEL MOESSON Istori-istori Maluku Het verhaal van de Molukken, door Tessel Pollmann en Juan Seleky 24,50 Chinese woorden van wijsheid 12,50 Indonesische sprookjes 27,50 Per Mailboot naar de Oost, A. Alberts f 24,50 Soos en Samenleving in Tempo Doeloe (herdruk) Hein Buitenweg 35, Thuis Indisch eten, Sarina Awang, Jesmina Hartley. Luxe uitvoering, prachtig geïllustreerd 34,50 Indonesisch Menu Kookboek Beb Vuyk tips voor de Hollandse eters 23,50 6

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 6