mm
1
I J. G.YSSEL DE SCHEPPER
I ALLE VERZEKERINGEN I
s ..s
Bij de vlaggenparade, 1940
De leraren van de K.M.A., 1940
gen, die de klasseoudste aangaf. Los
van gein en gekanker gebeurde dat
voorbeeldig. Voor de zwemlessen ging
de opleiding naar Tjihamplas. De af
mars gebeurde, na de oprichting van
de "Indische" of "Bandoengse" KMA,
onder een cadetvaandrig. Van deze
cadetvaandrigs waren wij het meest
vertrouwd met Rapagne, Alberti en
Revet, die ook vaak het middagappèl
afnamen. In tegenstelling tot de on
derluitenants hadden de vaandrigs niet
de twee zilveren, gebombeerde, kno
pen, maar één zilveren en één gouden.
Andere verschillen waren het jeugdig
uiterlijk van de vaandrig en het groeten
van de onderluitenant. Deze laatste
was nl. beëdigd en viel onder de offi
cieren. En daarvoor moest, in de
kazerne worden gesalueerd.
Als militiesergeant mochten wij nu het
witte tropenuniform dragen. Ik liet het
mijne door "Baba gemoek", aan de
Residentsweg maken. Bestelde er te
gelijk twee, om ze om en om te kunnen
dragen. Alhoewel de djas toetoep,
waarop de distinctieven, vooral bij
warm weer, irriteerde, voelden wij ons
er geweldig in. Wij waren nu duidelijk
onder-officier. Waarvoor de post voor
het geweer het vereiste eerbewijs
bracht. Vanzelfsprekend bleven wij
onze klasse sergeanten, die nog altijd
onze instructeurs bleven, het eerst
groeten. Daar hadden zij recht op.
Bij de bevordering tot sergeant kwam,
voor het eerst, de "Hongaarse Krul"
als bijzondere onderscheiding, bij het
rangonderscheidingsteken. Volgens de
kapitein Paardekooper, die ons de be
tekenis ervan uitlegde, was dit bij de
vorige opleidingen, nog niet voorge
komen. Het was ontleend aan de krul
die de Hongaarse officieren op hun
mouwen droegen. Maar dan eenvoudi
ger. Ir. tekening uitgevoerd in goud
draad. Gelijk aan het materiaal van de
sergeantsstreep.
Met het verkrijgen van wat meer soldij,
het eerbewijs van de post voor het
geweer en de uitgebreidere maaltijden
op porceleinen borden, was ook de
eigenwaarde nog meer omhoog ge
komen. Dat merkte je, als je, na 6 uur
's middags, langs de sociëteit Con
cordia, op de Bragaweg langs kwam.
Daar zaten, langs het trottoir, binnen
de afscheiding van ijzeren paaltjes, wel
enkele CORO-sergeanten en cadet
vaandrigs. Elk kennelijk in de ver
wachting dat juist hij bij het liefste
langskomend meisje of vrouwtje, in de
smaak zou vallen.
Naast de prettige gebeurtenissen kwa
men ook de minder aangename voor.
Als men afscheid nam van hen die niet
tot de naasthogere rang waren bevor
derdOf, zoals dat geval dat er,
in één van de leslokalen, een onder
legger werd aangetroffen, waarop aan
de onderkant hakenkruizen waren ge
tekend. Een onderzoek naar de ver
vaardiger leverde geen dader op. Maar
wel werd er gezocht in de richting
van cursisten, van Duitse komaf of van
hen, van wie het bekend was dat een
familielid NSB-sympathieën had. Hoe
wel niet openlijk, ontstond er een ze
kere voorzichtigheid in de gesprekken
met hen. Gelukkig bleef dit beperkt tot
individuele inzichten.
Er waren nl. onder de adspirant-re-
serveofficieren enkele bestuursambte
naren, die met enkele anderen, een
oudere groep vormden. Zij stelden
zich, tegenover incidenten en leiding
wat critischer en bezonkener op, dan
hun meeste collega's van even in de
twintig. Om enkele van deze personen
te noemen: Hazewinkel, Sanders, Abell,
Semmelink, De Graaff, Elink Schuur
man.
De viering van het St. Nicolaasfeest
op 5 of 6 december 1940, is een voor
beeld van een aangename herinnering.
Wie de Goed Heilig Man vertolkte,
weet ik niet meer. Wel dat de officier
van gezondheid Hilfman en de CORO-
sergeant Semmelink in het ontvangst
comité zaten. In de gevormde erehaag
stonden, onder meer, Simatupang en
NasutionDe komst van de Sint
met zijn zwarte Pieten werd aange
kondigd door het trompetgeschal van
de soldaat der eerste klasse, spandri
Rei, van het 15e Bataljon Infanterie.
Ja en dan het afscheidsfeest dat te
vens in overeenstemming was met de
traditie van de militiefuiven. Een vlot
voordrachtenprogramma, met muziek
ervoor, ertussendoor en erna. Gehou
den op zaterdag, 5 april 1941, in de
sociëteit "Concordia", te Bandoeng.
Aanvangende te 20.30 uur vermeldde
de uitnodiging. De uitvoering van "De
Hongaarse Krul" klonk als een klok.
Dr. Hilfman had niet alleen de regie
van het geheel, maar schreef ook, naar
ik meen, de tekst en de muziek voor
de diverse stukken. In het orkest za
ten, naast de leden van de militaire
kapel ook de CORO-sergeanten Ree-
mer en Souweine, als violisten. Van
de draagmelodie zijn mij bijgebleven
de eerste regels:
"Hongaarse Krul ik zal jou nooit
vergeten,
Om jou te krijgen moet je zoveel
weten' enz., enz.
Gezongen door een koor van adspi-
rant-reserveofficieren, waarvan Gerie
Gout opviel door zijn enthousiasme.
Natuurlijk ontbraken de vrolijke en de
satirische noten niet. Daarbij werd
voorzichtig een officier, of een in
structeur, op de korrel genomen. Voor
insiders duidelijk, zodat die ervan ge
noten.
Meer voor een ieder was het bal na.
Dat was voel- en merkbaar op de
dansvloer. Desondanks bleef het ge
heel stijlvol. De meisjes en verloofden
waren "in het lang" gekomen, de mili
tairen in het witte uitgaanstenue, ook
de leraren. Helaas waren er toen ook
al "muurbloempjes" omdat er heren
waren die liever in een groepje over
"dienst" spraken.
ELS
(wordt vervolgd)
UIIIIIIIIIIIIIIII!lllllllllllllllllll!lllllllll!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIin|l
Alg. Assurantiebedrijf ,,Argo"
Kantoor en woonhuis Corn, de Witt- I
laan 83, Den Haag, Telef. 55 71 72 1
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiitiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiif
13
