Het Geheim
Kinderdorp te Manado
KIMM Indische spekkoek
Het kleine meisje had weer eens ma
laria. De vlugge voetjes (ze werd wei
eens Trinil genoemd) lagen stil onder
de klamboe en het bleke mondje lust
te niets. Maar kinine moest erin onder
snikken en tranen. En dat hielp, ze
kwam weer overeind.
Toen kwamen de vriendelijke buren
vragen, of ze mee mocht komen lo
geren met de hele familie in de bergen
en het bos. Dat betekende dan een nog
langer schoolverzuim. Maar het ge
beurde, ook dokter was er voor.
Wat was er heerlijker denkbaar dan in
de bergen en bossen van Java rond te
dolen?
Maar de moederlijke buurvrouw met
haar drie bijna volwassen dochters ble
ven in de grote lommerrijke tuin zitten;
trippelvoet keek verlangend op naar
de grote sterke man, die voor een flin
ke wandeling uitgedost klaar stond.
"Kom maar kleine". Protest van de
vrouw: "Je neemt haar toch niet mee.
het is veel te vermoeiend", maar een
geruststellend kort gesprekje doofde
de angst en teleurstelling op 't smalle
gezicht.
Lichte klauterpartijen, telkens op ste
nen oversteken van heldere beekjes,
aldoor gesteund door sterke armen,
hoge oude bomen vol slingerplanten,
Wij lezen in het decembernummer van
Internationale Samenwerking:
Het kinderdorp Manado ligt aan de zui
delijke uitvalsweg van het gelijknamige
stadje op het Indonesische eiland Su-
lawesie. Vanaf de eerste heuvelrug,
waarop het zes hectare omvattende
kinderdorp ligt hebben de bewoners
een fraai uitzicht op de baai van Ma
nado. Op het terrein staan een kinder
tehuis, een kleuterschool, een lagere
school en een vakschool voor houtbe
werking met een internaat voor 50 jon
gens van arme gezinnen, afkomstig
van de eilandengroepen rond het vas
teland van noord, en midden-Sulawe-
sie.
Het kindertehuis is niet zomaar een
tehuis voor verlaten- en ouderloze kin
deren. Het bestaat uit acht wooneen
heden, waar pleegouders met acht kin
deren wonen. De bij dit kinderopvang-
project betrokken pleegouders zorgen
voor de opvang, begeleiding en opvoe
ding van volkomen verlaten kinderen
tot aan de volledige zelfstandigheid.
Normaal is de accomodatie berekend
op de aanwezigheid van 64 kinderen,
maar in noodsituaties is er plaats voor
96 jongens en meisjes.
Het kinderopvangproject is een initia
tief van de nu 52-jarige Nederlandse
die je in het gezicht sloegen, mooie
varens en mossen, ook vele kleine
bloemen langs de beek.
"Hier gaan we wat rusten en wat eten
en praten", klonk het kalm en wat
kleine, gesmeerde bollebroodjes wa
ren echt welkom. "Kun jij een geheim
bewaren, kleintje een echt diep ge
heim?" Plechtig geknik van ja met
volle mond. En als in een sprookje
dook na enige zachte voetstappen een
jonge Javaan uit de struiken, gewapend
met een in lange bladslierten gewik
kelde grote vrucht vol scherpe dikke
dorens. Enige snelle kappen met het
mes en daar lag in vakken open de
romige witgele vrucht, maar de lucht
ervan was ontstellend onaangenaam.
Kleine meid was al op de vlucht ge
slagen en keek op een afstand met
afschuw toe, hoe die grote man gretig
ervan at. Op zijn wenken en roepen
naderde ze langzaam en moest even,
heel even, van 't romige lekkers proe
ven.
"Dat is nu het geheim kindje, niets
vertellen thuis, begrijp je?" Nogmaals
een knik van belofte. Na de smulpartij,
toen de jongen met de overgebleven
vruchtdelen en alle afval verdwenen
was, volgde nog een korte, prettige
wandeling huiswaarts.
pater Smout, secretaris van het bisdom
Manado, die dagelijks werd geconfron
teerd met de problemen van weeskin
deren, halfwezen, kinderen van aan le
pra lijdende ouders enzovoorts. Met
hulp van de Nederlandse Kinderpost-
zegelaktie en van de Aktie Kom over
de Brug konden er in eerste instantie
vier wooneenheden op het door het
bisdom beschikbaar gestelde terrein
worden gebouwd. Maar er was meer
geld nodig. En dat kwam er dankzij een
eenmansaktie van de uit Etten Leur
afkomstige Nederlander Frits Koop-
mans, zelf vader van een aantal ge
adopteerde kinderen. Na een bezoek
aan Indonesië beloofde hij pater Smout
een handje te helpen. In maart 1977
begon hij een landelijke eenmansaktie
waarbij hij dag- en weekbladen, radio
en televisie inschakelde. Binnen enke
le maanden was er zo'n 500.000 gulden
binnen, genoeg voor de bouw van nog
eens vier wooneenheden. Belangrijk bij
dit kinderprojekt is dat het voor hon
derd procent door Indonesiërs wordt
gerund. Manado beschikt over een
dagelijkse staf van pleegouders, een
hoofd, een arts, een verpleegster, een
psycholoog, een sportleraar, een ex
pressiebegeleider, een accountant en
een public relationsman. De zaak is ook
door Indonesiërs opgebouwd, onder
wie een groep toekomstige bewoners
van het kinderdorp.
Ook de continuïteit van het kinderdorp
lijkt nu verzekerd. Uit fondsen voor
ontwikkelingssamenwerking is een be
drag van 35.000 gulden toegezegd. Te-
Eerst later heeft dit meisje begrepen,
dat het geen geheim was, maar dat de
man, die zo vreselijk veel van Doerian
hield, zijn gezin het ontstellende aro
ma op die manier bespaarde.
N. TAKKEN-SCHMID
JE LAH JE ROT
Wat hebben wij het toch goed, vrien
den. Voor ons nooit gebrek aan rijst
of ander Indisch voedsel, zelfs niet
in de patjeklik. Neen, steeds zien wij
zelfs iets nieuws in de toko. Komt het
niet uit de Oost, dan toch wel uit de
West of uit Afrika. Laatst zag ik in de
toko een oudere Indische dame on
zeker een blikje bekijken. "Geloof je",
sprak zij tot haar metgezel, "doerian
in blik!" De heer nam het blikje over,
keek, rook aandachtig aan de rand en
sprak: "Hngngh, doerian deze."
H.N.
vens zorgt Nederland voor ondersteu
ning van een agrarisch project, waar
van de netto-opbrengst ten goede zal
kunnen komen aan het kindertehuis ter
dekking van de lopende kosten. Ook
de Stichting Terre des Hommes wil het
kinderdorp jaarlijks steunen met een
bepaald bedrag. Naar aanleiding van
de succesvolle ontwikkelingen rond het
kindertehuis zal de KRO-televisie in
februari of maart een uitzending aan
Manado wijden.
Stort f 16,50 op giro 158225 en
U ontvangt een spekkoek van
ca. 500 gram, in speciale ver
pakking, franco thuis.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98
Amsterdam-Z. Tel. 020 - 72 84 61
9
