<^Driemaal 3<ConincjinH.edacj "Als de dag van gisterenzo herinner ik mij Koninginnedag in Indië. Ik zat op school bij de Ursulinen en alle leerlingen vanaf de vierde klas lagere school waren er bij betrokken. Extra handwerkles en er werd zelfs voorgelezen onder de les. Mère Theodora, onze handwerkles-zuster, had het druk. Ze deelde uitgeknipte cirkels van wit linnen uit. leder kind kreeg naald en draad en hier en daar stond een klosje naaigaren. Wat was je nieuwsgierig hoe het zou worden. De cirkel moest je rimpelen. Daarna werd de omvang van je hoofd gemeten en kreeg je een smalle oranje band aan de witte cirkel, die je met heel dunne steekjes vastnaaide. Het was voor Koninginnedag, wie wilde dan niet mooi zijn en meelopen met de aubade, in een witte jurk met rood-wit-blauw cocarde en een oranje sjerp over één schouder en licht geknoopt bij de heup? Koninginnedag in Indië is echt feesten met voorbereidingen, sjerpen, cocar- des, vlaggen, gekleurde lampen, serpe- tines, zakken met confetti, toeters, oog maskertjes, ratels, trompetten... noem maar op, allemaal dingen waar je on gelooflijk veel plezier en lawaai mee kon beleven. "Oranje boven, Oranje boven, leve Wilhelmien! Oranje boven, Oranje boven, leve Wilhelmien!" Vele gebouwen waren versierd. Overal hingen guirlandes en slingers, uit luid sprekers hoorde je: "Wij willen Hol land houen, ons Holland fier maar klein". "Wien Neerlands bloed in d'a- deren vloeit" en nog meer Vaderlandse liederen. Je was blij, het was feest. Overal bal-masqué, bloemencorso's, muziek. Je deed zelf mee, het Soer. Handelsblad kwam uit met een truck met een redactie-correctie afdeling op de truck. Na afloop eten in het Sim pang Hotel. Ik had een clubje, ver sierde samen de truck bij de familie Siauw van Leeuwen, ging verkleed als een orang tani en reed vrolijk de stad rond met de optocht met een Hollandse echte boerin, een boer, een geisha, een zigeunerin wat al niet meer. Na afloop, niemand had bezwaar, verder fuiven helemaal naar Sidoardjo, want ook daar vierde men feest. Eigenlijk vierde men overal feest, een week lang Troonswisseling Toen kwam de troonswisseling in 1948 en was men even bewust van de ernst van de toestand. Portretten van Juliana prijkten al gauw tussen het Oranje, er werden speldjes verkocht, weer vlag getjes, vaandels en weer was het "Oranje boven!" Opnieuw was er feest, zoals elk jaar. Kajoon, de kali Brantas, alles baadde in een zee van licht. De Roeivereniging verhuurde bootjes gepavoiseerd, met vrolijk ge kleurd licht, overal muziek. Er was een Fancy Fair, poffertjes- en oliebollen stand, ijstent, erwtensoeptent. De hele stad was verlicht, het Gouverneurs huis, het Kroesepark, waar padvinders stil en onbeweeglijk de wacht hielden, Stam en Weijns, ga zo door, overal mu ziek en nog eens feest. Hossen in rijen dik en iedereen haakte in. Zo liep ik met 'n stel jongens en meisjes helemaal naar Perak, naar de vuurtoren, terwijl wij op straat de Lambeth Walk deden, en grappige spelletjes. Wij haalden ook kattekwaad uit, bonsden op deu ren (in de nacht, stel je voor wat een binatangs trokken een paal uit de grond, waarop het naambord van een dokter stond, maakten hekjes open en smeerden 'm dan gauw. Schandalig! Wilhelmina leerde ik "kennen" en daar na Juliana. De hele krant waar ik werkte was in rep en roer. En bij ieder telex bericht rende één van de redacteuren naar het bord voor het gebouw waar alle berichten bekendgemaakt werden. Je leefde mee van minuut tot minuut. Een hele menigte verzamelde zich dan voor het kantoor om op die manier niets te missen en de eerste te zijn met het nieuws. Je beleefde het intens mee met je hele hart en wat was je trots op die nieuwe Koningin! Weer aubades, nu had ik een eigen St. Joris Padvindersgroep en liep mee als assistent-kabouterleidster. Ik wilde niets missen, ook al liep ik met een pleister op mijn oor van hier tot ginder omdat ik juist een kleine operatie had ondergaan. Ik marcheerde fier met de (lees verder volgende pagina 1e kolom) De wacht van padvinders in het Kroesepark. Eén van de versierde wagens van het bloemencorso op Koninginnedag 1938 op het voor erf van het huis van de familie J. Caffin-S. van Leeuwen aan één van de Embongs in Soerabaia. (foto van de schrijfster) Boven: Padvinders op wacht. Beneden: Marineparade in Soerabaia. Foto's G. Th. Mariano di Calouta. 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 10