DE ALLEGORISCH-HISTORISCHE OPTOCHT TE
BATAVIA IN 1901
Zoo is dan onze Koningin getrouwd (bedoeld wordt het huwelijk van Koningin
Wilhelmina met Hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin op 7 februari 1901.
Red.) en alle feesten bij de viering van dit huwelijk zijn achter den rug. Van al
deze feesten hebben de couranten veel geschreven, ja "vom Guten kann man
zu viel haben" en dus zal ik er in "de Echo" maar niet meer over uitwijden
Alleen wil ik maar terloops opmerken,
dat de illuminatie bij lange na niet
haalde bij die van de inhuldigingsfees
ten en de straten en winkelbuurten hier
en daar slechts schitterend verlicht
mochten heeten, de meesten waren
maar "om Gods wil" geïllumineerd.
Dit nu was wel jammer - te meer om
dat dit ook aan den optocht schade
deed, die van zichzelven ook al te
weinig verlichting had. Dit gebrek aan
licht is dan ook werkelijk de eenige
aanmerking, die men maken kon en
het was volstrekt niet expres er om
gedaan, zooals ondeugend werd op
gemerkt, want de optocht verdiende
beter gezien te worden.
De grootste eer hieraan heeft de heer
Hans van de Wall, die zich alle moeite
gegeven heeft om den optocht tot het
schitterendste gedeelte van het feest
programma te verheffen en daarin vol
komen geslaagd is. Ook den directeur
van het Gymnasium Willem III zijn wij
in dit opzicht veel dank verschuldigd,
want ook hij heeft dapper zijn best
gedaan.
Nu de optocht zelf! Vooraan, precies
om 7 uur zetten zich de muzikanten
van de groote taptoe in beweging;
het uitgangspunt was Koningsplein
Noord in de richting van Oost naar
West. Spoedig kwam die dan ook aan
het Hotel van den Gouverneur-Gene
raal aan het Koningsplein. Hier werd
het "Wilhelmus" aangeheven en voor
Z E. gedefileerd.
Langzaam volgden nu de wagens, die
om de beurt een oogenblik voor den
stoep stilhielden.
Het eerst kwam de wagen van het
"Onderwijs", die voorafgegaan werd
door twee herauten te paard en het
vaandel van het Gymnasium Willem III
met de vaandelwacht van gymnasiasten
in het oude costuum van de vroegere
internes en in het wit gekleede met
oranjesjerp omhapgen meisjes, allen
ook van het Gymnasium.
Op den wagen van het Onderwijs zat
als hoofdfiguur Minerva in lang wit
Grieksch costuum (leerlinge van de
H.B.S. voor meisjes), die geflankeerd
werd door de "Wijsheid" een grijsaard
(gymnasium) en een allerliefst moe
dertje) der Gracchen (leerling Gym
nasium). De wagen van de Nijverheid,
die hierop volgde had een keurig ge-
kleeden Daendels met vele mooie
nevenfiguren.
De derde wagen bevatte alleraardigste
matroosjes en zeer jeugdige officier-
tjes, die er maar wat martiaal bij ston
den. De matrozen zaten in een keurige
sloep, die op den wagen was gezet.
Op den wagen van den Oost-lndischen
archipel troonde hoog boven zijn staf
de grondvester van ons gezag, Jan
Pietersz. Coen, die in de houding van
het bekende monument alhier zeer
aardig voldeed. De archipel werd door
verschillende lieden voorgesteld, zoo
als Atjehers, Javanen, enz. Buitendien
werd Java voorgesteld door eene jonge
dame die gekleed was in het jonge
groen van de padi, evenals Celebes in
djagongbladeren, wat een allerliefst
effect maakte.
Onder de nevenfiguren mag ik niet ver
geten aan te stippen, dat er twee
pages waren; de een van het blad
Onderwijs en de ander van het jonge
weekblaadje der hoogere burgerscho
lieren Vox Juvenum.
Deze laatste vooral mag genoemd wor
den, want het was een aardige ver
schijning, dat kleine ventje met zijn
blonde krullebolletje, dat daar zoo par
mantig met zijn Vox in de hand zat.
Na den wagen, waarop Coen zoo fier
stond, volgde eerst een groep van
twaalf geniën, allen in lange witte klee
deren gehuld met een krans witte bloe
men op het hoofd en een palmtak in de
(lees verder volgende pagina, 3e kolom)
Zo vierde Indië 82 jaar geleden de inhuldiging van Koningin Wilhelmina op 6 september 1898. Op bovenstaande foto twee erepoorten
op Pasar Baroe in Batavia. Een week lang werd de troonsbestijging van de jeugdige koningin uitbundig gevierd met allerlei evenemen
ten en festiviteiten, op de spontane wijze, waarop men in Indië Oranjegebeurtenissen pleegde te gedenken.
(Foto Kon. Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde te Den Haag)
6
