HUWELIJK VAN JULIANA WERD IN TJIMAHI FEESTELIJK GEVIERD
Het bericht dat koningin Juliana afstand doet van de troon inspireerde Dick
Visker zijn fotoalbum nog eens op te slaan. Het resultaat was een drietal foto's
die de herinnering vasthouden aan het huwelijk van onze vorstin, toen nog
kroonprinses, op 7 januari 1937. Hier zijn ze!
Het zijn alle foto's van de viering in Tjimahi, waar het garnizoen en de bevolking
de 7e januari een inderdaad groots feest vierden.
Alle poorten van de kampementen waren op passende wijze versierd. De ingang
van de Genie was omgetoverd in een heuse Hollandse boerderij met een levens
grote molen, die echt korf draaien en die 's avonds verlicht was. Het kampement
van de artillerie was uiteraard een onneembare middeleeuwse vesting geworden,
de infanterie bataljons waren prachtig versierd met levensgrote leeuwen. Het
Technisch Bataljon had een strakke moderne toegang gekregen. Onderluitenant
Op 't Land van de Genie maakte van al deze poorten kiekjes. Het militair tehuis
aan de Cantineweg was ook helemaal met erebogen versierd en huisvader
De Waal mocht trots zijn op het resultaat.
De huwelijksdag werd met grote opgewektheid gevierd, zonder dat een incident
de feestvreugde verstoorde. Middelpunt was de kermis, die de militairen hadden
ingericht op het open veld vóór de gevangenis, compleet met draaimolen!
Zo leefden de Nederlandse militairen mee met de grote gebeurtenis in het
vaderland.
De bevolking feestte mee I
KNIL-OFFICIER EN HET HUWELIJK
Met verbazing las ik het ingezonden
artikel van de heer Luiking in Moes
son van 1 maart 1980 over "De KNIL-
Officier en het huwelijk".
Zelden heb ik mij zo geïrriteerd ge
voeld als na het lezen van dat "op
fatsoenlijk beledigende wijze" geschre
ven artikel. Althans zo kwam het op
mij over. Het moet de schrijfster van
het boek in ieder geval wel zeer ge
krenkt hebben. Hierbij wil ik dan op
mijn beurt weer kritiek leveren op het
artikel van de heer Luiking.
Allereerst doet het door de schrijver
van het artikel aangehaalde Koninklijk
Besluit van 29 december 1896, inzake
regeling gemengde huwelijken, zeer
waarschijnlijk niets ter zake omdat de
prinses, die omstreeks 1850 geboren
werd, bij haar huwelijk met de luite
nant dan ook minstens zo'n 45 jaar
oud geweest moet zijn.
Indien men aanneemt dat de prinses
bij haar huwelijk 21 jaar of ouder ge
weest is (wat nog te betwijfelen valt),
dient men inderdaad het door de schrij
ver aangehaald Koninklijk Besluit van
28 juli 1871 hier nader te bekijken.
De heer Luiking zegt dat hij door de
bepalingen van dit Kon. Besluit uit
1871 tot de conclusie komt dat het
verlenen van de toestemming tot dit
huwelijk slechts een formaliteit was.
Vlak boven zijn conclusie vermeldt de
schrijver artikel 3 van dat Kon. Besluit
dat bepaalt, dat de betrokken autori
teit de aanvraag tot het aangaan van
een huwelijk inwilligt wanneer daar
tegen geen bedenkingen bestaan.
Hieruit blijkt dat het inwilligen tot het
aangaan van dit huwelijk juist hele
maal geen formaliteit was.
Men moet namelijk bedenken dat het
hier een verbintenis betrof van een
volle nicht van de Soesoehoenan van
Soerakarta met een Nederlands officier
(en wel met een 2e luitenant). Een der
gelijk huwelijk was voor de kraton, of
het nu voor de Nederlandse wet was
of niet, ondenkbaar Ze trouwden
toch en wel voor de toentertijd zo
geheten Inlandse wet (penghulu). De
prinses werd gestraft. Ze werd uit de
kraton uitgesloten. En nu wat de lui
tenant betreft. Hij had het toch ge
waagd de prinses te huwen. Wel niet
voor de Nederlandse wet maar dan
toch voor de penghulu. Naar mijn zeer
bescheiden mening is het dan toch
niet meer zo moeilijk zich voor te
stellen dat de Nederlandse autoritei
ten nu van hun kant de luitenant ook
een straf moesten opleggen. Men wil
de de beslissing van de kraton, waar
mee de Nederlanders toch zo'n sterke
politieke band hadden, eerbiedigen.
De luitenant kreeg ook zijn "straf" en
wel in de vorm van een degradatie.
Nee, zo'n strafmaatregel daarover
staat nergens in de wetboeken.
Maar men leze het onschuldige en
grappige verhaal van de heer Buiten
weg (pseudoniem) in Moesson van
15 maart 1980 over "De Almachtige
Secretarie". Die gebeurtenis, het hier
besproken verhaal en andere derge
lijke onschuldige en kwalijke zaken
kwamen en komen nog overal ter
wereld voor!
Een uitzondering hierop betrof het
huwelijk van de lijfarts van de Sultan
van Yogyakarta I. Groneman, met een
verre verwante van dezelfde Sultan.
Dit huwelijk kon pas na uitdrukkelijke
toestemming van de Sultan gesloten
worden. si LEO
8
