In Nachtpon op een Bruiloft
EEN LICHTBRUINE
BATIK JURK
HOTEL "DE RUITER" HOUTHEM
bij Valkenburg (Z.L.). St. Gerlach 43
tel. 04406-4 03 18
Riant uitzicht op het Geuldal
doet denken aan de mooie rustige om
geving van de Preanger
Zeer geschikt voor diegenen die op me
disch advies een rustkuur moeten onder
gaan
Met dieet-patiënten wordt rekening ge
houden
Alle kamers centraal verwarmd en voorzien
van warm en koud stromend water.
Prijzen per persoon en per dag; incl. be
diening en B.T.W. Logies met ontbijt
27,50 p.p.p.d. Half pension f 37,50 p.p.
p.d. Kamer met douche en toilet, logies
met ontbijt 35,p.p.p.d. Kamer met dou
che en toilet half pension f 45,p.p.p.d.
Wij wonen al een paar jaar in Spanje.
Op een avond ging de telefoon. Het
was mijn nichtje uit Australië, Perth,
die vroeg of ik de bruiloft van haar
jongste zoon, de 24ste januari, wou
komen. Zij zou dan de helft van de
reis betalen.
Ik was perplex, want Australië ligt nou
niet bepaald naast de deur, en vroeg
bedenktijd. Mijn echtgenoot verklaar
de me voor gek dat ik er zelfs over
piekerde, alleen voor een bruiloft naar
het andere eind van de wereld te vlie
gen!
Enfin, na de nodige piekerans besloot
ik toch te gaan.
Reisbureau Holwerda, die een zeer
goede naam heeft en ook het visum
verzorgde, boekte mij bij Singapore
Airlines op de 22e januari, omdat er
eerder geen plaats was. Aankomst 24
januari 's nachts om 2 uur, de dag van
de bruiloft die om zes uur 's middags
zou plaats vinden!
Na 20 uur vliegen in totaal landden we
in Singapore. Hier V/2 uur wachten op
de plane naar Perth. Met een DC 10
(oei, oei) vlogen we in de donkere
nacht verder. Na 5'/2 uur vliegen in
Perth. Eindeloos wachten op paspoort
controle en toen, het vrolijke weerzien
met de familie na zoveel jaren!
Thuisgekomen belde ik direct manlief
op die stomverbaasd was dat ik al was
aangekomen enveilig. Ik was wel
moe na 27 uur vliegen, ging dus vlug
naar bed, want 's middags om zes uur
was de bruiloft. Door alle drukte had
ik geen tijd en geen zin om een dure
avondjurk te kopen en dus leende ik
Mavis, Ruby en Jackie Cook. De oud
ste kastanjebruin, de middelste rood
harig, de jongste met koelitlangsep.
Ruby had sproeten, zo Engels als het
maar kan. Alle officieren maakten hen
het hof.
En naar de Omniabioscoop, Tom Mix,
Eddy Polo, Pola Negri, de zusters Li
lian en Dorothy Gish, Douglas Fair
banks en Mary Pickford. In de toko
Japan kon je hun fraaie foto's kopen.
Het waren huizen in Indië, Groot-Ne
derland. Mijn hoofd van de Lagere
Meisjesschool in Salatiga, mej. W. L.
Leefers, begreep dat het THUIS van
een kind in Indië even belangrijk en
onvergetelijk was als welk thuis elders
ook, toen ze in mijn poëzie-album een
gedichtje van Heye optekende:
Of je trok naar Zuid en Noord,
of je ging naar Oost en West,
of je kwam tot schat en staat,
Thuis, daar was je toch het bestl
Moeders lach en Vaders woord,
Jok en spel met broers en maat,
Kracht in weelde, kracht in kruis,
Vindt ge nergens zoals THUIS.
Maar "thuis" daarginds was niet be
nepen of muf. Het was een kijkvenster
op de wijde wereld
van mijn vriendin, Claartje Fleur, een
beeldige nachtjapon van zwarte
chiffon met goudgalon en driekwart
mouw, waar ik een reuze succes mee
had. Niemand wist dat het een nacht
pon was! Naderhand hebben Claartje
en ik ons slap gelachen, toen we de
foto's bekeken.
Na de bruiloftsplechtigheid was er een
diner in een groot hotel waar ik een
ereplaats kreeg aan het hoofd van de
tafel en als oudst aanwezig familielid
de eerste speech afstak. Daarna heb
ben we tot in de vroege uurtjes feest
gevierd.
Perth is een mooie, maar wel dure
stad, ook de omgeving is erg mooi.
We hebben vaak gebarbecued, zijn
naar het safaripark geweest en ook
naar een natuurpark waar ik kangeroes
en koalabeertjes zag. De vader van de
bruidegom ging terug naar Jakarta, hij
is een Pool, genaamd Blasjynski, en
eigenaar van het hotel-restaurant "Bu-
kit Indah". Hij nodigde mij uit voor
een weekje. Aangezien ik het jammer
vond hier geen gebruik van te maken,
vloog ik de 14de februari, na een hart
roerend afscheid, eerst naar Singapore
en toen door naar Jakarta. Ik had een
zalige week!
We gingen naar Taman Mini, een soort
Madurodam maar dan in het groot, en
naar Lobang Buaja. Dit laatste is een
eremonument voor de zes generaals
die tijdens de coup '65 vermoord wer
den.
Bij een bezoek aan de hotels "The
Mandarin" en "Borobudur", waande ik
me in Las Vegas, zo prachtig zijn ze.
De twee meisjes zijn gisteren terugge
komen van hun schoolreis, doodmoe,
koortsig, vies en meteen in tranen, zo
dra ze hier in huis waren! Het was
héüs écht waar leuk geweest, maar o
God, wat waren ze blij, dat ze thuis
waren! Vijf dagen is blijkbaar te veel
van 't goede. Wat dat betreft, lijken de
meisjes op mij. Weet je nog, dat ik,
toen ik - ik zat al op de huishoudschool
- één dag met de school op school
reisje ging naar Doorwerth! O, ik kan
me die dag nog herinneren als de dag
van gisteren. Ik had geen idee van
schoolreisjes; zulke onzalige, onzinni
ge dingen deden ze immers in Indië
niet? Ik wist niet, wat voor ellende me
boven het hoofd hing! Afgrijselijk vond
ik die dag; dat massale gejoel en ge
schreeuw in bus en trein. Ik voelde me
Deze hotels kunnen concurreren met
de beste hotels in Europa.
Ik maakte ook kennis met de gewezen
gouverneur van Tondano, Willy Lasut,
die ons films liet zien van het bezoek
van Prins Bernhard aan Celebes, de
Minahasa.
Na een gezellig weekend op "Bukit
Indah" op de Puntjak, nam ik afscheid
en vertrok via Singapore weer naar
Nederland.
Het was een heerlijke vakantie!
HELGA
(Daar moet je nu echt een vrouw voor
zijn. Toch gaan, de halve wereld over,
al weet je dat je maar net op tijd kunt
zijn. En misschien ook wel te laat. Dan
nog in een nachtpon naar een feest
durven. Doet u zoiets mijnheer, na
zo'n lange (dure) reis in pyama naar
een bruiloft? red.)
ziek van teleurstelling.
Ik had een nieuwe batik jurk aan en ik
heb me die dag als het ware aan die
jurk "opgehouden". Hij was niet alleen
nieuw, maar bovenal anders, Indisch,
(zoals ik) en dus een soort schild tegen
al die andere Hollandse meisjes, die
zich zo kostelijk amuseerden en mij
"saai", ernstig en "anders" vonden.
Gek hè, dat het zo'n indruk op me ge
maakt heeft, maar tot op heden weet
ik nog, hoe gelukkig ik me voelde, toen
ik 's avonds ons huis weer binnenstap
te. Ik weet nog, dat er bezoek was; ik
ging naast jou op de grond zitten en
iedereen vroeg, of ik een fijne dag had
gehad en ik zei: "O ja en iedereen vond
mijn jurk zo mooi". Dat was alles wat
ik zei over die rotdag, maar ik bleef
bij jou op de grond zitten en probeerde
extra lief tegen je te zijn, omdat ik je
op de één of andere manier wou tonen,
dat ik, dank zij jouw nieuwe jurk, die
dag was doorgekomen, want ik kon 't
onmogelijk uitleggen. Nu kan ik 't pas,
nu mijn kinderen zelf al op schoolreis
gaan, en ik al 40 jaar ben. Ik kan de
jurk nog uittekenen; een lichtbruine ba
tik met een klein kriebeltje, mouwloos,
een ronduitgesneden hals, achter lager
dan voor, een lage taille en een klok
kende rok
Vind je het geen absurd verhaal? p
19
