49 Kleine Herinneringen bij de 25ste Jaargang
EENMALIG!
Dit blad is het laatste nummer van de 24ste jaargang, 15 juli begint onze 25ste jaargang. Natuurlijk zegt dat "25"
wel wat, ook al zijn we niet van plan er meteen een uitbundig zilveren feest van te maken. 25 Jaren bestaat
Tong-Tong/Moesson in wezen nog niet omdat van de 25 jaargangen er twee afgaan. Toen heette het blad nog
"Onze Brug" en Tjalie Robinson had er zijn stempel als hoofdredacteur nog niet opgedrukt. Dat gebeurde pas in
1958. Ons grote jubileumfeest houden we dus nog even tegoed.
Toch willen we Moesson met deze 25ste jaargang een gedenktekentje meegeven. Overeenkomstig het feit dat
met het blad iedere keer weer een stukje Indië of Indonesië ons in gedachten komt, hebben we een aantal van
deze herinneringen-in-beeld gerealiseerd, in kleur en in de vorm van sluitzegels.
49 miniatuur-foto's van vruchten, bomen, bloemen, bergen, sawahs, kali's en mensen, kortom, alles wat bekend is uit
ons Land van Herkomst. 49 stickertjes van 3'/2 x2'/2 cm die u achterop een brief of bovenaan het briefpapier als
versiering kunt plakken en toezenden aan iedereen die u wilt laten weten dat u "daar" vandaan komt. Uit dat Indië
of Indonesië waar de laatste tijd zoveel publiciteit over is, maar dat toch niemand beter kent dan wij, lezers van
Moesson.
Deze sluitzegels 49 stuks op een vel kosten f 5,— en zijn vanaf heden te bestellen en te kopen bij Toko Moesson.
Over de post betaalt u 60 ct porto per vel.
Voor zover de voorraad strekt kunt u zoveel zegelbladen kopen en bestellen als u wilt. HET IS ECHTER EEN
EENMALIGE UITGAVE TER GELEGENHEID VAN ONZE ZILVEREN JAARGANG. Een tweede druk van deze unieke
zegeltjes komt er niet.
Bestel dus NU en VOLDOENDE
SLUITZEGELS 49 stuks per vel f 5,porto 60 ct.
TOKO MOESSON - Prins Mauritslaan 36 - 2582 LS 's-Gravenhage - Giro 6685 - Telefoon 070-54 55 00/54 55 01
Schildpadden, bij duizenden en nog-
eens duizenden geveld, om dat koste
lijke materiaal op hun rug. Die hon
derd jaar oude kolossen, ze bestaan
amper meer. Ze zijn opgedeeld in hon
derden prachtige doosjes, kammetjes,
broches, haarknijpers, bladwijzers. "Zo
beeldig weet je en niet eens zo duur!"
Een schildpadleven is geen cent waard,
het schild wel, f 150,Heeft u op
Bali, aan de overkant van Benoa, de
schildpadkwekerijen gezien? Bij hon
derden krioelen ze daar rond in de
afgebakende bassins, net bewegende
stenen, met die aandoenlijke ruggetjes,
die zo mooi zijn
Heeft u schildpadden zien slachten?
We spreken alleen schande van het
doodknuppelen van zeehondenbaby's.
Hier worden ook dieren op een af
schuwelijke manier vermoord, UIT
SLUITEND OM DE VRAAG NAAR
ONNODIGE LUXE. Je kunt uit principe
tegen het doden zijn van alle dieren,
soit, er zijn nu eenmaal vleeseters, we
dragen nu eenmaal allemaal schoenen.
Het doden van dieren, zuiver uit zucht
tot luxe, is de grootste misdaad in de
schepping en zou even zwaar gestraft
moeten worden als een lustmoord. Het
dragen van bont, tassen, schoenen van
ander soort leer dan van runderleer,
zou verboden moeten zijn.
Zoveel zou verboden moeten zijn. Het
exporteren van tropische vogels en
vele dieren. Het gaat allemaal toch
gewoon door? Als ik die opgezette
binjawaks zie in zo'n Indische winkel
op pasar malam, werkelijk ik word er
beroerd van. Waarvoor, waarvoor? De
natuur is alleen vrij-levend mooi, het
kijken naar iets, dat vermoord en ver
minkt is, mijn God, wat een wansmaak
moet je daarvoor hebben!
Het wordt de hoogste tijd, dat we zo'n
souvenirkraam eens kritisch bekijken.
Om de hand in eigen boezem te ste
ken: hadden we heel vroeger nog wel
eens een enkele bladwijzer van schild
pad, u zult die niet meer bij ons vin
den. Ook met de akar bahar armban
den en ringen zal het na de kleine
voorraad, die we nog hebben, afge
lopen zijn.
De zeeën (ZO. Borneo o.a.) zijn leeg
gevist. Akar bahar is de as van een
poliep. Die poliepen hebben jaren no
dig om de akar bahar op te leveren,
die in kwaliteit de moeite waard is.
Wat er aan poliepen is weggehaald,
is niet te beschrijven!
De vraag naar akar bahar is groot, de
geneeskracht (tegen rheuma), die er
aan wordt toegeschreven, is daar de
oorzaak van. En aangezien het aantal
rheumapatiënten steeds toeneemt,
moet ook akar bahar er aan geloven.
Maar van akar bahar worden ook sier-
ringen en banden gemaakt, waar is dat
in hemelsnaam voor nodig?
En zo raakt die enorme grote Winkel
van Sinkel, die onze levende natuur
is, failliet. Failliet wegens wanbeleid en
diefstal.
Ik gun Indonesië haar touristen, haar
inkomsten, maar ik hoop, dat er een
instantie in het leven geroepen kan
worden, die een oogje kan houden op
het "beheer" van die schatkamer. Die,
net als vroeger de mevrouw uit de
goedgevulde spen, met beleid aan de
kokki uitgaf, wat er voor de dag nodig
was, de voorraad bewaakt.
Inzicht, beleid en de moed om "neen"
te zeggen tegen touristen en expor
teurs. Als dèt zou kunnen?
L.D.
3
