BOEKBESPREKING
Poirrié
Bovenstaande wel bijzondere familiefoto vereeuwigt drie generaties van de familie Ferouge ter gelegenheid van de gouden bruiloft van
de heer en mevrouw Ferouge: Opa en Oma Ferouge (in het midden van de foto), kinderen met echtgenoot of echtgenote en kleinkinde
ren. Twee kinderen en enkele kleinkinderen ontbreken. De enige overlevende van de kinderen is Julie von Jaroschka Pohl, die achter Oma
staat met voor zich haar tweeling. Zij is nu over de 90 jaar, woont in Rotterdam en heeft twee flinke Noorse jongens als achterklein
kinderen. Van de familie woont thans niemand meer in Indonesië, maar er zijn reeds Nederlandse en Amerikaanse loten, die de naam
zullen voortzetten. De foto werd in 1921 voor het ouderlijk huis in Probolinggo (Oost-Java) genomen en werd ons ter publicatie afgestaan
door Pater M. Ferouge S.J. Ook bij de familie Ferouge komt het internationale karakter, dat voor veel Indische families kenmerkend is,
zoals ook in onze serie "De Indische generatie" bleek, wel heel duidelijk naar voren
OLIE EN ZWEET,
EEN TRAAN, EEN LACH
Het onder deze titel bij Moesson uit
gegeven boekje draagt een persoon
lijk karakter. Het is de levensgeschie
denis van Wil Uijlings vanaf het tijd
stip dat zij in aanraking kwam en huw
de met Roel de Jongh, een "olieboer"
in Djambi. Met hem doorkruiste zij een
goed deel van de wereld tussen 1938
en 1962, toen haar man werd gepen
sioneerd.
De eerste periode van hun huwelijk
brachten zij door in Sumatra en in Ja
panse kampen. Daarna zond de Shell
hen naar Nigeria, vervolgens naar
Noord Borneo en tenslotte naar Co
lumbia, naar de delta van de Madalena.
"Het is wellicht het meest anti-literaire
stuk proza en tegelijk de boeiendste
documentaire geworden", zegt het in
leidend woord van de uitgeefster.
Inderdaad: de eerste bladzijden deden
mij mezelf afvragen: wat heeft Moes
son bewogen dit in keukenmeidenstijl
geschreven boek uit te geven? Ook
daarover geeft de inleiding ophelde
ring. "Met haar gevoel voor humor en
de laconieke manier waarop ze de
vreselijkste gebeurtenissen kan relati
veren, vertelt Wil de Jongh zonder een
blad voor de mond te nemen over haar
leven". Inderdaad, met een ontwapen
de argeloosheid schrijft Wil de Jongh
haar ervaringen als vrouw van een
Shell-employé neer en na een paar
bladzijden verdwijnen de bezwaren te
gen de stijl, waarin dit levensverhaal
is geschreven en leest men geboeid
verder. Geen woord van zelfbeklag als
zij in het kamp verdwijnt, haar baby
verliest of later, wanneer zij nauwelijks
een zeer ernstige ongesteldheid over
leeft. Voor- noch tegenspoed schijnt
haar in beweging te brengen, of liever,
zij weet tegenslagen met een onver
zettelijke wilskracht te verduwen, zon
der zich zelfs te realiseren dat haar
incasseringsvermogen dat van zeer
velen onder ons te boven gaat.
Wanneer zij (pag. 123) schrijft: "Hoe
veel mannen zijn er niet, die veel zou
den kunnen bereiken als ze de juiste
vrouw als ruggesteun hadden", ont
hult zij meteen, waarom zij en haar
man zulk een rijk leven hebben gehad.
Wil de Jongh en haar echtgenoot wo-
rïen nu op Tenerife. Holland was hun te
koud en vooral te klein. Hun drie
zoons hadden al vroeger, tijdens hun
schooltijd in Nederland, besloten er
niet te blijven.
JHR.
"Olie en Zweet, een traan, een lach"
is verkrijgbaar bij de boekhandel Moes
son en kost f 29,50 plus f 3,porto.
LET OP
Wij gaan eind 1980 onze hulp staken.
Nu nog kunt U familiegegevens gratis
verkrijgen. Geef altijd zelf op, wat U
van de familie weet. U kunt daarvoor
een model aanvragen. Voeg altijd een
gefrankeerde antwoordenvelop bij.
INDISCH FAMILIE ARCHIEF
Vreelandsestr. 14, 2574 RX Den Haag
TOKO - BOEKHANDEL
MOESSON
1-15 AUGUSTUS GESLOTEN
Ook voor bestellingen
Saja bilang: "Barang kali", bukan "Barang
di kali" I
15
