EEN GEWELDIGE VROUW, EEN FANTASTISCHE MOEDER! R HET GEHEIM De naam "Oma Pessy" is bijna legendarisch geworden! Wie zou nu Oma Pessy niet kennen? Niet alleen als weduwe van Johan Frederik Pessy, in leven ge pensioneerd onderluitenant-apothekersassistent, doch ook als de vrouw bij wie iedereen terecht kan voor recepten van Chinese gerechten en koekjes. Zelfs nu op een gezegende leeftijd van 86 jaren staat de deur van het huis open voor leergierigen in de Chinese kookkunst. Haar longspecialist, Dr. de Voogd in Am sterdam, vindt haar een geweldige vrouw. Zij is een Chinese van geboorte en zij mocht in haar jeugd van haar ouders geen school bezoeken. Immers in die tijd werden de Chinese meisjes slechts onderricht in de kunst van het huis houden en van het koken. Het lezen en schrijven, hoe ongelukkig ook, heeft zij tijdens het huwelijk stap voor stap geleerd. De Pacific-oorlog was nog in de begin fase toen zij haar man door hartinfarct verloor. Doordat zij geen inkomsten had en de huur niet kon betalen, moest zij met de kinderen het huis uit. Niet alleen de zorg van een dochter en twee zoons rustte op haar schouders, doch ook de oudste dochter, van wie de man krijgsgevangene was, en haar zoontje van een jaar oud, woonden bij haar in. Als leden van de gereformeer de kerk heeft Ds. Ubels aan haar en het gezin twee schoollokalen van de Kwitangschool afgestaan. Toen de fa milie Ubels het kamp in moest, moes ten ook zij de lokalen ontruimen en werden zij liefderijk ontvangen door Mien en Goh Dumas (de laatste was fluitist van "Lief Java") in gang Kem- bang (Kwitang). Het huwelijk met een assistent-apo theker had het voordeel dat zij niet alleen beschikte over een recept van tandpoeder doch ook over een voor raadje essences voor het maken van siroop. Wat zij in haar jeugd in de keuken geleerd had kwam nu goed van pas: o.a. het maken van ketjap en Chinese koekjes; ook taotjo. Met de Heer als haar Leidsman, want zij is een zeer gelovige vrouw, zorgde zij als een kloek voor haar kroost. Met de hulp van een apothekers-assis tent van Bavosta werd het recept "hoe tandpoeder met tjengkeh-smaak te maken" "leesbaar" gemaakt. Daarnaast maakte zij ketjap manis, sedeng en asin. De flessen met ketjap werden door de dochters op de fiets met "ban mati" bezorgd bij de klan ten; doch de klanten die aan huis kwamen kregen bij aankoop van een fles of aantal flessen de ampas-ketjap mee. Zij leerde de klanten hoe zij daarvan lekkere sambel goreng - des noods zonder vlees - konden maken. Met medewerking van de kinderen kon zij behalve tandpoeder en ketjap ook "stroop soesoe", "stroop pala" en "stroop asem" maken en verkopen. Wanneer zij geruchten opving, dat de beras buiten de grote steden goed koper was dan ging zij naar Tjakoeng of Klender om daar de beras te kopen. Was de beras te gek duur, nu ja, bij haar geen nood! Met wat oebie (niet de oebie menès) of wat singkong werd het dagelijkse kwantum toch bereikt. Drie en een half jaar Japanse bezet ting met de zorg voor vier kinderen en een kleinzoon, wist zij te zorgen voor voldoende voedsel in huis. Door haar sterk vertrouwen en geloof in de Heer en mede door haar wilskracht en vol harding, zorgde zij steeds dat het le ven en bestaan gedurende de bezet ting, niet zo zeer voor haar doch ze ker voor haar gezin, dragelijk werd. Is zij nou geen fantastische moeder? Nu leeft zij gelukkig, omringd door haar kinderen, kleinkinderen en ach terkleinkinderen. Ondanks haar hoge leeftijd is zij nog vitaal en wij spreken de bede en de wens uit dat zij nog vele gelukkige jaren mag beleven te midden van allen, die haar liefhebben. EEN DANKBARE SCHOONZOON Mijn Moeder hield er niet van om zich met sieraden te tooien als een kerstboom; dat was jammer, althans zuiver materieel gezien. Verstoken van inkomsten tij dens de Japanse bezetting werden de spaarzame juwelen één voor één ver kocht. De verkoop van zo'n kostbaar kleinood vierden we gewoonlijk met een etentje in een eenvoudig restaurant. Gezien ons sterk fluctuerend reëel besteed baar inkomen zou een diner in een établissement aan de chique Avenue Malio- boro ongetwijfeld tot budgetaire problemen aanleiding geven, of uitgedrukt in de taal van vroeger toen het leven nog simpel was, we moesten de tering naar de nering zetten. Hij was kok van een klein chinees restaurant. Het eethuisje lag dichtbij de ijs fabriek en de bioscoop Pathook. Hoewel de buurt veiliger was dan de tegen woordige Kalverstraat kon men er zich vroeger als 'fatsoenlijk christenmens' nauwelijks vertonen. Het restaurantje was wat binnenhuis-architectuur betreft zijn tijd ver vooruit: het had een open-keuken. Tot aan de overkant van de straat verspreidden zich uit de potten en pannen de meest geraffineerde geurcompo- sities, bekroning van 5000 jaar beschaving. De roem van zijn kookkunst had zich als een olievlek verbreid over de oude sultansstad, bovendien verschafte hij voedsel van topkwaliteit tegen een ongelooflijk lage prijs, een price/performance verhouding zonder precedent in de economische geschiedenis. Wat was het geheim van deze duivelskunstenaar om zoiets klaarte spelen? Op een dag viel er weer iets te vieren. Wij vonden een tafel dichtbij de keuken, zodat ik een uitstekend zicht had op de verrichtingen van de Grote Maestro. Met kaalgeschoren hoofd en ontbloot bovenlijf stond hij voor het gloeiend hete houtskoolfornuis, zweet siepelde in straaltjes over het dikke reusachtige lichaam, om zijn nek hing een grauw-witte handdoek. Sissend werden de groen ten even aangebraden tot exact de juiste graad van knapperigheid was bereikt. Gespannen volgde ik zijn handelingen toen hij aan de bereiding van een nieuwe schotel wilde beginnen en was zodoende getuige van het volgende bizarre ritueel: Hij nam de handdoek van zijn nek, veegde omstandig het zweet van zijn gigan tisch lichaamsoppervlak en wreef met dezelfde handdoek intensief over de bodem van de wadjan alvorens er wat olie in te gieten. Dit moest het dus zijn, HET GEHEIM van zijn kookkunst: in de meest letterlijke zin bracht hij iets van zichzelf in zijn culinaire creaties. LOUIS DOPPERT LICHTE OORLOGSLECTUUR De kreet van de Kasuaris, Morris West 5,75 Weerzien met Tikoes, Gait Wiersma - 18,50 Als vogelen uit de hemel, Fabricius - 22,50 (oude titel: Nacht over Java) Birma-Bali, H. de Wit - 27,50 Bushido, Lea Morris - 15,00 en toch haten wij niet, Lea Morris -15,00 De Schaduw van Kurismasu, Laurens v. d. Post (Ned. vert, van "The seed and the sower") -25,— De eigen wereld en die an dere, Beb Vuyk - 6,50 Boekhandel Moesson, Den Haag LET OP Wij gaan eind 1980 onze hulp staken. Nu nog kunt U familiegegevens gratis verkrijgen. Geef altijd zelf op, wat U van de familie weet. U kunt daarvoor een model aanvragen. Voeg altijd een gefrankeerde antwoordenvelop bij. INDISCH FAMILIE ARCHIEF Vreelandsestr. 14, 2574 RX Den Haag 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 19