BIJ DE VOORPLAAT
"KENNEN WIJ ELKAAR?"
^j-uwelieróbedrLjl
't Carillon
Sinds enige tijd begint ons foto-archief op iets te lijken. We zijn er nog lang
niet, maar dank zij zo'n 50 uitgesorteerde mappen kunnen wij nu vrij makkelijk
vinden welke foto's we nodig hebben. Steden, streken, planten, bergen, rivieren,
cultuur en cultures, het zit allemaal netjes geordend in mappen en laden. Er
zijn ook mappen met een inhoud die zich niet zo gemakkelijk categoriseren
laat en een van die mappen draagt het opschrift 'Mensen".
Oude foto's van onbekende personen uit een tijd die ver achter ons ligt. Zoals
bijvoorbeeld deze voorplaat.
Mysterieuze, onbekende figuren die,
wie weet zoveel te vertellen zouden
hebben als zij dat konden. Als zij nog
leefden. Bij het bekijken van deze fo
to dacht ik opeens: over 50 jaar liggen
er ook foto's van ons ergens in een
vergeten album, op een rommelmarkt.
In deze tijd waar honderdmaal meer
foto's gemaakt worden, waar je de
hoeveelheid nauwelijks kan bijhouden
in je plakboek, zullen ze ook bij sta
pels worden weggegooid. Terecht,
want in deze tijd is al zoveel op aller
lei manieren vastgelegd in film, tijd
schrift, boek, er zal materiaal te over
zijn om te kunnen getuigen van deze
tijd. Maar een persoonlijke beschrij
ving van de mensen die nu leven, die
wij nu kennen, hun bijzondere eigen
schappen, wat zij voor goeds deden,
gebeurt dat voldoende?
Vooral Indische mensen moeten heel
wat doen om in de krant te komen.
Het moet toevallig zo uitkomen met
die publiciteit, je moet muziekmaken,
dansen, knettergek zijn of in de fout
gaan.
"Het is belangrijk dat wij weten wie
onze grootouders waren en wat zij
deden. Het is dus net zo belangrijk
dat onze kleinkinderen straks weten
wie wij waren en wat wij deden."
Vanuit dit standpunt zullen wij probe
ren in Moesson de vaders en moe
ders van nu, voor de kleinkinderen
"vast te leggen". Dat gebeurt door in
terviews, maar dat kan ook door brie
ven. Het gaat om Uw leven, wat U ge
daan hebt, Uw idealen, wat U denkt
over verschillende dingen, waar U een
hekel aan hebt en waar U van houdt.
Over eten en boeken. Kortom over U.
Of Uw vader of moeder, over een
oom, een tante, een broer of een zus
ter. Over elke Indischman of Indische
of iemand die een bepaalde affiniteit
heeft, of heeft gehad met Indië/lndo-
nesië.
Tjalie heeft er herhaalde malen op ge
wezen dat wij onze historie niet moes
ten vergeten of negeren. Deze bood
schap geldt dus ook voor onze kinde
ren en kleinkinderen. Laten de foto's
die zij later in hun album hebben niet
alleen geliefde plaatjes zijn, maar per
sonen waar een geschiedenis bij hoort.
Natuurlijk is het onmogelijk alle men
sen te interviewen, maar wie weet
ontstaat door deze "kennismakingen"
in dit blad, een verlangen om zelf
meer te weten te komen van anderen.
Ons leven zit boordevol sensatie ver
strekt door kranten, televisie, film.
Stille mensen zijn nooit interessant ge
noeg om opgemerkt te worden!
In het nummer van 15 oktober zal ons
eerste interview staan. U kunt nu aan
de redactie Moesson opgeven of U
iemand weet die voor een interview
in aanmerking komt, of dat U er zelf
Tel. 070-45 11 45
Thomsonlaan 108
Den Haag
Fabrikant van alle
Indische sieraden in 22
en 24 karaats goud.
Markiesringen
Zware halskettingen
Schakelarmbanden
Slangenarmbanden
Slangenringen
Krintjing armbanden
Briljanten ringen
Briljanten oorknoppen
Kabaja Spelden
Trouwringen
Sebelah rotan armbanden
DOOR ONS FIJNE HANDWERK
BRENGEN WIJ DE MOOISTE
COLLECTIE VAN NEDERLAND
voor voelt te praten over verschillende
dingen.
Als U denkt: "Ik kan heel wat vertel
len, maar ik heb geen zin in een per
soonlijk interview", dan kunt U dat in
briefvorm doen aan de hand van een
aantal vragen die U zullen worden toe
gestuurd.
Denkt U alstublieft niet dat ik U het
hemd van het lijf zal vragen, het gaat
om een kennismaking, het openen van
de deur, die in dit gesloten Hollandse
leventje zo vaak gesloten moet blijven,
omdat we onbegrijpelijke Indische
mensen zijn. Onze rubriek zal dan ook
heten "Kennen wij elkaar?"
Ik wacht met verlangen op Uw reactie!
LILIAN DUCELLE
WAT OPA DOET
is altijd goed, denkt Leslie (dochtertje van
Rogier, twee jaar) en steekt ook een "krè-
tèk" op. Nu we het er toch over hebben
hoe belangrijk de herinnering aan onze
grootouders is, Leslie zal, misschien op
groeiend tot een heel Westers meisje - zich
door deze foto altijd haar Javaanse groot
vader herinneren. En weten dat hij een zoon
is van een oud Javaans geslacht dat altijd in
Yogya heeft gewoond. Dat hij zich nog altijd
hield aan oude Javaanse tradities en strikte
fatsoensnormen. Dat hij in de Nederlandse
tijd postambtenaar was en daarna nooit
meer in dienst is geweest van het Land.
Nog altijd drijft hij een kleine horloge- en
stenenzaak, heeft tijd voor kinderen en
kleinkinderen en rookt iedere dag steevast
een groot aantal krètèks met sterke lem-
peng (tabak). (Voor het geval dr. Meinsma
(anti-roken fanaat) bij het zien van deze
foto een toeval nabij is, Leslie's krètèk is
niet meer dan een opgerold papiertje.)
2
