RIJKLOF VAN GOENS
Het zij mij vergund een klein misver
stand uit de weg te ruimen in het ar
tikel "Fantasierijke Naamgeving" in
"Moesson" van 15 september.
De schrijver zegt, dat men in de fa
milie Van Goens erg houdt van de
voornaam Rijklof. Dat is niet geheel
juist. Er bestaat slechts één familie
Van Goens. De naam Rijklof werd in
de 17de eeuw geschreven met ck.
Daar is men in de 18de eeuw van af
gestapt (zie het boek van het Neder
lands Patriciaat, uitgave 1975).
Het is in onze familie traditie, dat elk
mannelijk lid van de familie de oudste
zoon Rijklof noemt, soms met een
tweede naam er bij, zoals in het ge
val van prof. Rijklof Michael van Goens
(1748-1810). De naam Rijklof wordt ge
geven ter ere van onze voorvader
Rijcklof van Goens (1619-1682), de ver
overaar van Ceylon (1657-'58) en later
van 1678-1681 de 13de Gouverneur-
Generaal van Nederlands-lndië.
RIJKLOF VAN GOENS
M.T.S. EN K.E.S. (I)
Naar aanleiding van de ingezonden
"rechtzetting" van de heer G. Zorab
voel ik mij gedwongen deze rechtzet
ting nader recht te zetten.
De door inzender genoemde school
op de Reiniersboulevard is niet iden
tiek met de K.E.S.
De Koningin Emma School is gelegen
in Sawahan (Ardjoenoboulevard) en is
reeds vanaf 1922 in gebruik ter ver
vanging van de tijdelijke lokaliteiten
in Soeloeng.
Deze K.E.S. is geen L.T.S. zoals de
heer Z. beweert, vermits het leerplan
inderdaad op middelbaar niveau is ge
schoeid. Ik meen hierover mee te kun
nen praten, omdat ik toevallig behoor
de tot de leerlingen, die theorie- en
praktijkonderwijs (volledig) aan deze
inrichting hebben gevolgd.
A. V. H. SÉBO
M.T.S. EN K.E.S. (II)
Naar aanleiding van het artikel - De
MTS te Soerabaia - in Moesson van
15 september door de heer Zorab het
volgende:
Hoe haalt de heer Z. het in zijn hoofd
om de opleiding van de K.E.S. gelijk
te stellen aan die van een ambachts
school? Het kan ook niet anders of
uiteraard zullen velen met het eind
diploma van de KES - KWS - PJS het
daar niet mee eens zijn.
Het C.C.K.P. heeft eens een circulaire
uitgegeven t.b.v. de repatrianten met
betrekking tot het einddiploma van
bovengenoemde scholen. Het moet
voor de heer Z. voldoende zijn om zijn
grove vergissing in te zien als hij die
circulaire leest.
H. DE BELL
M.T.S. EN K.E.S. (Ill)
"Bij sollicitatie hier te lande zal een
buitenlands diploma, afgezien van
de praktijk in een bepaalde betrek
king, vergeleken worden met de
bestaande en erkende diploma's.
De opleiding aan de vooroorlogse
technische scholen in het voorma
lige Nederlands Indië duurde 4 jaar
na de lagere school. De oude am
bachtsschool hier te lande is een
technische opleiding van 2 jaar; de
Schakelklas U.T.S. U.T.S. is een
3-jarige opleiding. De totale oplei
ding Technische School Schakel
klas U.T.S U.T.S. is te vergelijken
met de vooroorlogse technische op
leiding in Indië.
Naar mijn persoonlijke mening is
het diploma verkregen voor 1942
aan de K.W.S. te Batavia en de
K.E.S. te Soerabaia hoger te waar
deren dan het U.T.S. getuigschrift
hier te lande. Tot deze uitspraak
komt ook Ir. J. Luijerink, thans le
raar aan de M.T.S. te Enschede en
oud leraar en directeur van de
K.E.S. te Soerabaia.
Bovengenoemde diploma's, verkre
gen voor 1942, kunnen worden ge
lijkgesteld aan het V.M.T.S. getuig
schrift en geven de bezitters de
mogelijkheid om toegelaten te wor
den tot opleidingen voor de N.ak-
ten.
De bezitters van een einddiploma
van de K.W.S. of K.E.S. met meer
dere jaren praktijk en die dan veelal
ook dienst examens afgelegd heb
ben zijn naar mijn mening zeer ze
ker in te passen in de middelbare
technische rangen."
De onderwaardering van de K.E.S. zit
verscheidene lezers zeer hoog en zij
wensen (terecht) rehabilitatie. Met bo
venstaande verklaring van de inspec
teur van het Nijverheidsonderwijs
R. L. F. Cooke ingezonden door de
heer J. Pothoff, zelf oud K.E.S.-er (af
gestudeerde 1921, gepens. Werktuig
kundige SS), willen wij de discussie
als gesloten beschouwen. Waarbij het
"mea culpa" in eerste instantie door
mij moet worden uitgesproken want ik
zag de fout niet. Als enig excuus geldt,
dat ik uit een dermate oude doos ben,
dat ik als vrouw gewend ben technische
zaken volledig aan het sterke geslacht
over te laten.
LILIAN DUCELLE
OVER ALLES EN NOG WAT
Ik ben oma Haase, ben 81 jaar oud en
in Salatiga geboren. Daarom interes
seer ik me erg voor de stukken van
Ems van Soest en ik zie dan alles
weer voor me.
En de stukken van Plantersvrouw vind
ik heerlijk. Ik geniet er gewoon van,
het is net of ik met haar meewandel in
de heerlijke natuur. Ik kon er niet van
in slaap vallen en ik zag alles uit mijn
jeugd weer en ik werd er blij van!
Ik zag de mooie sarongs die mijn
moeder droeg van Van Zuilen. Vooral
die sarong met "Roodkapje en de
wolf". De Van Zuilens waren prachtig,
maar niet voor alle dag, ze waren nog
al duur. Mijn grootmoeder (Laura De-
zentje van zichzelf) kon erg goed ba
tikken. Mijn moeder wilde het nadoen,
met haar eigen motieven, maar kon
het niet afmaken, ze was te ongedurig.
Over Dr. Tehupeiory wil ik wel wat
schrijven, hij was een aardige man.
We noemden hem Dr. Tipiorie want dat
is gemakkelijker, of Dr. Tip. Deze heeft
me eens de poliepen uit mijn neus
geknipt. Hij deed het keurig en maakte
er allerlei grapjes bij om me gerust te
stellen. Ik mocht van hem bij payemen-
ten betalen, maar kreeg nooit een
rekening van hem. Toen ik vroeg waar
om ik geen rekening kreeg, antwoord
de hij: "Ik geef alleen rekeningen aan
rijke Arabieren. Die komen hier om een
wisse wasje. Dan neem ik wat water
met suiker en ik roer dan, kresek-kre-
sek, en dat laat ik ze innemen. Ze zeg
gen dan dat de medicijn goed gehol
pen heeft en willen er een hele bom
geld voor betalen".
Daarom ging ik liever naar mijn moe
der en vroeg haar of ze wou zorgen
dat ik de rekening kreeg, zo heb ik
hem toch betaald. Dokter Tipiorie was
een schat en bijna heel Batavia mocht
hem graag! Het is goed dat zijn klein
zoon in Amerika hoort wat een goede
man zijn grootvader was!
OMA HAASE
SIMPANGSE GENTENG-SCHOOL,
BESTOND DIE DAN?
Hélène Weski, die die naam in het
jubileum-nummer van Moesson introdu
ceert, is een beetje in de war, maar
dat kan na zo'n jaar of vijftig I
Hanny Wermuth, die Wanda S. Albert
in "Nog meer herinneringen..." (Moes
son, 15-9-1980) als klasgenote noemt,
deed me dit aan de hand van een
kaart van oud-Soerabaja (weet U wel,
van "Woningbureau Versluis", met
complete adreslijst van belangrijke ge
bouwen achterop?) haarfijn uit de doe
ken.
Aan Gentengkali stond de Particuliere
Meisjesschool B, wellicht in de wan
deling genoemd: de Genteng-school.
Wanda beschrijft tot in details de O-
penbare Europ. lagere Meisjesschool
op Simpang (foto in jubileumnummer),
gelegen tussen het Gouverneurshuis en
de Simpangclub, met daartegenover de
z.g. "jongensschool" (Openbare Europ.
lagere school E), waar Wanda het ook
over heeft.
Hanny weet nog te vertellen, dat elke
maand twee meisjes van de 7-de klas
de verantwoordelijke taak kregen het
schoolgeld van de leerlingen van de
Simpang Meisjesschool, waar zij dus
ook op zat, over te brengen naar het
(lees verder volgende pagina)
16