O Kampong GEWOON THUIS, BIJ JEZELF "NASI MET Tussen Palembang en Lahat Ligt een kampong loom te dromen, Spiegelend in het trage stromen Van water naar de verre stad. De hoge klapperkruinen staan Uitgeknipt in spitse lijnen. Paalhuizen zie 'k sidderend deinen In 't beeld, als schepen er langs gaan. Daar is Tji Moena zich aan 't baden. Zwaait haar sarong over 't hoofd. Schouders, door de zon gestoofd, Doen weelden, subaquarisch, raden. De groene oeverbossen zwijgen, Dicht, gesloten onder 't vuur: De harde zon, die uur na uur Leven vernietigt en doet stijgen. De prauwen schommelen nog wat, Als ik ben voorbij gevaren - Lang blijf 'k naar die kampong staren Tussen Palembang en Lahat. G. KAMPHUIS De westerse wereld zit midden in het degeneratieproces en Nederland loopt daarbij niet in de achterste gelederen, integendeel. Nu ben ik geen politicoloog, psycholoog, so cioloog of wat voor oog dan ook maar als ik een oorzaak van het verval mag noemen dan is dat het feit dat men week is geworden, een vette kwabbige massa die zich wentelt in het "genot" van commissies, praatgroepen en bevrediging van instincten. Een dergelijke levenswijze noemt men leven in vrede. Voorwaarde daarvoor is het tolerant zijn. Het aanvaarden, goedkeuren en respecteren van alles wat "oude" waarden, zeden en zekerheden omver schopt en wegsmijt. Men noemt dit "progressief", vooruit strevend. Zelfvoldaan kijkt men dan in het rond en ver klaart dat men afgerekend heeft met taboes. Zelfs conser vatieven kunnen de weg naar de totale decadentie niet tegenhouden en ik vraag me af of ze dat wel zouden willen. Deze groep volgt de nieuwe ontwikkelingen "kritisch" maar maakt de geweldige fout door "begrip" op te brengen voor de nieuwe verworvenheden. Maar wanneer begrip resul teert in een toegeven en in het goedpraten dan is er sprake van het kiezen voor de weg van de minste weerstand. In dit land zijn drie zaken van het grootste belang: de portemonnee, inspraak en sex. Van de toekomst hoeven we ook niets te verwachten. De toekomst is immers van de jeugd en wanneer je ziet hoe: de huidige jeugd wordt op gevoed, wanneer je volgt waarmee ze worden volgegoten op school, teevee en radio dan hou je je hart vast. Maar wat moet je dan? Bang zijn, emigreren, meedoen, opgaan in deze maatschappij? Ik weet het niet. Wat je kan proberen is het jezelf zijn en jezelf (trachten te) blijven. Datgene wat goed en waardevol is bewaren èn uitdragen, thuis, naar je kinderen, je omgeving enz. Als je je maar bewust bent wat er allemaal gaande is tegenwoordig, als je maar weet hoe geprobeerd wordt de menselijke geest te degenereren. Die wetenschap en de daarop gebaseerde bewapening van je geest, je gezin is al iets wat je kan doen. Het verval hou je daarmee niet tegen maar je leeft en sterft als mens. Het bovenstaande klinkt erg negatief. Het lijkt op trappen tegen de maatschappij waarin jezelf leeft. Maar wat dan, moet je elke keer vluchten van datgene waarmee je het niet eens bent? Heb je geen recht van spreken wanneer je niet tegelijkertijd een oplossing aandraagt? Het is fijn en waardevol om voor bepaalde dingen geest verwanten te zoeken en te vinden. En als je die mensen zoekt vind je ze inderdaad en meer dan je had verwacht. Je voelt je dan niet meer alleen, je komt erachter dat je toch niet (helemaal) gek bent èn je vraagt je af waarom de wereld toch zo'n rotzooi is als er toch zoveel "goed- willenden" zijn. Of is dat de beroemde "zwijgende meer derheid", in wezen dus de groep die alles aanziet en laat gebeuren. Die dus niets zegt of doet en daardoor mede schuldig is aan het verval. Het is allemaal zo moeilijk mensen, of zo gemakkelijk dat we het niet zien. Maar één ding geloof ik: tenzij het de Hogere bedoeling is dat de wereld zijn einde moet naderen moet er een kente ring komen. Wat wij moeten doen is daarnaar blijven uitzien en tegelijkertijd daaraan werken, niet in het groot maar, zoals gezegd, gewoon bij jezelf, thuis, in je om geving. RALPH BOEKHOLT ZOJUIST VERSCHENEN door Harryet M. MARSMAN (Plantersvrouw) Eenvoudige gerechten bij de rijst zoals wij ze vroeger aten en nu nog graag willen maken. Goede recepten op een gezellige manier "verteld" door onze Plantersvrouw. Prijs f 16,90, porto 1,90 MOESSON-REEKS BOEKHANDEL MOESSON 23

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 23