ORIENT TRAVEL B.V. iets van schrik in zijn woorden door klonk, dacht Mary, en vrolijk vroeg ze: "Hoe zo? Hans, vind je niet dat we hier leuk wonen?" "O ja, zeker", haastte hij zich haar gerust te stellen, 't is alleen...eh... ik wist niet dat ...eh... dat jullie hier woonden... ik wist niet dat dit pavil joen alweer verhuurd was, bedoel ik". "Whiskey mèt of zonder spuitwater, Hans?" vroeg de gastheer, en Hans nam een glas aan, blij van verder uit leg geven verschoond te zijn. Met voldoening zag Mary dat haar avondje geslaagd mocht worden ge noemd. Haar gasten waren in een vro lijk gesprek gewikkeld en deden zich te goed aan de drankjes, waar Joost niet karig mee was, en aan wat lichte borrelhapjes. De maaltijd zag ze vol vertrouwen tegemoet. Eigenlijk had ze wel even poolshoogte willen nemen in de, achter het huis gelegen keuken, maar iets in haar weerhield haar daar van, totdat een opmerking van Wim van Voorst haar achterdocht opwekte. "Jongens, wat ruikt het hier verrukke lijk naar satee", zei Wim, "ik krijg er honger van!" "Ik dacht dat we Europees zouden eten", zei Hanny, "daar hebben we notabene die rode wijn voor meege bracht!" "Ja-ja", zei Mary zenuwachtig, "we eten Europees; kip en zoHaar woorden dwarrelden weg. "Dan eten ze zeker satee bij de buren' zei Wim, "maar in die lucht vergis ik me niet". Hans de Jong zei niets; gespannen keek hij naar zijn gastvrouw. "Kom", zei Mary, die plotseling een tikje duizelig werd, "laten we gaan eten". Toen ze in de eethoek de kaarsen op tafel aanstak, zag ze, dat voor iedere plaats de huzarensla al klaar stond in keurige éénpersoons schaaltjes. "Hoe bestaat 't", mompelde Mary. De gasten gingen aan tafel en roem den het voorgerecht. Er werd gelachen en geschertst, het tafelgesprek was zo levendig dat de gebruikte schaaltjes ongemerkt konden worden weggeno men en vervangen door soepborden. Op het dientafeltje naast Mary stond de soepterrine klaar. "Ik heb niet eens gemerkt dat die daar werd neergezet", zei Mary. "We hebben het veel te druk met klet sen en eten", zei Hanny Wildeman. "Jij boft maar met je nieuwe kokkie!" Mary diende de soep rond. De geuren van roosterend vlees wer den sterker. "Ik moet toch even kijken wat ze met de kip uitvoert", mompelde Mary. "Excuseer me even". Ze liep naar achteren en zag voor de keuken de kokki zitten. Deze roosterde met devote aandacht een enorme sta pel saté. Haar gezicht werd geheim zinnig belicht door het zo nu en dan opvlammende arang-vuur. Haar ogen waren star gericht op haar werk. Het enige wat aan haar leefde waren haar handen, waarmee ze de stokjes om en om draaide, met langzame, afgemeten bewegingen. Ze vormde een onwezen lijk beeld. Mary, die haar zwijgend gadesloeg, voelde zich duizeliger worden. Ze zocht houvast aan een pilaar van de achter galerij, opende haar mond, slikte eerst, omdat ze merkte dat ze geen woord kon uitbrengen, en zei toen met on natuurlijk harde stem; "Wat doe je daar!" De woorden scheurden de stilte. In flarden ging de rook van het arangvuur alle kanten op. Een hevige rilling ging door de gehurkte gedaante. Even ont moetten de starre bruine ogen die van Mary, toen was er niets meer. Mary rende naar binnen, klemde zich vast aan Joost. "Wat is er toch gaande?" vroeg Han- nie. Zwijgend stond Hans de Jong op en ging naar de keuken. De anderen volgden hem. "Saté ajam", zei Hans. "Dus toch!" Niet begrijpend keken de anderen hem aan. Hij legde bedachtzaam de laatste geroosterde stokjes bij de anderen op de schaal. "We kunnen ze nu maar beter opeten ook", zei hij nuchter, en bracht de schaal binnen. "Waar is de kokkie?" vroeg Mary, die weer wat van de schrik bekomen was. "Die zul je niet meer terug zien", zei Hans. "En als ik jullie een goede raad mag geven, houd dan een selamatan wanneer je weer nieuwe bedienden aanneemt. Je zult dan nergens meer last van hebben". "Hans", zei Joost, "je moest ons nu maar liever alles vertellen wat je van dit geheimzinnige gedoe weet." "Mogen we ondertussen die dingen opeten?" vroeg Wim van Voorst, "ze zien er voortreffelijk uit." Er hoefde niet veel aarzeling overwon nen te worden, alleen Mary raakte het vlees niet aan. 'En nu je verhaal", zei Joost. "Jaren geleden", begon Hans, "woonde in dit paviljoen een man met zijn huis houdster. De vrouw kookte voortreffe lijk en de man kon het bij haar best uithouden. Maar op een gegeven mo ment kreeg hij genoeg van haar, of misschien kreeg hij wel ruzie met haar, het fijne weet ik daar niet van; in elk geval vond men haar op een morgen gewurgd op de grond liggen en van de man geen spoor. Hij is ook nooit gevonden. De moord werd gepleegd op de avond vóór Kerstmis. Sindsdien doolt de geest van de huishoudster hier rond. En op Kerstavond manifes teert zij zich en geeft zich over aan haar aardse liefhebberij, de kokerij, en dan wel in het bijzonder aan het berei den van saté ajam, want dat was het lievelingskostje van haar heer en mees ter. Tenminste, dat werd altijd beweerd. Men zag op Kerstavond altijd rook uit de achtertuin opstijgen, en men rook de geur van geroosterd vlees. Maar natuurlijk heeft nooit iemand zo'n ma nifestatie meegemaakt. Toch is dit de reden waarom dit paviljoen zo lang heeft leeggestaan, terwijl het toch een aantrekkelijke woning is." "Daarom konden we onze bedienden nooit lang houden, zei Mary zacht, "die voelden dat natuurlijk aan". "Vermoedelijk wel", zei Hans. "Die saté ajam is heerlijk", zei Wim van Voorst, die het hele verhaal met kalme scepsis had aangehoord. "Je neemt me niet kwalijk dat ik van je verhaal niets geloof?" "Hoe verklaar jij dan het verdwijnen van de kokkie?" vroeg zijn vrouw "Die was natuurlijk 'maloe', omdat ze een verkeerd gerecht had klaar ge maakt", zei Wim. "Saté ajam met ge bakken aardappelen en compote! Zo'n combinatie hou je toch niet voor mo gelijk!" is specialist op het Verre Oosten en biedt nog steeds de laagste tarieven naar Indonesië aan Retour AMSTERDAM JAKARTA f 1.800,— NU OOK AANTREKKELIJKE TARIEVEN NAAR CALIFORNIË I Geen risico: U betaalt de reiskosten pas bij ontvangst van Uw tickets, (slechts 10% deposito bij de boeking). Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG Tel.: 070 - 63 83 67 Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel: 020-23 74 84 Groeneweg 1 - 1381 CM WEESP Tel.: 02940 - 1 48 88 1 79 58 BUITEN KANTOORUREN De heer F. Schirmer - Tel.: 075-17 07 80

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 7