Meester Cornelis tussen 1910 en 1955 Wanneer de Bataviaan lopend langs Kramat en Salemba de trambaan volgde en langs de K.W. Ill voorbij de grens Matramanlaan kwam, merkte hij alras dat hij in een andere gemeenschap kwam. Meester Cornelis! Eerst wat grote heren huizen als verlenging van Salemba, dan de Berenlaan met op de hoek de oude politiepost. Dan ineens ter rechter (westjzijde als maar officierswoningen tot de grote woning van de garnizoenscommandant, waar de militaire kapel 's a- vonds na de rondgang de "taptoe" blies onder de feërieke fakkelverlichting. Ter linkerzijde o.a. de Soos, de R..K. Kerk, waar een tijd lang pater of "Paatje" van Bekhoven zijn eenvoudige maar hartroerende preken hield, de Eur. Lagere School, nog een hoofdofficierswoning en de in de volksmond geheten "Sekola Kampret". Deze Militaire School (voor o.a. cadetten), werd zo genoemd omdat op de zoldering honderden vleermuizen huisden die door een dakvenster in en uit vlogen naar de diverse vruchtentuinen waar Meester om beroemd was. Ter rechterzijde na het huis van de garnizoenscommandant nog wat burgerhuizen van bekende Meesterse Indische families en dan ineens bij een verbreding van de postweg het zgn. Nieborgcomplex met een en al bedrijvigheid. Hier wil ik het over hebben als voorbeeld hoe een aanpakkende Hollandse jongen met handelsgeest en geheel Indisch voelend het door dik en dun steeds wist te rooien. Wij noemden reeds de naam Nieborg. Ik volsta met de volgende gegevens. Geboren in Nederland in 1876, trok hij voor het vervullen van koloniale ver plichtingen in 1895 naar de Oost waar hij omstreeks 1908 uit de dienst trad. Hij was inmiddels gehuwd met een In donesisch vrouwtje, bekend om haar werklust en gastvrijheid en ook door haar 12 kinderen. Bij het verbrede deel direct noord van de spoordijk vestigde zich Paatje Nie borg. Hij had in de militaire samen leving gemerkt dat er voor de Euro pese Jannen, behalve de cantine en dagverblijven-,verder feitelijk niets was. Hij richtte spoedig een particulier militair tehuis op waar burgers ook toegang hadden, dus een eenvoudige soos met restaurant, biljart en niet te dure dranken en dikwijls muziek. Meer naar binnen kwamen tennisbanen. Vlak bij zijn huis kwam het bioscoopgebouw "Centraal" met weldra een grote toko Nieborg er naast. Spoedig werd dit uitgebreid tot een goed uitgaanscen trum met een echt restaurant. Door al die drukte van mensen was het hier dus een vaste plaats geworden voor taxi's, delemans en sado's en eerder nog ebro's (weet U nog voor 1 gulden een uur rijden met 2 paarden voor 4 of 6 mensen). Ook door dit centrum karakter kwam er spoedig een post kantoor bij. Kortom hier ontmoette men beide Europese bevolkingsgroepen. In 1928 kwam op het open stuk tussen woning en spoordijk nog een gelegen heid voor een clubhuis met biljart en vergaderzaaltje, goed voor verenigin gen van rond 25 mensen. Hier ook vond de oprichting plaats van de K.J.B. Meester Cornelis, met mij als eerste voorzitter, Paatje van Bekhoven als geestelijk adviseur en Pietje Hooy- donk, bondsspeler van VIOS als voet baltrainer! In de malaise rond de jaren dertig had Nieborg kans gekregen een zgn. failliete venduzaak over te nemen. Binnen enkele maanden na de overna me en reorganisatie floreerde de zaak als de beste. Behalve vendukantoor werd het ook een verhuur- en verkoop kantoor. De Europese bevolking met een 50% vlottende militaire inslag, had steeds wat nodig en men kon er altijd terecht, want Paatje Nieborg had steeds oor voor de moeilijkheden van anderen. Hij liet ze nooit zitten en omgekeerd zij hem ook niet en dat was juist zijn kracht. Zakelijk en goed. Hij had ook geen bezwaar dat enkele Indonesische ver kopers stalletjes voor zijn toko en bij de bios hadden. Het mes sneed toch van twee kanten. Vandaar dat het Nieborgcomplex het centrum voor de komende en gaande man of vrouw was. Hier lag het hart van Meester. Natuurlijk werd Nieborg in de 2e wereldoorlog opgepikt door de Jappen. Maar na terugkomst uit het kamp begon hij alles weer op te bouwen. De aankomst van Hollandse jongens (van wie een er met een van zijn doch ters trouwde) gaf een nieuwe impuls aan het bedrijf. Later trok hij voor een welverdiende rust naar Holland waar hij in 1962 (86 jaar oud) overleed. Zijn kinderen, voor zover nog in leven, nu tussen de 40 en 73 jaar oud, zullen hem gedenken als een strenge en op voedende vader, gesteund door een echte lieve vrouw-, van wie tenslotte het hele huishouden afhing. Paatje Nieborg kon "geld maken", al les lukte, ook elders in Weltevreden had hij belangen. Waar anderen faal den was het een uitdaging voor hem om te slagen. Velen zullen zich hem nog herinneren als raadsman en als vrind. Dat was hij ook van mijn ouders en schoonouders en later ook van mij. Dat goede oude "Mèstèr" van Jan Boon en ook van JACK S. REISGIDSEN EN BAHASA INDONESIA Kunst en kuituur van Java, Sumatra, Bali en Sulawesi - Een prachtig geïllustreer de kunst-reisgids uit de Cantecleer-serie, een helder overzicht biedend wat Indo nesië aan rijke kuituur te bieden heeft. f 36,f 5,porto Gids voor Bali - door H. J. Hoefer De officiële gids van het eiland Bali, rijk geïllustreerd met kleurenfoto's en infor matieve tekst, f 35,5,porto. Indonesisch op reis - door mevr. Th. S. Legiman Karjawidjaja M A. Een praktisch boekje om zich op re'is snel verstaan baar te kunnen maken. f 7,90 f 2,10 porto. Indonesisch voor toeristen - door J. Muh. Arsath Ro'is. Grondbeginselen van de Bahasa voor op reis. 12,f 2,porto. Kamus Belanda-lndonesia - door Drs. Victor L. Leander. f 13,50 2,10 porto. Bahasa Indonesia voor beginners - door Drs. Suci Hartini Kuntoro f 14,50 f 2,10 porto. Op reis naar Indonesië - door J. Domini- cus. Een uitstekende reisgids met vele illustraties en veel informatie over land, volk en historie, f 19,75 f 4,porto. Reisgids voor Indonesië - door A. Bürk- ner. 22 uitgebreide beschrijvingen van eilanden en steden, met praktische in formatie alsmede bezienswaardigheden, geschiedenis etc. f 5,75 2,10 porto. Verkrijgbaar bij Boekhandel MOESSON Als je ze wilt fotograferen zijn ze allemaal de leukste thuis I (foto: Rogier) 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1981 | | pagina 5