Nieuws uit Indonesië prestatie, zowel voor deze kleine mo torfietsen als voor de rijders. Het was wel een zware rit die vooral veel uit houdingsvermogen en doorzettings vermogen eiste. Wij startten om zes uur 's morgens vanaf het politiebureau in Makassar en arriveerden daar de volgende morgen weer om ongeveer 8 uur. Wij stopten alleen maar voor benzine en een hap eten en dan maar rijden en nog eens rijden. De wegen waren niet altijd goed geplaveid zoals in die tijd daar wel te verwachten was, wat de rit nu niet bepaald gemakkelijk maakte. Voor mijn werk maakte ik ge regeld tochten naar het binnenland op zoek naar huiden en reptielvellen. De enige wijze van transport voor de be volking was de autobus die echter niet meer was dan een vrachtauto die wat omgebouwd was om ook passa giers te vervoeren. Doordat er maar zo weinig van deze bussen reden, werden ze tot het uiter ste afgeladen, zodat comfort ver te zoeken was. Ik zelf reisde met de auto van de firma. Op verschillende plaatsen in het binnenland waren er pasangrahans. Was er in het plaatsje waar je van plan was om te overnach ten een burgerlijk ambtenaar of een militaire commandant, dan was het meestal de gewoonte, dat je van deze een uitnodiging ontving om de avond bij hem door te brengen, wat voor de man in kwestie een welkome afwisseling was en een kans om weer wat nieuws te vernemen. Voor de reiziger was dit een gelegenheid om op de hoogte te Dubbeldekkers in Jakarta Het gemeentelijk vervoersbedrijf van Jakarta gaat 200 dubbeldeks autobus sen aanschaffen. Studies hebben uit gemaakt dat dubbeldekkers de oplos sing zijn voor het openbaar vervoer. De 200 bussen worden voor de helft gemaakt door Leyland en voor de an dere 50% door Volvo, maar ze wor den in Jakarta geassembleerd, volgens Antara. Aanplant van katoen Voor zover de herinnering van de sa mensteller van dit rubriekje reikt is er nooit sprake geweest van de ver bouw van katoen in Indonesië, of schoon dit toch de grondstof is van alle en speciaal de Indonesische tro- penkleding. Sedert enige jaren intus sen is met de aanplant een begin ge maakt en met succes. In het bijzonder in Zuid-Celebes schijnen de grond en klimatologische omstandigheden ge schikt voor de verbouw. Het areaal daar bedraagt thans 35.000 ha en zal spoedig worden uitgebreid met nog 25.000 ha. Er is ook wat katoen in Oost-Java en op de Kleine Soenda- eilanden. Op dit ogenblik moeten nog ongeveer 400.000 balen worden inge voerd om de behoefte te dekken. komen van de plaatselijke omstandig heden. Door bemiddeling van een Chinese tussenhandelaar was ik in de gelegen heid om een groot dodenfeest mee te maken in Rantepao. Bij deze stam van de Toradja's werden de doden gebal semd en in linnen doeken gewikkeld in huis bewaard. Deze doeken werden dan om de paar dagen strakker aan gehaald, totdat het lijk geheel ver droogd was. Als er dan zo verschil lende lijken waren en er genoeg geld was opgespaard werd er een zoge naamd dodenfeest georganiseerd. Het was daar de gewoonte dat de doden in gaten heel hoog in een steile rots wand begraven werden. Op de dag van het feest, vroeg in de morgen, werden de doden met veel ceremonieel langs lange rotan ladders naar boven in de gaten gebracht. En voor de ga ten plaatste men dan houten poppen, netjes aangekleed. Op een afstand leken het dan net echte mensen, wat een vreemd gezicht was, daar zo hoog tegen de rotswand mensen te zien zonder dat er een trap of ladder was. Waren de doden begraven dan be gon het grote feest. Er werden grote vuren aangelegd en feestelijk uitgedos te dansers met grote hoofdtooien dan sten hieromheen. Dan werd er een karbouw gebracht en deze werd onder het dansen met speren gedood en aan stukken gesneden, ledereen was nu vrij om een stuk vlees te nemen en in het vuur te roosteren. Op lange tafels stonden grote hoeveelheden rijst en vele andere gerechten klaar, waaraan Fabricatie van Japanse auto's in Indonesië Mitsubishi, ook in Nederland bepaald niet onbekend, gaat in Indonesië een autofabriek neerzetten. Aanvankelijk zullen daar alleen maar auto's worden geassembleerd maar de bedoeling is, dat een zich steeds uitbreidend pak ket van onderdelen in Indonesië wordt vervaardigd. Al in 1983 zou de Indo nesische fabriek een complete auto in Indonesië vervaardigd neer moeten zetten. Het project is een uitvloeisel van het tot stand komen van een joint-venture tussen Mitsubishi en een Indonesische onderneming, met een kapitaal van 100 miljoen. BEJAARDENZORG IN INDONESIË Bejaardenzorg is nooit een probleem geweest in Indonesië. In de eerste plaats dank zij de structuur van de Indonesische maatschappij die met haar diametraal tegenover de wester se instelling staande opvattingen, de ouderen voor haar rekening nam. Wie in Nederland na zijn 65e nog leeft hoort op de schroothoop thuis. Wie in Indonesië die eerbiedwaardige leeftijd bereikt (of daaromtrent) is een be voorrecht persoon, op wiens ervaring en (althans veronderstelde) wijsheid men gaarne een beroep doet en die dus alle steun en achting verdient die iedereen zich te goed kon doen. In tussen werden grote hoeveelheden palmwijn gedronken. In deze palmwijn was een zekere wortel meegegist wat het alcoholgehalte sterk opvoerde. Het resultaat hiervan was dan ook al gauw te merken. De feestenden werden hoe langer hoe luidruchtiger en iedereen danste mee, zolang men nog hiertoe in staat was. Het feest duurde tot laat in de nacht voort, totdat de meesten of te vermoeid, of te dronken waren om nog verder te feesten. De vuren doofden en er was weer genoeg feest gevierd tot een volgende gelegenheid. Wat de taal betreft, tot ongeveer 200 km rond Makassar kon men goed te recht met Maleis en Makassaars. Dan veranderde de voertaal in Boeginees. Ging men dan dieper het binnenland in door de Toradjalanden dan veranderde het dialect zowat om de 50 km en moest je in ieder klein dorpje naar een tolk zoeken, die zowel Maleis als de plaatselijke taal verstond. Door gaans eindigde men dan met de Chi nese handelaar van dat plaatsje, met wie dan ook de meeste handel ge dreven werd. Hij had van alles te ver handelen zoals rotan, damar, huiden en vellen. En voor de bevolking stof jes, gedroogde vis, zout, meel, enz. De wegen, hoewel niet geasfalteerd, waren goed te berijden. De talrijke bruggen waren goed onderhouden, vooral de mooie lange kabelbruggen. Dit is dan weer een van de herinne ringen uit die goede oude tijd. JAN MOLENKAMP de familie of eventueel de dorpsge meenschap hem of haar kan geven. Hij of zij is geen onnut mens maar in tegendeel een hooggeachte figuur naar wie men gaarne luistert en die dien overeenkomstig wordt behandeld. Maar er is natuurlijk een categorie die tussen wal en schip valt: oude men sen die niet op familie of omgeving kunnen terugvallen na het bereiken van een hoge leeftijd. In een discussie in de Volksvertegenwoordiging kwam de regering in februari met cijfers. Er zouden 11.8 miljoen bejaarden zijn en 30% daarvan zou leven beneden de minimumvoorwaarden die het levens onderhoud stelt. Om deze groep te helpen gaat de regering in 25 provin cies 65 bejaardentehuizen inrichten waar 650 ouderen onderdak en voed sel zullen vinden. Voorwaarde van op name is dat men fysiek in slechte con ditie is en sociaal-economisch niet meer uit de voeten kan. Wie nog wel wat kan werken wordt niet opgenomen maar krijgt regerings steun. Dit is een groep van ongeveer 50.000 oudjes die elk 23.000 rupiah krijgen. Dit is een geheel nieuwe ontwikkeling in de sociale zorg die in Indonesië een nog weinig ontwikkelde regerings bemoeienis is. Zij kan veel schrijnende ellende verzachten. JHR. 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1981 | | pagina 11