Naar een eigen programma Vesting - museum Naarden Het licht bleef branden (slot! Nederland is terecht trots op zijn pluriform omroepbestel. Door deze verworven heid van de democratie kan men kennis nemen van allerlei verschillende op vattingen t.a.v. het leven in al zijn facetten. Met de meeste van deze meningen zul je het meestal niet eens zijn maar het respecteren van een andermans visie is - naar verluidt - een typische trek van 'Neerlands zeden en gewoonten'. Tussen haakjes zij opgemerkt dat respect voor een anders visie niet hetzelfde is als het accepteren van leugens, vuiligheid en smeerlapperij e.d., al worden deze zaken gepresenteerd als cultuur, modern leven en nieuwe inzichten. Maar terug naar de omroepen. Sma ken verschillen en zonder nodeloos te willen kiften op de Nederlandse media mag gesteld worden dat je voor eindeloze discussies over de idiootste en vergezochtste onderwerpen altijd terecht kan op een van de Hilversum- se zenders. Voor schuttingtaai, ge schreeuw en pornografie moet je zijn bij toneel en cabaret en voor een quiz hoef je helemaal niets meer te doen, evenmin voor het doorbreken van allerlei vermeende taboes. Ik weet wel, er zijn best aardige pro gramma's. Maar niet veel. En die er zijn, zijn op een hoogstenkele uitzon dering na, van buitenlandse makelij. Ik ben met dit stukje begonnen omdat ik een tijdlang ben uitgeweken naar de Duitse en Belgische zenders. Dat was een verademing. Je hoorde er muziek met hoofdletter M, je zag er goede films, je volgde interessante discus sies, genoot van goede shows, je zag Na debarkement ging de spierwit ge schilderde "Sirius" als een wit vredes- duifje ter rede liggen tussen de grijze oorlogsmonsters Hr. Ms. "Witte de With" en "van Galen". Op verzoek van de "Sirius" reisde Hr. Ms. "van Galen" nog even heel snel op en neer naar Poeloe Bras om de lichtwachters van "Willemstoren" te voorzien van enkele gasmaskers. Verandering van decor. Voor het dra ma "Willemstoren" is het scherm neer gegaan om straks op te gaan voor het volgende gebeuren "De eerste schre den van de nieuwe Landvoogd Jhr. Mr. A. W. L. Tjarda van Starkenborgh Sta- chouwer op Indische bodem". In de korte pauze is het goed na te gaan wat het afgelopen drama ons bood: a. een kranig stukje werk van R. A. Clark, destijds 2de werktuigkundige bij de Gouvernements Marine; en b. een blijk van de allergrootste plichts betrachting van de Inlandse licht wachters van de Dienst van Scheep vaart. Ondanks de door de aardbeving aan gerichte schade en ravage bleef "Wil lemstoren" op z'n post als stille wach ter voor de scheepvaart. Het licht bleef branden. interessante documentaires, zelfs hele series over beschaving en cultuur van de Indonesische archipel, en de kin deren hadden echte kinderprogram ma's. Nogmaals, smaken verschillen maar als je overschakelt naar Hilver sum en je wordt geconfronteerd met demonstraties, rellen, schuttingtaai, laag bij de grondse humor, dikdoenerij van een forum en links geselecteerd nieuws dan wil ik kiezen voor satelliet televisie, hoe meer hoe beter. En om maar even een sprong te ma ken: het totaal ontbreken van aandacht aan de Indische cultuur is toch ook aardig. Gastarbeiders, Surinamers en Molukkers hebben allemaal een eigen (bescheiden) plaats in de ether maar krontjong, gamelan, Indische literatuur en poëzie etc. hoor je toch maar wei nig, eigenlijk nooit. En ik meende toch dat de Indo's hier de grootste minder heidsgroep vormden. Navraag heeft mij geleerd dat men in Omroepland door F. C. Backer Dirks Iedere nacht vanaf zonsondergang tot zonsopkomst vertoonde "Willemsto ren" elke 15 sec. een schittering van 0,4 sec., gevolgd door een duistere periode van 3,4 sec., wederom een schittering van 0,4 sec., gevolgd door een duistere periode van 10,8 sec. Het noodsein was gehesen en toch, trouw bleef het licht flitsen door de tropennacht. Om dat te bereiken lie pen de lichtwachters beurtelings de hele nacht door rondjes om de licht bron heen in een met kwikdamp be zwangerde ruimte. Schepen voeren voorbij in het donker en zij zagen en gebruikten het ver trouwde licht envervolgden hun wegEerst na een week werd het noodsein bemerkt. En toen er hulp kwam vond men uitgeputte en doodzie ke mensen, vergiftigd door kwikdamp. MAAR HET LICHT WAS BLIJVEN BRANDEN II Het doet het hart goed hier alsnog hulde en eerbied te kunnen betonen aan trouwe Inlandse lichtwachters van die eenzame vuurtoren op Poeloe Bras, die in alle eenvoud ons een voorbeeld hebben gegeven. Een voorbeeld van plichtsbetrachting, van opoffering en van trouw. het standpunt huldigt dat Indische Ne derlanders al zover geïntegreerd en geassimileerd zijn dat zij geen behoef te hebben aan een eigen plaats in de ether. Ik zal hier niet op in gaan. Ho pelijk begrijpen we elkaar. Wat ik wel even aan wil tippen is het commerciële misbruiken van de Indo. Wanneer bij voorbeeld een zangeres (die denkt dat ze kan zingen) een eeuwenoud kron tjonglied (aangekondigd als splinter nieuw op de plaat zet en voor deze plaat reclame gemaakt moet worden dan wil het gebeuren dat deze artieste in sarong kabaja verschijnt in een show rond de horlepiep en het carna val. Ach, dan hebben die mensen ook wat, de Nederlanders zien eens wat anders en het is voor de platenver- koop mooi meegenomen. Maar goed, je opwinden helpt niets en het is slecht voor je hart. We zullen echter proberen een eigen plaats in de ether te krijgen. Voor ons zelf. Daartoe zullen we de legale paden bewandelen. Reeds zijn we zover dat als resultaat van een correspondentie met de Programmaraad van de NOS ons is toegezegd dat er een mondeling gesprek zal plaatsvinden over de wen selijkheid en de mogelijkheid van zend tijd van en voor de Indische Neder landers. Dit gesprek zal echter niet op korte termijn plaats kunnen vinden. We hebben geduld. RALPH BOEKHOLT Informatiebronnen: Interview met R. A. Clark, destijds 2de werktuigkundige bij de Gouvernements Marine; interview met F. J. Matthieu, destijds 2de officier bij de Gouverne ments Marine; Deli-courant; Het boek: "Nederlandsch Indië onder het regent schap van Koningin Emma, 1890-1898". wisseltentoonstelling KNIL t/m 25-10-81 "NAAR ATJEH TOE" openingstijden maandag t/m vrijdag 10.00-16.30 uur zaterd., zond. fsd. 12.00-17.00 uur toegangsprijzen: volwassenen: 2,50 kinderen: 1,50 Westwalstraat 6, tel. 02159-4 54 59 Een kranig stuk werk. 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1981 | | pagina 10