Tijdsbeeld
wat accenten verschoven kunnen wor
den.
Ook deel III, Na de oorlog is van het
zelfde niveau als het voorgaande: hel
der, duidelijk en "to the point", het
leest als een wetenschappelijke ro
man en soms denken wij even aan de
"revolutie der eenzamen" van Prof.
Bouman, gezien het zo levendig ver
woorden van de gebeurtenissen. Zo
heeft ieder van ons bij het lezen, wij
zaten zelf tot mei 1946 in Singapore,
zijn eigen beelden.
Resumerend:
Een "dijk" van een boek met vakman
schap en vaardige pen geschreven.
Gezien de titel: "De verre oorlog", ook
en juist bedoeld voor de Nederlandse
lezer die niet weg geweest is. Voor
ons, lezers van Moesson, was het
geen verre oorlog en tijdens het lezen
zal het ons duidelijk worden hoe
"eigen" die oorlog was.
Toch zal het de schrijver - en ook
ons - tot tevredenheid stemmen als
men eens eindelijk hier zegt: "was het
zo daar met jullie onder de Jap, ja, dat
was toch wel wat anders dan hier
Nog een laatste opmerking, hr. Beets.
Bij de "aantekeningen" misten wij -
persoonlijk - de schrijver Laurens van
der Post; van der Post zat knijp in
Buitenzorg als Lt.-kol. van the British
army; zijn boek over deze tijd, dat
speciaal over een Japanse bewaker
gaat - the Seed and the Sower - moet
dacht ik, gelezen worden door een
ieder die over Japanse krijgsgevangen
schap schrijft. Dat heeft Tjalie eens
gezegd en wij hebben het steeds be
aamd.
AvL.
Man in Bangkok, vrouw in Sompok
Angst en vreze, lijsten lezen
Man in leven, knalfuif geven
Eerste brief, heb je lief
Alles goed, goede moed
Jou misschien, spoedig zien
Maand verlopen, blijven hopen
Verbinding slecht, komt terecht
Flinke vrouw, blijft je trouw
Vele weken, taal noch teken
Lastig ding, hereniging
Komen Britten, hele klitten
Hele zwermen, haar beschermen
Kampen open, eten kopen
Nooit meer sprieten, zij genieten
Bangkok zwijgt
Vrouwtje krijgt, uit depotjes
Veel cadeautjes
Naar dineetjes, met z'n tweetjes
Dansmuziek, romantiek
Hij danst fantastisch,
Leidt haar drastisch, tot het lukt
Ha, zij jitterbugt
Mensen klinken, mensen drinken
Vrouwtje dom, hoofd loopt om
Jeepje rijden, beetje vrijen
Vrouwtje zwak, handje pak
Eerste zoen, nooit meer doen
Troost en zuurtjes, herdersuurtjes
Korte brieven, kleine grieven
Weg verleden DIT IS HET HEDEN
Slechte tijding, weer een scheiding.
(Dichter onbekend)
EEN DAL IN AMBARAWA
door Han Helfferich-Koch
Een aangrijpend document ge
baseerd op een in het kamp in
Ambarawa bijgehouden dagboek,
dat getuigt, niet alleen van
kampervaringen, maar vooral
ook van moed en vertrouwen.
Prijs 24,50 f 4,porto
BOEKHANDEL MOESSON
De Japanse regering betaalt aan toonder - een oorlog die niet verdween
- H. L. Leffelaar - 20,50 4,porto.
Terugkeer van de Kwai-Rivier
Joan en Clay Blair - 24,50 4,porto.
Bloemen voor Nippon - Belevenissen tijdens de Japanse bezetting -
Augusta Lampe - 10,90 f 2,10 porto.
Het woordenboek van Jan Soldaat in Indonesië - Henk Salleveldt -
f 19,50 f 4,porto.
De Nederlandse koopvaardijvloot in de Tweede Wereldoorlog
L. L. von Münching - 69,50 f 6,25 porto.
BOEKHANDEL MOESSON Prins Mauritslaan 36 Den Haag
Telefoon 070-54 55 00 - Postgiro 6685
TER OVERDENKING
Naar aanleiding van het voorplaat
artikel "Oud worden, oud zijn, en
dan(Moesson no. 20) zocht ik
naar het ingezonden, indertijd door mij
ergens vandaan, uitgeknipt stuk. Hier
onder volgt het dan. Ik vind het zo
heel toepasselijk, omdat ikzelf met
mijn ruim 82 jaar behoor tot de ca
tegorie: Oud zijn.
Om over na te denken.
92 Jaar is ze geworden. Haar crematie
verliep vlekkeloos: kaarten met ge
voelvolle woorden, prachtige bloemen
en een mooie gedenkrede. Maar zij
hoorde en zag het niet meer.
Hoe was het eigenlijk tijdens haar
leven? Kreeg zij toen vaak een be
zoekje, een attentie of een bosje bloe
men? Familie, vrienden en kennissen
vielen om haar heen weg. De een
zaamheid werd steeds groter.
Zo ging het bij haar, zo gaat het bij
anderen, die het "geluk" hebben heel
oud te worden. We leven in een jach
tige wereld, er blijft geen tijd meer
over voor de oudjes in hun tehuizen.
Of misschien toch wel?
Denk er eens over na
MARGUERITE
VERSJE
In Moesson nr. 19 stond onder het
artikel van Emmy van Soest, blz. 13,
een gedichtje. Dat van Salatiga 1921
heb ik geleerd, voor de oorlog, in Se-
marang, als volgt:
Waar jij naar toe?
Naar kamp Chinees.
Wat kopen daar?
Water Europees.
Hoe smaken dat?
Ja, ja, prik in den neus I
Daar ik met een prima dikke d sprak,
was het een heerlijk versje.
Misschien zijn er nog meer variaties
op
M. VAN ENGEN-HEIJN
29
