Albert Adrlaan de Wolff:
violist met een ukelele
den. Daar waren wij voor gevraagd,
de succesvolle krontjongbandNee,
dat werd niets, daar was helemaal
geen sfeer".
"En later, ja, toen is Dick van Driest
er bij gekomen. Hij had legio kennis
sen voor wie we moesten optreden.
We speelden toen niet meer de achte
krontjong. Het waren toen meer de
liedjes, dat vonden de mensen leu
ker
Dé verzonk even in gedachten, maar
daarna weer enthousiast: "Het was
toch wel een grappige tijd dat we
overal gevraagd werden. Krontjong-
muziek was in- in die tijd".
Indische Club
In de periode waar we nu over praten
- het eind van de jaren twintig - be
stond in Den Haag en omgeving een
vrij enthousiaste Indische Club, die
"KRONTJONG Maleis woord
voor een op de gitaar lijkend
Indonesisch snaar-instrument en
ook voor het genre muziek waar
in de krontjong het belangrijkste
instrument is. In de krontjong-
muziëk zijn inheemse en wester
se elementen terug te vinden".
Zo staat te lezen in de Stan
daard Encyclopedie, uitgegeven
in 1972 te Antwerpen, deel 8,
bladzijde 343. In een minimum
aan woorden objectief en infor
matief. Vergelijk met wat ik in
het Kerstnummer 1978 op blad
zijde 13 uit Oosthoek's encyclo-
paedie citeerde.
helemaal los stond van de Sociaal-
Culturele Vereniging "Eurasia". De In
dische jongens, Delftse of Leidse stu
denten die Den Haag als hun thuis
haven beschouwden, waren vaak lid
van beide verenigingen. En zo kon het
gebeuren dat ook de Indische Club,
toen het bestuur ontdekt had dat Eu
rasia met het uitbrengen van grammo
foonplaten van haar krontjongorkest
een groot succes boekte, besloot een
krontjong-band te formeren om óók
platen te laten opnemen. Dat was in
de zomer van 1929.
Ook nu was de heer P. Meyer (in 1978
schreef ik op gezag van Frik de Koek
nog "een zekere heer Meyer") de ini
tiatiefnemer. In het "Tweede Lustrum
Nummer" 1920-1930 van de Indische
Club - noq in het bezit van Dé de
Wolff; ik mocht het voor enkele weken
mee naar huis nemen om rustig te be
studeren - staat precies beschreven
hoe de relatie tot stand kwam en wat
de resultaten waren. Ik citeer
"Op deze vergadering (van 8 novem
ber 1929) werd ook verslag uitgebracht
van de Krontjong-band. Door middel
van den heer P. Meyer van "The Dutch
Gramaphone and Radio Works te Am-
AR«ANO£W6«T 1,AAW
tmt-m te1»*» <u» Këtav»
Het omslag van de twee liederenbundels
voor piano of accordeon in het arrange
ment van Laan Waïlan.
sterdam, kreeg de I.C. de volgende
aanbieding. Er zou een Krontjong-band
gevormd worden, die eind September
in Londen voor de "Edison Bell Com
pany" vijftien Gramaphoon-platen zou
vervaardigen. Alleen reis- en verblijf
kosten zouden vergoed worden en
bovendien zou de band een honoro-
rium krijgen, dat grootendeels in de
I.C.-kas gestort zou worden.
Na veel besprekingen van de heeren
Sarkies en Meyer kwam het contract
tussen de band-leden en laatstgenoem
de heer tot stand. Het uitstapje verliep
op de meest geanimeerde wijze. De
band die onder de naam "Krontjong-
band Insulinde" speelde, moest hard
werken, maar werd er ook ruimschoots
voor beloond - Londen biedt ook zóó
véél. Jammer genoeg echter zijn, door
technische fouten, slechts vijf platen
in den handel gebracht. Een woord van
grooten dank aan het adres van alle
medewerkenden is hier zeker wel op
zijn plaats". Tot zover dit citaat.
Bezetting van Krontjong-band Insulinde
Zo wisselend als de bezetting van
krontjongorkest Eurasia gedurende
haar veeljarig bestaan is geweest - er
speelden in de loop der jaren ruim
twintig mensen mee - zo vast was de
bezetting van krontjongband Insulinde
tijdens haar korte bestaan van enkele
maanden. "Insulinde" was eigenlijk
niet meer dan een korte gelegenheids
combinatie voor het maken van gram
mofoonplaten. Voor zover ik weet is
"Insulinde", behalve voor de eigen
leden van de I.C., nooit elders opge
treden. De band bestond echter voor
de helft uit geroutineerde spelers van
krontjongorkest Eurasia: Jaap Rosen-
quist Frans Mogot, Nol Berkhuysen en
Dé de Wolff, hoewel deze laatste niet
aan de platensessie van dit orkest
heeft meegedaan.
In september 1929 stond voor de mi
crofoons in Londen de volgende com-
(lees verder volgende pagina)
Het gamelan-orkest van Eurasia op de Indische tentoonstelling in 1928 te Arnhem. V.l.n.r.:
Nol Berkhuysen, John Benjamins, onbekend, Nini van Nijnatten, Dé de Wolff, Jaap Rosen-
quist, Hannie Maks, Suze Groeneveld, Frans Mogot en Jessy van Nijnatten. Het orkest zit
hier op de grond voor'het podium, waarop men doorgaans optrad. Achter op deze prent
briefkaart van Jos-Pé staat gedrukt: Ita 1928. Eurasia Gammelang (I).
17
