Trektocht over het Idjen-plafeau en Bali
Wij verzorgen uw reis naar en in Indonesië beter
door middel van onze kantoren in:
Jakarta - Bandung - Yogyakarta - Surabaya - Bali.
Bovendien hebben wij vertegenwoordigers in
Singapore - Bangkok - Hongkong - Taipei.
Nu ook in Nederland gevestigd
Van Baerlestraat 154, Amsterdam Te (0201-716776. Telex: 11855 VAYA NL
(Slot)
door Th. Min
's Avonds en de halve nacht luisterden wij naar een opvoering van een deel uit
de Ramajana, het heldendicht over de strijd van de goede hemelse machten tegen
het kwaad. Al begrijp je van de woorden niets, het dansen van de jonge meisjes
maakt zo'n diepe indruk op iemand, die daar gevoelig voor is, dat de uren ver
strijken voor je het weet. Elke beweging van de elastische vingers heeft een
betekenis, zo ook het verplaatsen en neerzetten van de voeten. Zelfs de tenen
spelen hierbij een rol. De slanke vingers van de danseressen kunnen onafhan
kelijk van elkaar elke beweging uitvoeren. De vingerkootjes buigen en bewegen
ieder apart. En de hoofden, gekroond met een zware kroon, wiegen van links
naar rechts boven de niet bewegende schouders. De meisjes ondergaan een
training vanaf de prille kinderjaren en zij mogen deze heilige dansen slechts
uitvoeren, zolang zij nog "kind" zijn. Nog lang hebben wij rondgelopen tussen
de mensen en iedereen was graag bereid mij uit te leggen, wat elk onderdeel
betekende.
Wij hebben gewacht tot het verbran
den van de grote houten koe, helemaal
gebouwd door de dorpsbewoners. De
overblijfselen van de gestorven vorst,
werden in de romp van de koe ge
plaatst en de urnen van alle gestor
ven mensen uit het vorstendom werden
op de stellage onder en rond de koe
geplaatst. En dat alles gebeurde met
een piëteit, zoals wij die niet meer
kennen. Het laaiende vuur tenslotte
bevrijdde de zielen van de gestorve
nen van alle zonden en bindingen met
de aarde.
De laatste avond nam de vorst ons
mee naar het bereiden van de varkpns.
De varkens waren na het slachten,
door een kleine snede in de buik he
lemaal leeg gehaald en daarna opge
vuld met specerijen en kruiden. Een
lange bamboe werd door de anus bin
nengebracht en kwam er bij de bek
weer uit. Het geheel werd op 2 palen
gelegd, eindigend in een V-vorm. On
der het beest brandde een groot houts
kool vuur. Was de ene helft goed heet
dan werd het varken een halve slag
omgekeerd en begonnen vrouwen met
dikke naalden door de huid te steken.
Het hete vet spoot er uit en met een
kwast werd het dan over de hele huid
van het beest gestreken. Intussen was
de andere kant heet en werd het beest
weer gekeerd. Dan begon het prikken
en uitsmeren weer opnieuw. Dat keren,
prikken en smeren ging net zo lang
door, tot er geen vet meer uit de prik-
gaatjes kwam. En dan was het vlees
gaar! Geheel doortrokken van de krui
den werd het varken in stukken ge
sneden en op bordjes rondgedeeld
aan de gasten. Dus kregen wij ook
onze portie. Ik krijg nu nog het water
in de mond, als ik aan dat overheer
lijke vlees denk! Wat een delicatesse.
Met oprechte dank aan de vorst trok
ken wij verder.
In Ubud, een centrum van Balinese
kunst, bezochten wij de werkplaatsen
van enkele houtsnijders, de scheppers
van de sierlijke beelden en mytholo
gische taferelen. Ware en hoogstaande
kunstenaars, die in de rust van hun
kamponghuisjes hun niet te evenaren
kunstprodukten vervaardigen.
Een wonderlijk volk, deze Balinezen.
Heel hun leven wordt beheerst door
religieuze gevoelens. Hun oppergoden:
Brahma, de schepper, Wishnoe, de
onderhouder van het geschapene en
Sjiwa, de straffer van het menselijk
kwaad staan boven de mindere en half
goden. Maar ook ieder mens, iedere
berg, ieder huis en ieder akker heeft
zijn "godje" en zo zie je overal offer
plaatsen, kleine nissen, waar wat bloe
men worden neergelegd om de gees
ten gunstig te stemmen. Rond de kam
pongs zagen we van klei muren ge
bouwd en een kleine opening gaf toe
gang tot het dorp. Maar boven de ope
ning hing een geplukte kip. Mocht een
boze geest het dorp willen binnenko
men, om iemand ziek te maken, dan
wordt hij zó door de lekkere kip aan
getrokken, dat hij het dorp niet binnen
komt.
Ook het huwelijk wordt op een echt
Balinese, dus uitzonderlijke manier,
gesloten. Als een jongen zijn oog heeft
laten vallen op een meisje, dan gaat
hij vroeg, als het nog donker is, bij
het huis van het meisje zitten. Als zij
de jongen ook graag mag, dan sluipt
zij naar buiten en steekt een melati-
bloem in het haar van de jongen.
Dan spreken zij af, wanneer hij haar
zal komen halen, schaken liever ge
zegd. In de afgesproken nacht zet hij
een ladder onder het raam van het
meisje, klopt op haar raam en samen
nemen zij de vluchtnaar het huis
van de oudste oom van het meisje.
Daar vinden ze een schuilplaats. En
deze oom moet dan met de familie
van het "stoute" meisje gaan overleg
gen en toestemming vragen voor het
huwelijk, de bruidschat (meestal var
kens of een rund) bepalen en de da
tum van het huwelijk vaststellen.
Ik herinner me ook nog, dat ik aan de
vorst van Gianjar iets vertelde, wat mij
erg vreemd voor kwam. In Denpasar
had ik in het hotel, waar we langs lie
pen, meisjes zien dansen voor een stel
Amerikaanse touristen. Dat is toch te-
(lees verder pagina 30)
28
