BOEKBESPREKING
"INGET MATI" "AD PATRES"
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
beesten en eten hautain en keurig de
eigen bakjes leeg. Heel wat anders
dan bij de honden. Omdat ik, net zoals
bij de poezen, zoveel mogelijk beesten
tegelijk op de plaat wil hebben, moe
ten ook hun etensbakjes dicht bij me
kaar gezet worden. Maar dat geeft
troubles. Die krengen kijken haast niet
naar de bakjes voer en alleen naar
mekaarHet is een gegrom, geblaf
en haat van heb ik jou daarDus
tussen elke groep van zoveel bakjes
moet een djaga, anders vliegen ze
mekaar naar de strot
Bij de honden zitten heel wat schar
minkels. Veel met huidziekten en won
den. Die met allerlei ziekten en zo zijn
vrij nieuwe beesten, net gebracht, ge
kocht of door Herr Schneider van de
straat opgepikt. Want in het asyl wor
den ze meteen gebaad en gewassen
en worden ze met eenvoudige maar
doeltreffende obatjes behandeld tot ze
mooi en beter zijn.
Heel af en toe komt er wel eens iemand
langs op zoek naar een huisdiertje.
Maar eigenlijk geeft het asyl maar
zelden een dier uit. Ibu Supiah houdt
zoveel van haar beestjes en is zó
bang dat "men" ze niet zal onderhou
den zoals zij dat doet dat ze liever
alles houdt! Én als ze er één weggeeft
komt ze eens in de zoveel tijd checken
of men het beestje qoed BLIJFT ver
zorgen want anders haalt ze het subiet
terug
Na het voederen van honden en katten
is de rest van de dieren aan de beurt.
En wordt ook Pedro de orang-utan uit
zijn hok gelaten. Een nog vrij jong
beest, een jaar of vier, erg slim en erg
aardig. Hij heeft al in een paar Indo
nesische films gespeeld en heeft daar
mee wat je noemt zijn eigen logies en
onderhoud betaald
Maar Pedro heeft wel zo z'n eigen
sympathieën en antipathieën, die laat
hij meteen duidelijk merken. Hij heeft
bijvoorbeeld Herr Schneider nooit ge
mogen en ook nu weer rent hij meteen
op hem af zodat Herr Schneider maar
het huis invlucht. Daarna is het de
beurt aan de oude grassnijder, die al
zo'n 30 jaar gras voor paard en geiten
brengt. Als die ook ergens weggevlucht
is bemoeit Pedro zich pas met de
nieuwe gasten, dus wij. Udjie en Les
lie kruipen meteen achter Ibu Supiah
die Pedro streng wegzendt.
Ik blijf over. Na even aan mij gesnuf
feld te hebben neemt hij me in een
stevige omarming en probeert dan de
onderste knoopjes van m'n hemd los
te peuteren. Ik ben niet direkt "in"
voor dit soort liefkozingen en probeer
tuurlijk uit die omarming los te komen.
Maar Pedro's armen zijn haast 2 x zo
lang als de mijne en verder wel 20 x
zo sterk Pedro drukt me daardoor iets
steviger tegen zijn harige borst! On
dertussen gilt Ibu Supiah het uit van
plezier en zegt: Dit betekent dat hij U
erg graag mag. Als hij nl. mensen aar
dig vindt dan wil hij dat meteen be
wijzen door aan hun blote navel te
knabbelen, daarvandaan dat hij Uw
hemd probeert te openen...! (Heeeeel
leuk, inderdaad
Als Ibu goed uitgelachen is komt ze
me met drie man bevrijden en met
moeite krijgen ze Pedro los. Opgelucht
na dit "liefdevolle intermezzo" haal
ik weer adem. Ik neem direkt aan dat
aangerand worden helemaal niet leuk
ismaar door een orang-utan! Daar
is absoluut niks tegen te beginnen
hoor
Van de zomer, toen ik voor de Pasar
Malam in Holland was, heb ik ook
kennis gemaakt met enkele mensen
van de Nederlandse Dierenbescher
ming. Zij wilden wat doen voor de
dierenbescherming in Indonesië in het
algemeen en voor het asyl van Ibu
Supiah in het bijzonder. De Nederland
se dierenbescherming dacht o.a. aan
een soort van sterilisatie-programma,
zodat vooral die verschrikkelijke toe
name van zwerfkatten en honden wat
ingetoomd en hopelijk gestopt kan
worden Maar daar is natuurlijk veel
organisatie, veel geld, veel werk en
vooral veel praten met de regering en
gemeente hier voor nodig.
Intussen is in Holland een comité op
gericht: het Comité Dierenasiel Jakarta.
Dat Comité wil in Nederland geld in
zamelen om het asyl van Jakarta te
helpen door te draaien. Dat Comité
stond voor het eerst met folders op de
Pasar Malam in Den Haag, heeft deel
genomen aan de grote dierententoon-
stelling "Beestenspul" in Leiden en
zal ook in de toekomst overal present
zijn, waar dierenvrienden en/of In
dische Nederlanders komen.
Het Comité nodigt alle belangstellen
den uit donateur te worden tegen een
vaste jaarlijkse bijdrage van tenminste
f 15,maar er zijn al heel wat Neder
landers, die zich hebben aangemeld
voor meer dan dat bedrag.
Intussen heeft Ibu Supiah al een eer
ste bijdrage van het Comité ontvangen
en van die 2.500,heeft zij nieuwe
voerbakken voor de dieren gekocht.
En die waren echt heel hard nodig.
Ook heeft zij enkele reparaties aan de
gebouwen kunnen uitvoeren.
Er is echter bukan main veel werk voor
de boeg. Maar we moeten ERGENS
beginnen. En daar is ook meteen veel
geld voor nodig. Ik doe hier in Jakarta
in ieder geval mee met dat plan en ik
hoop dat ik snel wat berichten krijg
over de vorderingen in Holland en wat
we hier moeten gaan doen. Ik hoop
zeker dat ik hier vast met de Hollan
ders en vooral die van de Nederlandse
ambassade, een begin kan maken En
ik hoop dat we over een tijdje kunnen
laten zien dat "twee radio's hebben
NIET beter is
ROGIER
TROEPENTRANSPORT NAAR
NEDERLANDSCH-INDIË 1946-1950
van Mr. Dr. H. A. G. J. P.van Hanswijck
de Jonge, reservemajoor Koninklijke
Landmacht, uitgegeven door De Boer
Maritiem, f 29,50.
Even waande ik mij terug op het re
dactiebureau van de Legervoorlich-
tingsdienst te Medan, toen ik dit on
langs verschenen boek in handen
kreeg. Op de vele foto's zag ik de
"jongens" weer in hun P.S.U. (persoon
lijke standaarduitrusting) uniformen die
door de grote, bolle zakken alleen
maar praktisch waren. Foto's van jonge
kerels uit Nederland die met de "Grote
Beer", de "Volendam", de "Water
man" en hoe die schepen nog verder
heten, naar Indonesië waren gekomen
om daar de orde en het gezag te her
stellen. In de loop van vijf jaren wer
den 50.000 Nederlandse soldaten naar
Nederlands-lndië gezonden, waar zij
bij hun vertrek zovele vrienden hebben
achtergelaten.
En hier ligt dan een rijk geïllustreerd
en goed gedocumenteerd boek dat al
les over die troepentransporten ver
teld. De auteur, H. van Hanswijck de
Jonge, was als Commanderend Officier
Troepen verantwoordelijk voor het
transport en legering aan boord van
een troepenschip. In die functie maak
te hij op diverse schepen dertien rei
zen naar Indië mee en vele reizen tus
sen de eilanden waar onze troepen
gelegerd waren. Terecht eindigt hij zijn
boek dan ook met de slotzin: "Vroege
re reisgenoten, een extra saluut".
Niet alleen de jongens die met deze
boten zijn "aan- en afgevoerd", maar
ook zij die zoveel aan deze jongens
van overzee verschuldigd zijn, zullen
dit boek willen hebben. Als laatste
boek in de rij, waarmee het grote Ne
derlandse avontuur dat 350 jaar duurde
kan worden afgesloten.
Boekhandel Moesson f 29,90 porto
f 4,-.
W.D.
Begrafenis-en Crematie-Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
en ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren: Fred. Hendriklaan 7
Den Haag, Tel. 070 - 55 64 27 {3 lijnen)
15
