Verloren paradijs?
Op 24 oktober j.l. werd een zekere Anthony Ross Brinkworth, een zeer zware
jongen uit de Amerikaanse drug-business Indonesië uitgezet. Hij probeerde nog
wel eerst de Indonesische politie hier met een bedrag van Rp 20 miljoen om te
kopen als ze hem maar lieten lopenmaar zelfs voor zo'n groot bedrag ging
men hier niet door de knieën en men leverde Anthony uit aan hun Amerikaanse
collega's van de Interpol. De eerste week van november grijpt de Balinese
politie in en rolt vele jeugdbenden op die vooral de streek rond Sanur en Kuta
onveilig maakten en zet ze achter slot en grendel.
Meteen daarna komen in de Indone
sische media allerlei diepgaande sto
ries over dit alles, die trachten de hele
zaak nader uit te leggen en naar een
mogelijke oorzaak te zoeken. Toege
geven, deze verhalen zijn de pieke-
rans (en misschien zelfs fantasiën) van
de betrokken journalisten zelf, maar
volgens mij zit er vaak toch wel een
grond van waarheid in I
Het zou ons te ver voeren en het zou
veel te veel zijn als we al die verhalen
zouden vertalen en opnemen. Daarom
het ik er maar een soort gado-gado
van gemaakt waarin ik het meest be
langrijke heb proberen op te nemen.
En dat ziet er zo uit
1. Oorlog en onrust in het Midden-Oos
ten. De meeste hippies die vroeger
zo frank en vrij in dat gebied rond
doolden vinden het daar te gevaar
lijk en schijnen een nieuw speel
terrein gevonden te hebben: Bali.
2. De oorlog in Vietnam is afgelopen.
Thailand valt, zoals U weet, in de
"Gouden Driehoek", dat gebied waar
de grenzen van Thailand, Laos en
Burma samenvallen en dat sinds
mensenheugenis een overvloedige en
goed-gerunde opium-cultuur heeft.
Thailand, en vooral Bangkok, was
het "rust- en recreatie-oord" voor
de oorlogvoerende Yankee soldaat
en toen de oorlog ophield zag de
Thaise drughandelaar zijn honderden
vaste afnemers van Yankee-soldaten
wegvallen, en zaten ze plots met
een enorm surplus dat weggewerkt
moest worden. Het schijnt dat die
Thaise drug-handelaren heel lang
zaam en stilletjes de hele handel
naar het zuiden, via Malaysia naar
Bali en Australië en die hippies aan
het verhuizen is.
3. De vroegere Nederlandse koloniën
dreven vooral op hun cultures. De
Hollanders hadden in Noord-Suma-
tra een heel fraaie tabaks-cultuur
opgezet en ook aan de bevolking
geleerd hoe deze te verbouwen.
Maar de laatste tijd schijnt die be
volking daar deze verworven kennis
wel een beetje "verkeerd" toe te
passen en heeft zich op een ander
soort rookgenot geworpen. Eentje
die snellere resultaten geeft en be
slist meer opbrengt, namelijk de
"ganja" oftewel marihuana
4. Tenslotte, het hele koloniale systeem
is in 1949 bij de overdracht voor het
het grootste gedeelte "gewoon over
genomen" en dat speelt de regering
van nu vaak op een bepaalde manier
wel erg grote parten
Dit zijn wel de hoofdpunten die ik zo
uit de verschillende artikelen heb kun
nen kristalliseren, want deze duiken
regelmatig op als de oorzaak van "het
verval van Bali!" Als we sommige van
die punten nog eens onder de loupe
nemen zien we o.a. dit:
De G.G. was in de Nederlandse tijd
dan wel de hoogste gezagsdrager en
baas, maar zijn werk werd toendertijd
prima onderverdeeld, uitgevoerd en ge
controleerd door hele rissen residen
ten, assistent-residenten, controleurs,
wedana's en hoe ze allemaal nog ver
der mogen heten toe I
Maar al deze bestuurslieden hadden
in hun eigen gebiedje toch ook nog
wel een zekere "eigen macht" omdat
de regering rekening hield met de ver
schillende eigen "adat-gebruiken" van
dat gebied. En dat Nederlandse sys
teem is in 1949 gewoon overgenomen.
Elke gouverneur (zoals zo'n baas nu
heet) plus zijn ondergeschikten heeft
vrij grote eigen macht in zijn gebied,
waar Jakarta eigenlijk maar weinig
aan kan doen. TENZIJ de wet hier eerst
veranderd wordtI I
De gouverneur van Bali is behalve een
machtig man ook een echte Balinees,
en die wil zijn eigen land natuurlijk zo
snel mogelijk omhoog werken, koste
wat het kost zo gezien. Daarom laat
hij een hoop dingen toe die eigenlijk
niet kunnen en die in andere delen van
Indonesia beslist ook niet mogelijk zijn!
Maar ja, alles op deze wereld heeft zo
"zijn eigen prijs" en met de Balinees,
die een geboren handelaar is, is nu
eenmaal sneller tot een "deal" te ko
men. Tot grote ergernis van de rege
ring in Jakarta vaak I Zo ergert het
Dept. van Emigrasi hier in Jakarta zich
bijvoorbeeld groen en geel aan het ge
mak waarmee men via Bali een vesti-
gings- en verblijfsvergunning krijgen
kan. En nu nog maar net in de afge
lopen maand december zijn vier hoge
Emigrasi-ambtenaren uit Oost-lndone-
sia gearresteerd, veroordeeld en de
dienst uitgesmeten omdat ze honderd
en twee "buitenlanders" (te weten
Chinezen uit Oost-Timor dat nu allang
Indonesisch is!) ieder een Indonesisch
paspoort hadden verstrekt zodat deze
handelslieden makkelijk het land in en
uit konden trekken om te dagang. (De
prijs van zo'n paspoort, meldde de
krant ook nog wel, was het lieve be-
BALI, HET EINDE
De bijna unanieme opgetogenheid in het
Bali-nummer (Moesson 1 dec. '81) werd
gedwarsboomd door vier kritische op
stellen. Rogier en LD waren de ergste
zwartkijkers en dat hun visie niet in dank
werd afgenomen was logisch. Vooral
Rogier heeft ongenadig de wind van
voor gekregen van een meneer uit Me-
nado die Bali zo goed kende (van de
anderhalf uur die hij er vertoefd heeft
tijdens een doorreis En boos en schel
den, vellen vol! Maar nog lang voor die
brief Rogier bereikt had (ik moest hem
doorzenden) ontving ik van Rogier een
vertaling van een aantal krantenknipsels,
die hij de moeite waard om onder onze
aandacht te brengen. Denkt u dus niet
dat we hier rancuneus nogmaals Bali
proberen te kraken. Dat helpt trouwens
toch niet, iedereen ziet en ervaart op
zijn eigen manier de dingen. Bali is en
blijft voor velen het einde. Het is echter
toch wel goed om te beseffen dat, wat
voor de een het einde is voor de an
dere letterlijk het einde kan beteke-
drag van anderhalf miljoen rupiah per
stuk).
Wat in Bali bijv. ook vaak voorkomt en
in de rest van Indonesia verboden is:
Als de buitenlander met een Balinese
trouwt krijgt hij meteen min of meer
een soort van Indonesische status (met
alle vergunningen en kan naar harte
lust een eigen zaak beginnen en een
nieuw leventje opbouwen.
Dit is vooral populair bij Australische
jongelui die eventjes een willekeurig
Balisch meisje trouwen voor alle ver
gunningen, daarna scheiden, maar on
dertussen wel al een bar, restaurant of
disco begonnen zijnook al van die
plaatsen waar de jonge Balische jeugd
een verderfelijke invloed van onder
gaat
Zoals gezegd, als men die vrij zelfstan
dige status van de afzonderlijke ge
bieden hier in Indonesia werkelijk aan
banden wil leggen, zal eerst de Alge
mene Wet van dit land drastisch her
zien moeten worden En er zijn stevige
geruchten dat men daar werkelijk mee
bezig is
Want inderdaad, de regering hier geeft
ruiterlijk toe dat ze jong, onervaren en
vaak enigszins corrupt is. (Dat leest
men trouwens tegenwoordig haast da
gelijks in de krant!) Maar men gaat er
ook werkelijk wat aan doen. Maar laten
wij, buitenlanders, daar dan ook aan
meehelpen En niet alleen daar lek-
ker-lekker misbruik van maken zo lang
het kan en dit land daardoor in nog
grotere moeilijkheden brengen I
Ik zou vanaf deze plaats werkelijk alle
toekomstige touristen (of andere In
donesia-gangers) op het hart willen
drukken uiterst voorzichtig te zijn met
al die fraaie praatjes van die travel-
agents en andere "goocheme hande-
(lees verder volgende pagina)
16
