poirrié
3APl£ KBTuPaT
and.»
MNEMOSYNE
compagnie onder Kapitein Stoll naar
Timor gestuurd. Zij zouden de com
pagnie van Breemouer aflossen, maar
werden op zee getorpedeerd, waarvan
hij de enige overlevende was. Hij wist
het eiland te bereiken en zou later met
de compagnie van Breemouer door
Australische marine eenheden geëva
cueerd worden. Eerste luit. G. L. Snell
overleefde de oorlog; woont nu met
zijn vrouw te Vught.
3. Genie-soldaat Th. J. C. Benninghof
werd te Melbourne te werk gesteld op
het Hoofdkwartier van het K.N.I.L. Eni
ge tijd later kwam hij als accu-man bij
het 18e squadron te Canberra. Hierna
kwam hij als radiomonteur bij het In-
ter Allied Service Command terecht,
die ook patrouilles uitzond naar bezet
gebied. Men maakte op zijn afdeling
de draagbare radio-zend-en ontvang
toestellen, die men aan de mannen op
die gevaarlijke patrouilles meegaf.
Gedurende die tijd deed Benninghof
voldoende praktijk ervaring op die hij
later kon gebruiken bij zijn studie voor
het diploma Hoger Radiotechnicus.
Met dat diploma werd hij in 1955, na
zijn pensionering uit de militaire dienst,
bevoegd leraar bij het Opleidingscen-
ORCHIDEE
Niet lang geleden, nadat ik Borneo had
verlaten, stapte ik te Rotterdam voor
het eerst in mijn leven in een nightclub
binnen. Wat voelde ik mij onhandig
tussen al dat vrouwelijk schoon. Na
een poosje viel mijn oog op een voor
mij zeer aantrekkelijke jongedame. Ik
kon toen nog niet zo goed dansen en
wachtte daarom tot de dansvloer be
hoorlijk bezet was alvorens haar ten
dans te vragen. Ik maakte een be
leefde buiging, keek haar zeer bemin
nelijk aan en vroeg haar volgens de
etiquette ten dans. Ze stond glimla
chend op, ik bood haar eveneens glim
lachend een arm en samen liepen we
naar de dansvloer.
Eenmaal op de dansvloer had ik ge
lukkig niet zo veel moeite met het heen
en weer schuiven, aangezien het te vol
was voor stijldansen. Ik had wel moei
te met conversatie, omdat ik werkelijk
niet wist welk onderwerp ik zou aan
snijden.
Er werd daarom een tijdje stug zwij
gend gedanst, terwijl ik me suf pieker
de waarover ik het met deze jonge
dame zou hebben. "Wat is het hier toch
anders dan in de oetans van Borneo",
dacht ik bij mezelf. "Borneo"Dat
bracht me op een pracht idee om een
gesprek te openen.
"Mevrouw", begon ik, "ik heb kort ge
leden Borneo verlaten, weet U. Daar
groeien de mooiste orchideeën ter
wereld. Maar toch heb ik de mooiste
orchidee hier in Rotterdam mogen
zien." "O ja meneer", zei ze. "Ik ben
ook zo gek op die bloemen. Waar hebt
U die orchidee gezien?" "Hier in deze
zaal, mevrouw en op dit ogenblik ben
ik met haar aan het dansen." Terwijl
trum van de Verbindingsdienst te Epe,
waar hij ook woont.
4. De medicus Ouwehand,, de "prau-
we schipper", werd garnizoens arts te
Melbourne. Aanvankelijk had men hem
uit het oog verloren, doch niet uit het
hart, want elke overlevende van de
vlucht herinnert zich nog als de dag
van gisteren deze Schipper, zijn be
kwame navigatie en zeemanschap. Een
nautische leider die als de stemming
slecht werd en de mensen aan boord
begonnen te mopperen, zei: "Mannen
the good Lord never promised us
a safe voyage, He only promised us a
safe and happy landingen zelfs
dat kan ik jullie niet garanderen".
Toch kreeg men deze arts later weer
in de peiling. Na op het kamp Colum
bia, nabij Brisbane gewerkt te hebben,
kwam hij na de oorlog te Batavia als
arts bij de bekende K.N.I.L. Leger
commandant Gen. S. H. Spoor in
dienst. Weer later ging hij over naar
de Koninkl. Landmacht in de rang van
Luit. Kolonel en na beëindiging van het
dienstverband keerde hij als huisarts
in de burgermaatschappij terug en ves
tigde zich te 's-Gravenhage Hij woont
thans in Katwijk en is nog actief in
ik het zei, keek ik haar zeer verliefd
aan. Ze bekeek me meewarig en zei:
"Ja ja, ik ken die lieve praatjes van
jullie mannen maar al te goed. Als je
mij wilt belazeren moet je heel wat
vroeger opstaan I"
Ik keek haar vertwijfeld aan, in mijn
ogen veranderde deze schone orchi
dee in een "Kembang Tembelek Lan-
toeng", terwijl ik zelf veranderde in
een "Malu-Malu-Kucing" (Kruidje roer
me niet).
Ik was opgelucht toen de dans ten
einde was. Ik heb de Rotterdamse "or
chideeën" toen maar ongemoeid ge
laten en amuseerde mij de verdere
avond met Lucas Bols.
R. F. VON STIETZ
SToRMKIWG
£»/SCO- SffoW'
de zeilsport. Wie had iets anders ver
wacht
5. Luit. de Bruin werd in Australië te
werk gesteld bij de NEFIS (Netherl.
Forces Intelligence Service). Men ver
loor hem helemaal uit het oog.
6. Brigadier Donders, die als Kok-Bot
telier nog kans zag om water te laten
aanbranden en die koffie van zeewater
maakte. Hij werd te werk gesteld bij de
Mil. Geneesk. Dienst, ontmoette daar
een verpleegster, huwde haar en bleef
zover bekend, met haar in Australië
wonen.
7. Soldaat T. Luitjes, de man van het
Leger des Heils, kreeg het beheer
toevertrouwd van de Indonesische club
van Melbourne, waarna men oorspron
kelijk niets meer van hem vernam.
Maar door een oproep in "Moesson"
kwam hij weer boven water, schaarde
zich bij de anderen die informatie ga
ven voor dit relaas. Hij woont momen
teel in Ede en geniet van zijn oude dag
en glimlacht nog eens bij de terugblik
op zijn avontuurlijk verleden.
T. A. DE HAAN
Een aantal poëtische herinneringen die
teruggrijpen naar dierbare tijden. 40 Ja
ren in Nederlandsch-lndië en Indonesië
als medicus, maar ook andere plekken
op de wereld inspireerden T. A. de Haan
tot deze gedachten in gedichten.
Prijs f 19,50 f 2,30 porto
BOEKHANDEL MOESSON - Den Haag
HOEFT NIET
Een van de ergste dingen die mij kan
overkomen, is het moeten afleggen van
een beleefdheidsbezoek. Je moet, je
kunt er niet onderuit. Kennismaken met
buren, verjaardagsfeestjes, zo maar
op de koffie enz. Je zit daar tussen
koetjes en kalfjes, koffie, een reeds
gesloten koektrommel en de onvermij
delijke chips. De meest onmogelijke
uren maak je door. Het weer begint
beter te worden, jammer dat Ajax ver
loren heeft, de koffie wordt goedkoper,
je bent laatst gezien op het station
om 17.01 uur en of je altijd die trein
neemt. De kat is krols en moet binnen
gehouden worden, Jan is een handige
man en of je nog wat fris lust.
Natuurlijk, het zijn best aardige men
sen die het goed bedoelen en liever
een goede buur dan een verre vriend.
Maar dat is dan ook alleen maar eigen
belang, voor het geval je hulp nodig
hebt en stel je maar voor dat je een
idioot naast je hebt wonen die elke
avond op de muren bonst.
Maar terug naar het begin, de inten
sieve contacten vermijd je liever. Goe
demorgen knikken, even zwaaien, in de
winkel even vragen hoe het is, helpen
duwen als de auto niet start, al ge
noeg. Geen zin in integratie.
PHILIP MIKHAËL
11
