VERKIEZINGEN
Tijdens de verkiezingscampagne werd in Jakarta propaganda gemaakt met allerlei rijk opgesierde voertuigen.
In de Westerse wereld wordt meestal smalend en vooral kleinerend gesproken
over verschillende Oosterse landen als zijnde "politiestaten met dictatoriale
regeringen" etc. etc. Maar ik woon nu ruim negen jaar in de Oost en kan alleen
maar zeggen dat dit reusachtig meevalt en op bepaalde momenten tot op zekere
hoogte zelfs "best goed en lekker" is
Bijv. die afgelopen verkiezingen in
Indonesia waar in de buitenlandse pers
weinig leuks over gemeld en geschre
ven werd. Maar alleen op de eerste
dag is er behoorlijk wat stampij ge
weest. En dat kwam voornamelijk door
het "schorremorrie" dat altijd en over
al ter wereld op dit soort rallies af
komt alleen maar om herrie en rot
zooi te trappen. Dit gebeurde dus ook
op die 18e maart in Jakarta op Lapan-
gan Banteng (het voormalige Waterloo-
plein) en er vielen toen inderdaad ette
lijke doden. Omdat, toen de menigte
uit elkaar geslagen was, voornamelijk
vluchtte naar Pasar Baroe en Pasar
Senen, daar ruiten ingooide en begon
te rampokken.
M.a.w. dit had helemaal niets meer
met politiek te maken maar uitsluitend
met baldadigheid, roof- en vernielzucht.
Ik heb op die bewuste dag er midden
in gezeten, namelijk op Pasar Senen,
en heb toen met eigen ogen gezien
dat politie en leger zich heel kalm en
netjes hield, voornamelijk in de lucht
schoot en heel af en toe een baksteen
uit de hand van een rampokker. Maar
toen "men" tóch maar bleef doorgaan
kreeg de politie toestemming om niet
alleen op die baksteen te schieten en
toen was alles vrij snel kalm en rustig.
En zo is het ook gebleven, want de
volgende dag werd in de hele pers
bekend gemaakt dat politie en leger
toestemming en opdracht hadden ge
kregen om direkt met scherp op her-
rietrappers te schieten als zoiets weer
gebeurde. En door dit soort optreden
van hogerhand ontstonden gelukkig
geen Krakersbenden, Rode Legers of
Bader-Meinhof-groepen en dergelijke
die al jaaaaren Europa onveilig maken
en in hun macht hebben. Maaf ja, maar
volgens mij heeft deze toestand in
Europa niets meer te maken met "vrije
menings-uiting" maar uitsluitend met
kwaadaardige anarchie
De foto's bij dit verhaaltje schoot ik
tijdens een verkiezings optocht waar
ik toevallig in terecht kwam ergens in
Jakarta en toen helaas niet meer uit-
kon en een paar kilometer mee móést
rijden. En om maar zoveel mogelijk
aandacht te trekken hadden de meeste
motorrijders in de stoet de knalpot van
de motor gesloopt om maar zoveel
mogelijk lawaai te maken. Binnen drie
minuten was ik dan ook volkomen doof
door dat lawaai en heb nadien altijd
goed opgelet om niet nóg eens in zo'n
optocht verzeild te raken
Eens in de zoveel tijd kreeg elke partij
een beurt om overal een rally te hou
den en reklame te maken voor zijn
partij. Dat gebeurde met rallies, op
tochten, feesten enz. enz. De optoch
ten vooral leken vaak doodgewoon op
een Braziliaans karnaval. Met rijk ver
sierde wagens, reusachtige portretten
van de lijstaanvoerders en prachtige
papier-maché toestanden op versier
de auto's, trucks, bussen en legers
van betjaks en ander openbaar ver
voer. En alles maakte zoveel mogelijk
kabaal.
Maar tijdens dit soort optochten overal
langs de kant een cordon van politie
en militairen, zoals U duidelijk op de
linkerfoto kunt zien. Op de rechterfoto
is wat minder duidelijk een grote Ban
teng van papier-maché te zien, het
symbool van de PDI-partij.
Over het algemeen vond men het ge
weldig dat er zomaar een met came
ra's behangen Westerling meereed in
de optocht, al was het voor mij dan
een beetje tegen wil en dank. En het
gebedel om toch vooral foto's van hen
en hun vervoer te maken was boekan
main. En alles bleef even vriendelijk en
gemoedelijk tussen het geschreeuw
"WONDERLIJKE VERHALEN UIT DE
INDISCHE HISTORIE"
door Dr. H. J. De Graaf
Met boeiende illustraties.
Een naslagwerk voor nu en later
f 49,50 porto f 6,25
Een Moesson uitgave.
van de politieke leuzen en zo door.
En vaak genoeg werd ik toegeroepen
met een "Pak, pak, di-pangil!" en als
ik dan in de richting van de wijzende
vingers keek zag ik meestal ook wel
een vrind of kennis staan tussen het
publiek aan de kant van de weg die
me hoofdschuddend en breedgrijnzend
"Awas!" toeschreeuwde
Verkiezingen in Indonesia? Hardstikke
lollig en opwindend hoor
ROGIER
11
