artelijk welkom
^Selamat ^^Datcincf
Culturele Pasar Malam 198Z -
Stichting INDO-INN Nijmegen
"DUTA GUEST HOUSE"
INDONESIA
Bij die gelegenheid sprak hij tot zijn
angstige vrouw en kinderen: "Hoe ook
de stormen mogen razen, de bliksem
langs u henen schiet, Als God zijn
schepsel wil bewaren dan schaadt de
windt of 't vuur hem niet". Hij had het
nauwelijks gezegd of tot aller ontzet
ting sloeg de bliksem in en wierp hem
bewusteloos ter aarde. De lichte bam
boewand vatte vuur, maar nadat de
storm was uitgeraasd bleek niemand
letsel te hebben opgelopen. De achter
kleindochter denkt aan wat precies
honderd jaar later in maart 1945 ge
beurde in het Haagse Bezuidenhout.
Onze hele woongelegenheid en al ons
hebben en houden raakte verloren,
maar wijzelf brachten er het leven af.
"Mijn lot was in de beste handen, daar
God mij trouw terzijde stond en zorgde
voor mijn dierbre panden" verzucht hij
dankbaar en houdt zijn lezertjes voor
dat "wien God bewaart is welbe-
waard".
Met de schrik en het verlies van ma
teriële bezittingen kwam hij er af. Ik
vermoed dat de administrateur van
Tenger Agong hem spoedig nieuwe
woongelegenheid heeft verschaft of
tijdelijk onderdak bood in het landhuis.
Hij bleef de kinderen lesgeven tot zij
klaar waren voor hoger onderwijs en
vermoedelijk naar Holland werden ge
stuurd.
Daarmee was zijn Indische loopbaan
ten einde en moest hij repatriëren. In
een der bundels gedichten voor vol
wassenen lezen wij van het hartver
scheurend afscheid van de zes kleine
doden op het kerkhof Tanah Abang:
Daar is vader nog eens weer
Op uw zoden lieve doden
't Is misschien de laatste keer.
Aan uw groeven te vertoeven
't Is mij dra niet mooglijk meer.
't Is voor mij geen blij verschiet
't Huiswaarts keren, mijn begeren
Maakte ook daar de dood te niet.
Wat vergoedt mij, wie verzoet mij
Wat ik op Java achterliet.
Ik zie u allen bij elkaar
Nauw omstrengeld en verengeld
in de Godgewijde schaar
mij begroeten en ontmoeten
Vader! zijt g'eindelijk daar
Hij voert een gesprek met hen, ze wij
zen hem erop dat in dit zalig oord geen
scheiding gekend wordt: "hier misvor
men ons geen wormen waar de dood
niet thuisbehoort." En hij antwoordt:
't Aardse leven kendet g'even, 't
heeft voor u geen waarde meer". En
dan komt plotseling de wanhoopskreet:
'k Zie u reedsmaar 't is
slechts schijn
Zie ik weder grafwaarts neder
Vader voelt dan nieuwe pijn.
Neergebogen zien mijn ogen
Enkel waar uw lijkjes zijn."
De diepgelovige christen is gekomen
tot een punt, waar ik ook in onze fa
milie anderen heb zien twijfelen. Zijn
ogen zien alleen wat ze met hun stof
felijke structuur bevatten kunnen. Hij
voelt zich als Thomas - en het jongste
kind dat kort tevoren het levenslicht
heeft gezien, zal zijn leven lang die
naam dragen: Thomas Benjamin.
In 1850 gaat het weer over zee huis
toe. Maar we horen niets meer over de
reis. Dochter Johanna, zoon Johannes
W. A., mijn grootvader, diens broertje
Bram en de baby Thom, ze zullen op
Johanna na allen eens naar hun ge
boorteland terugkeren. Mijn grootvader
was toen 12 jaar oud. Ze komen in
Holland aan, maar in het "land van
mest en mist, van killen kouden re
gen", zoals zijn tijdgenoot De Génestet
het noemen zou, vindt Johannes geen
nieuwe levensimpuls. Zijn werkgebied
was Indië, waar hij van de westmoes
sonregen dichtte:
Altijd zult gij, regentijd
Mij toch welkom wezen
Gij verfrist en schenkt genot
Na de droge dagen
'k Dank daarom den goeden God
Voor uw regenvlagen.
Een man van 43 jaar, in de kracht van
zijn leven, heet het nu: Het leven be
gint met veertig. Voor deze man uit
de vorige eeuw die zo intens had ge
leefd, was het 't levenseind. Hij kon nu
de zes Tanah Abangertjes toeroepen:
Ziet, ook vader komt al nader
Bij u aan de verre kust
't Blij herenen is verschenen
als de dood in slaap hem sust.
Victor Ido van de Wall heeft in 1936
een serie radiovoordrachten gehouden
over "Indië in den goeden ouden tijd"
voor de NIROM. Hij zei daarin dat de
invloed van J. van Soest niet onder
schat mocht worden omdat zijn verzen
vervaardigd waren in en voor de tijd,
waarin elke geestelijke ontspanning
voor het Indische kind ontbrak. "Hij
werd dan ook hoe langer hoe meer
gewaardeerd". Hij heeft geen enkele
gemoedsaandoening van het Indische
kind vergeten.
Zijn achterkleindochter herdenkt hem
nu in een tijd, waarin veel van wat hem
bezielde opnieuw om aandacht vraagt
en waarin velen gewagen van dat land
aan de evenaar, waar ook zij hun beste
jaren aan een ideaal gaven.
N.B. De bundel gedichten voor vol
wassenen verscheen onder de titel:
"Oost-Indische Gedichtjes" door J. van
Soest in 1857 bij A. W. Sijthoff te Lei
den. Mijn toen 19-jarige grootvader,
die als student in Delft verbleef, heeft
deze uitgave verzorgd. In de 2de druk
van de "Bloempjes" die in 1854 het
licht zag, schreef hij een liefdevol
voorwoord. Hij was toen 16!
Prawirotaman St. 20, Yogyakarta
tel. 5219
Rustig en schoon, alle kamers
eigen douche en toilet. Kamerpr.
1982. Inbegr.: ontbijt, belasting,
bediening, avond gebak, thee.
Met fan US 14,5 per persoon;
18,25 en 20,twee pers.
Met A.c. 19,5 en 22,per
pers; 23,en 25,5 twee
pers. per dag. Lunch en dinner
(Indische gerechten) kan worden
besteld.
Noteert U vast de volgende data van de
in het gebouw Stadsschouwburg aan het Keizer Karelplein, Nijmegen.
Vanaf zaterdag 17 juli tot en met woensdag 21 juli 1982.
Dagelijks geopend: 12.00-24.00 uur.
Amusementsprogramma met o.a.: WIETEKE VAN DORT (Tante Lien
Show) OSCAR HARRIS, LOBO, SANDRA REEMER, The FAMILEE en
"MISS"-verkiezing (Reis naar Indonesia 5 dagen Parijs). Gegadigden
kunnen zich aanmelden bij het Reisburo "De Planeet", Bloemerstraat
54 - Nijmegen - Tel. 080-23 36 44 voor inlichtingen.
17
