In centrum Jakarta Half onder de heuvel, van uit zee ge zien, lag het huisje van de vuurtoren wachter, het dak nog gedekt met rode, hollandse dakpannen met op de ach tergrond overal klapperbomen, pisang bomen en een enkele papaya-boom. Voor zover de tijd het toeliet onder het varen, maakte ik vlug enige klad schetsjes hetgeen niet mee viel, omdat de vuurtoren, ondanks het feit dat we vlak onder de wal door voeren, tóch nog dermate ver en hoog op de heu vel stond, dat het bouwwerk vanaf het schip gezien, niet groter leek dan een halve lucifer die op een stapeltje dub beltjes staat. De belangrijkste gegevens noteerde ik schetsmatig en werkte die later in détails uit tot een schets in het net. En omdat ik gedurende zo'n lange reis van 56 dagen onmogelijk foto's kan laten zien, de zgn. donkere kamer ont breekt nl. aan boord, iaat ik de lezers van Moesson dan maar dit stukje van Indië zien. Omdat ik mét U en namens U deze reis gemaakt heb. Alles dat ik zag en waarnam, deed ik zeer intens en hoop ik te zijner tijd met foto's in Moesson te mogen publice ren. Opdat U een idee kunt krijgen hoe vroegere KPM-ers die in- en tussen SI EBOD DOL-FIJN GEÏNTERNEERD In het dorpje Kadipaten bij Majalengka is een man geïnterneerd. Die man heet Si Ebod. Hij mag niet hopen nog tijdens zijn leven vrij te komen. Schrikt U maar niet. Dit wordt geen verhaal over schending van mensenrechten. Si Ebod is namelijk geen mens. Hij is een man nelijke Gurameh. Voor hen die niet weten wat een Gurameh is: een Gura meh is een zoetwatervis, die vooral in de Preanger in vijvers gekweekt wordt. En gebakken, gekookt, of in zuur een heerlijk (bijna graatloos) bijgerecht is bij de rijsttafel, of a la meuniere met aardappels en peterselie. Enfin, onze Si Ebod is dus een man nelijke Gurameh. Wel een bijzonder groot exemplaar en op leeftijd. Volgens zijn bazin weegt hij 11 kg en is nu 23 jaar oud. Oorspronkelijk leefde hij frank en vrij in de grote visvijver bij restau rant Saputera. Met enige tientallen an dere Guramehs en Ikan Mas. Si Ebod heeft een vreselijke hekel aan mannen, en een humeur als een kwaad stekelvarken. Dat werd de oorzaak van zijn internering. Zoals U ongetwijfeld wel weten zult, bestaat het enige sanitair in de desa meestal uit een paar stevige planken over een hoekje van de visvijver en een leuning om zich al hurkende vast te houden. Zo was dan ook het toilet bij restaurant Saputera. Het enige be zwaar van dit toilet was, dat in die vijver Si Ebod woonde. Die een hekel heeft aan mannen. De stamgasten wis ten dat wel, maar nieuwe bezoekers wisten dat niet. En iedere keer dat een SLT Anita Smits, het schip van kapitein Lindeboom. de krikkemikken voeren, hun waterland bezagen. Na al het moois dat ik gezien heb en de dankbaarheid die bij mij opwelde dat deze mogelijkheid mij onverwachts in de schoot geworpen werd (want zo'n reis komt blijkbaar hoogst zelden voor) overheerst bij mij één kritische opmerking "Hoe volstrekt onbegrijpelijk het is dat destijds Nederlandse boeren, tuinders en veehouders nooit zijn gaan pionie ren op al die eenzame groen-begroeide kusten, die overwegend vruchtbaar zijn en tot anno 1982 nog steeds onbe woond zijn gebleven". Maar daar kom ik later beslist nog eens op terug nieuwe mannelijke gast gebruik maakte van het toilet werd hij aangevallen door Si Ebod, die hem bij voorkeur in de meest gevoelige delen bij het onder einde van de rug beet. Soms heel erg. De heren Mohamad Sabrono en Ah mad Kadili moesten na zo'n offensief van Si Ebod in het naastbijzijnde zie kenhuis worden opgenomen. Vrouwen hadden van Si Ebod niet het minste last. Integendeel, indien er een vrouw op het plankje hurkte dan zwom hij kennelijk verheugd en speels om haar (onder haar) heen Maar om zijn mannenhaat kon Si Ebod niet langer in de grote vijver getole reerd worden. Omdat hij nu eenmaal de speciale lieveling van de bazin was, verdween hij niet in de kookpot. Er werd een privé vijvertje voor hem ge graven van IV2 x IV2 m. En daar moet hij nu zijn verdere leven slijten. Maar Ten slotte was ik in de gelegenheid om tot op 0,1 zeemijl nauwkeurig (Sa- telliet-navigatie apparatuur aan boord) de plaats van de stranding van het Gouvernement's marine vaartuig de "Snip" te fotograferen en was ik te vens in staat om nog vóór de avond duisternis de Goenoeng Api be-oosten Endeh te fotograferen en observeren. Want vér voor de tweede wereldoorlog voorspelden leden van het Geogra- phische Genootschap te Batavia, dat indien de mate van afbrokkeling van de vulkaanvoet door de moessondei ning in die zelfde mate voortgang zou vinden, de zee in plm. 1969 de krater zou binnen stromen. Een ontzettende ramp zou dan het gevolg zijn. Te zijner tijd hoop ik de strandings plaats van de "Snip" te laten zien en een oude en recente foto van de Goe noeng Api te tonen. Dan zal ik U tonen hoe de berg is veranderd, dat de ramp nog niet staat te gebeuren en een waarschijnlijke uitleg waarom dit niet geschied is. Met zonnestralen die door mijn patrijs poort en óp mijn schrijfmachine schij nen, groet ik U allen recht hartelijk. Kapitein LUCAS LINDEBOOM alias nagoda Pohon-Linde niet zonder afleiding. Iedere ochtend tegen 9 uur komt zijn bazin voor hem een mangga schillen. Si Ebod is gek op mangga. Volgens zijn meesteres knipt hij als de mangga-plakken in zijn vijvertje vallen, van plezier met zijn linkeroog. Verder laten de gasten soms gekleurde ballen laag over zijn vijver tje scheren. Si Ebod kan dan centi meters hoog uit het water springen om die ballen te grijpen. Je zou dus zeg gen, dat hij de laatste tijd wat beter gehumeurd is. Maar een nieuwsgierige (mannelijke) gast stak kortgeleden de punt van zijn schoen over de rand van Si Ebods vijvertje en kreeg prompt een fikse hap in die voetbedekking. Si Ebod is al met al nu wel helemaal alleen. Maar niet helemaal eenzaam AGUS DARUCH vertaald uit "Merdeka" bij Pasar Baru/Grodok en domis- tic airport, t.h. ruime, nette 2-3 pers. kmrs. geheel gerenov. m/z AC. m. Eur. Ind. ontb. Vervoer v/n airport aanwezig. Kmrs z. A.C. 40,-- p.d. I m. A.C. 60,- p.d. Jln. Bungur Besar 90 A. (voorm. Defensielijn v.d. Bos- laan). Tel. Jakarta 346429-377755. Inl. 020 - 41 14 40 Amstelveen. 21

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1982 | | pagina 21