begroeide hellingen van de Piek steil
omhoog, en af en toe is de top zicht
baar. Niet lang geleden gaf deze vul
kaan nog "tekenen van leven", en
stootte veel rook en as uit, maar ge
lukkig bleef het daarbij.
Ternate is ook vol van historische
herinneringen. De eerste 'veroveraars'
waren de Portugezen, en die werden
verdreven door de Spanjaarden. En
daarna kwamen de Hollanders, aange
lokt door de specerijen, en verdreven
de Spanjaarden. En onder leiding van
Jan Pieterszoon Coen werd hiér het
allereerste kantoor geopend van de
V.O.C., dus vóórdat Coen verder reis
de naar Jacatra. Van al deze episoden
zijn nog resten te vinden, en het Fort
(thans Benteng) Oranje wordt nog
steeds gebruikt als woonplaats van de
huidige militairen. De "Kedaton", het
paleisje van de vroegere Sultans van
Ternate, is ook nog geheel intact, en
nadat de laatste Sultan, omstreeks
1950, het eiland had verlaten, werd de
Kedaton een museum, waar nog vele
zaken te bewonderen zijn. Voor de
bevolking is dit paleis nog steeds een
"Pusat", ook al is er geen Sultan meer.
Op onze rondrit om het eiland bezoch
ten we o.a. twee meren; één daarvan
ligt vlak aan zee, en het andere ligt
een eind de berghelling op, en heeft
zulke steile wanden dat het welhaast
onmogelijk is om de oevers te berei
ken. Het ligt daar prachtig tussen de
dichtbegroeide oevers, met de vulkaan
op de achtergrond.
Om al dit moois te kunnen genieten,
moeten er wel enkele "hindernissen"
overwonnen worden. De "Immigrasi"
op het vliegveld maakt de indruk alsof
we opnieuw Indonesia binnenkomen...
We kregen een papiertje met een
stempel, en moesten daarmee in de
stad naar de Politie, voor nóg een
stempel, en we moesten lange formu
lieren invullen.
Gelukkig was de eigenaar van het
voortreffelijke hotel "Wisma Chrysan"
zo vriendelijk dit alles voor ons te
laten doen, zodat wij meteen met onze
rondrit, en verdere exploratie, konden
beginnen. Ook verder zorgden ex-ko
lonel Lewarisa, en zijn staf, voortref
felijk voor ons.
Naast Ternate ligt Tidore, wat ook be
staat uit een Piek, met daaromheen
een smalle kuststrook. Er is een ge
regelde dienst van motorboten tussen
de beide eilanden, en de oversteek
duurt zowat een half uur.
Wij vonden Tidore ook mooi, maar
helaas troffen we daar veel regen,
zodat onze vergelijking met Ternate
daardoor beïnvloed werd. Toch zouden
wij iedere bezoeker van Ternate aan
raden om ook Tidore te bezoeken. He
laas hadden wij in ons reisplan slechts
twee dagen uitgetrokken voor Ternate,
want we zouden er graag wat langer
gebleven zijn.
Bij het vertrek moesten wij, zoals op
alle vliegvelden, onze koffers openen,
maar om die te kunnen bereiken,
moesten we, vrijwel op handen en
voeten, onder een hekje doorkruipen.
Toen de controlerende ambtenaar in
mijn koffer een brievenboek tegen
kwam, begon hij daarin aandachtig te
lezenToen ik aanbood om er een
vertaling van te geven, werd hij wat
verlegen en sloot de koffer haastig
weer. Aankomst, en vertrek, in Ternate
geven wat obstakels. Maar wat daar
tussen ligt, is dat alles méér dan
waard.
Ambon
Na een, alweer, prachtige vlucht, over
allerlei grote en kleine eilanden, vlo
gen we over Ceram, en kwamen op
het vliegveld van Ambon aan.
De ruime, nieuwe, en keurige "termi
nal" was een aangename verrassing.
Alles ging vlot, en we vonden een aar
dige taxi-chauffeur, die ons naar de
stad bracht. Die ligt recht tegenover
het vliegveld, aan de andere kant van
de baai, zodat men de hele baai rond
moet rijden om de stad te bereiken.
Ook Ambon was mooi, maar om de
een of andere reden had ik mij het
eiland geheel anders voorgesteld. Uit
(lees verder pagina 19, 1e kolom bovenaan)
17
Strandmeer op Ternate, met Tidore op de achtergrond.
