TUNAS TRADE, TOURS TRAVEL INTERNATIONAL R.V.
Uw Indonesië en Verre Oosten reis
op de maat van uw beurs en wensen gesneden
POIRRIÉ
385 Beeklaan Telex: 34193 tunas nl.
2562 AZ DEN HAAG Telefoon 070 - 63 92 27 63 89 94
Sinds 1964 gespecialiseerd in individuele- zaken- en groepsreizen in
Indonesië.
Agent voor Europa van
P.T. TUNAS INDONESIA TOURS TRAVEL Jakarta
kantoren Medan, Padang, Yogya, Surabaya, Bali, Ujung Pandang,
Bandung, Singapore, Hongkong, USA.
legen beginpunt van de startbaan, was
het slechts een korte wandeling daar
heen. Na ongeveer 20 minuten in zuid
westelijke richting te hebben gelopen,
ongeveer halverwege de startbaan,
kwam de baai van Amahei in zicht.
Even later, daar waar de kust van
deze baai naar het noorden afbuigt,
de negorij Amahei.
Aan deze bocht van de kust moet het
fort "Harderwijk" van de VOC hebben
gestaan, waarvan echter niets meer
is terug te vinden. Nu bevindt zich daar
een aantal kleine opstallen van het
vliegveldje van Amahei; er is 2 a 3x
per week een vliegdienst van Ambon
op Amahei met kleine vliegtuigen van
de Merpati. "Ons" vliegveld is dus
blijkbaar, na te zijn hersteld, weer in
gebruik genomen, niet omdat Amahei
zo belangrijk is, maar vanwege de
nieuw gebouwde stad Masohi. Zo'n
dertig jaar geleden werd aan het eind
van de Elpa Poetihbaai, 5 km. ten
noorden van Amahei, het stadje Masohi
gebouwd, de hoofdstad van Centraal
Maluku. Hier woont een groot aantal
ambtenaren.
Op weg naar het eindpunt van de
steeds smaller toelopende landtong
volgden wij een in het midden hiervan
gelegen voetpad, met aan weerszijden
een mooi uitzicht op links de Bandazee
en rechts de baai van Amahei; hier
en daar lagen nog onderdelen van
Japanse legervoertuigen. Hoewel na
al die jaren zwaar overgroeid, waren
de door ons aangelegde vliegtuig-pens
nog duidelijk te herkennen. Een aantal
hiervan is afgegraven en de grond
daarvan naar Masohi getransporteerd.
De heren Tamaela en Lokollo wezen
mij op de hoog opgegroeide bambu-
stoelen, die wij toen hadden geplant om
het vliegveld te camoufleren en op de
nog enkele overgebleven oude mang-
gabomen. De heer Lokollo vertelde
mij, dat lang vóór de oorlog de Koala
landtong bekend stond om de vele
prima vruchtdragende manggabomen,
waarvan vele bij het aanleggen van
het vliegveld moesten worden omge
kapt. Na een wandeling van een klein
uur bereikten wij het uiterste puntje
van de landtong, vanwaar men een
prachtig uitzicht heeft op de drie
Oeliasser eilanden met in het verre
westen het bergland van Ambon. Dit
fraaie panorama herinnerde ik mij nog
zo goed van 38 jr. geleden, al was ik
toen minder goed op de hoogte van
de kaart van Maluku. Van naam kende
ik toen alleen het eiland Saparua, dat
een zekere vermaardheid heeft ver
kregen door de bloedige opstand in
1817, waarbij de Resident van den Berg,
zijn gezin en de militaire bezetting
van het eiland om het leven werden
gebracht. Zoals bekend, werd door
een list het jongste kind gespaard,
waaraan thans de nog bestaande fa
milienaam van den Berg van Saparoea
herinnert. Ik wist toen ook niet, dat
het rechts van Saparua liggende ei
landje "Haruku" heette.
Die avond was er een bijzonder
fraaie zonsondergang, die men alleen
maar in de tropen aantreft. Het leek
wel of de westelijke hemel in brand
stond met de mooist denkbare kleur
schakeringen. Als scherp contrast
hing in het noorden, boven het berg
land van Ceram, een onheilspellende
lucht, waaruit gerommel klonk. Ik
vernam, dat op de plaats waar wij ons
bevonden, het levensgevaarlijk is in
zee te zwemmen door de sterke stro
mingen en vele draaikolken. Blijkbaar
durfde zelfs de Jap het niet aan ons
hier te laten zwemmen. Nog juist za
gen wij een grote Junku prahu langs-
varen, waarvan de grote bruine zeilen
prachtig door de laatste stralen van
de ondergaande zon werden belicht.
In de korte schemering ondernamen
wij de terugtocht naar Amahei, waarbij
nu een kortere weg werd gevolgd,
het mij zo welbekende voetpad langs
de baai, met aan de kant hier en daar
nog een oude manggaboom, dezelfde
bomen waar wij 38 jaar geleden twee
maal per dag langs liepen. In Amahei
aangekomen was het nagenoeg don
ker. De oude pier, even voorbij de
tegenwoordige steiger met het koffie
huis van Bob Tamaela, bestaat nog.
Oók de oeroude waringinboom, ont
snapt aan de bombardementen, staat
daar nog.
Een kwartier later waren wij weer
"thuis", waar een heerlijke rijstmaal-
tijd ons wachtte. Na deze lange
en wat emotievolle dag viel ik om
streeks 11.00 uur op mijn baleh baleh,
waarop een matras, als een blok in
slaap om een uur later wakker te wor
den geschrikt door een oorverdovend
lawaai. Het bleek een "Maluku"-
stortbui te zijn, die op het zinken dak
neerkletterde. Even later echter sliep
ik weer als een kembang ros (roos).
De volgende morgen, dinsdag 29 sep
tember, hing er een grauwe lucht bo
ven Soahuku/Amahei, waaruit een
flinke bui viel. Toen wij op weg gingen
naar de haven hield de regen echter
op. Bij de steiger aangekomen stond
de heer Lokollo ons al op te wachten.
Na hartelijk afscheid te hebben ge
nomen van mijn gastheer vertrokken
wij een kwartier later naar Telehu. Ons
vaartuig droeg de naam van de chris
ten-negorij "Amahusu", die ten zuid
westen van de kota Ambon ligt.
Omdat het merendeel van de scheeps
bemanning van Amahusu afkomstig is,
vergastte de boordradio ons dit keer
niet op jazz, maar op christelijke lie
deren. Gedurende de overtocht bleef
het bui'ig, met afwisselend zware stort
buien, waardoor de zich aan stuur- en
bakboord bevindende regenzeilen
neergelaten bleven. Ter hoogte van
Haruku's westkust klaarde het op en
bij aankomst te Telehu scheen de zon
weer volop. Het bleek toen nog een
heel karwei te zijn om plaats te krijgen
in een van de vertrekkende busjes,
maar uiteindelijk slaagde de heer
Lokollo- erin twee plaatsen te be
machtigen. Met hem zou ik de vol
gende dag de mooie trip gaan maken
naar de kaap Nusaniwe, aan de mon
ding van de baai van Ambon.
C.W. E. CRONE
IKAN BABI: Dit is een moeilijk ge
val. Ik belde het Inst. v.d. Tropen hier
over op. Op Java is Ikan Babi een ge
recht van varkensvlees in de vorm van
een vis. De bemanning van mijn schip
noemden de hoog uit zee springende
vissen IKAN BABI (varkensvis). Ze
deden mij denken aan bruinvissen en/
of dolfijnen. Cr.
"Laten we de camouflage-oefening maar af
blazen, Boetje is toch niet te ontdekken".
