Ontmoeting met een bysondere versamelaar BIBIK DINGKLIK E ENzypiS£l\ Je-lah-je-rot" '7e lah je kripoet (Vervolg: "Hedendaagse bioscp. Surabaya") Het nieuwste van het nieuwste is een drive-in-bioscoop gevestigd op het heuvelterrein van Gunung Sahari, te midden van een in aanbouw zijnde sateliet-stad van Surabaya. Het oude winkelgebouw van Aurora op Toendjoengan werd afgebroken en 2 jaar geleden vervangen door nieuw- model-winkels zomede een ultra mo dern bioscoopgebouw, eveneens Auro ra geheten. Al deze zojuist genoemde nieuwe en gemoderniseerde bioscopen worden gerekend tot de "top-klasse", zij mo gen een entree-prijs heffen van dui zend roepiah voor de 1e en 800 roe- piah voor de 2e klasse. Er zijn drie voorstellingen per dag, t.w. om half 5, 7 uur en half 10. Op zon- en feestdagen is er een voorstelling om 10 uur in de morgen en één om 1 uur in de middag. Enkele theaters geven ook nog een midnight-show op zaterdagavond van een nog niet eerder vertoonde film doch wel tegen dubbele entreeprijs. VOORfilms, extra films dus vooraf, worden hier niet meer gegeven. Daar voor in de plaats krijgt men een vaak eindeloze reeks reclamefilms plus nog korte previews van komende films wel ke dan direct gevolgd worden door de eigenlijke hoofdfilm. Er worden nu veel Amerikaanse, Italiaanse, Chinese en Indiase films vertoond naast talrijke Indonesische producten. Deze laatsten worden door de regering gesteund en elke bioscoop is verplicht minstens 2 Indonesische films per maand af te draaien. Veel moois is er echter niet bij, helaas. Tot nu toe ten minste. Meestal krijgt men wat porno grafische opnamen voorgeschoteld, welke hoofdzakelijk bestaan uit zoen en stoeipartijen van min of meer ont klede mensen, die eerder de lachlust opwekken dan de zinnen van het ge achte publiek strelen. Eén uitzondering hierop wil ik echter wel vermelden. Het was een komische film die liet zien waarom een eenvou dige huisbaboe, dank zij een welge vormde body, een handelsman in goe de doen tot echtgenoot wist te strik ken. De hoofdrol van baboe werd ge speeld door een Indisch meisje, een zekere Doris Calbo, dat door haar een voudig natuurlijk spel, waarbij beslist niet meer dan af en toe een paar vrien delijk gevormde dijen van de achter kant werden getoond, doch die van de film een waar kassucces wisten te maken, heel veel hieraan bijgedragen heeft. De naam van de film "Inem, pelayan sexy". Het is natuurlijk best mogelijk dat het gegeven voor deze film overgenomen is van één van de Italiaanse rolprenten van Edwege Feniche, niettemin is het een komisch pikant product geworden, doch beslist geen porno, Vandaar wel licht het enorme succes. Het publiek wil lachen om werkelijk grappige situ aties, zoals die zich in het dagelijks leven werkelijk kunnen voordoen. In onze Moesson had ik een tijd ge leden een advertentie gelezen van een zekere meneer Boersma, Schiermon nikoog, die een verzamelaar zou zijn van alles uit het oude Indië en het huidige Indonesië. Ik schreef hem een brief en vroeg of hij mij zou kunnen ontvangen, daar ik nog veel oude prentbriefkaarten van wajangfiguren, steden enz. enz. had. Dat was afgesproken en eind juli (heerlijk warm) ging ik met mijn oudste zoon, André, per trein tot Groningen (4 uren), van daar uit met de bus tot Lauwersoog (één uur). Daarna per veerboot tot aan de kade van de plaats van bestemming (3/4 uur varen). O ja, en niet te vergeten, de auto niet mee nemen, die moet in Lauwersoog blijven staan. Fietsen mag wel. Er stonden vier stadsbussen voor ver voer naar het dorp, ca. 4'/2 km verder. Sommige reizigers gingen direct met hun meegenomen fietsen, bepakt en beladen naar de enige camping. Overal "verboden tenten op te slaan, honden moeten aan de lijn". Constant pa trouilleerden twee agenten per land rover om de zogenaamde toeristen in de gaten te houden, dat ze op het eiland geen rotzooi zouden uithalen. Men vertelt dat eens een groep "punks" de boel op stelten had gezet! Onmiddellijk werden ze, met medewer king van de bevolking, op de boot gezet en voor altijd werd hun de toegang ontzegd I Niet te geloven dat wij er ongeveer drie dagen voor over moes ten hebben om te genieten van het eiland. Maar heus wij hebben er geen spijt van. Vooral het ondergaan van de zon vanaf de dijk gezien, was prachtig! Zo lag ik eens te luieren aan het strand en toen ik mijn ogen sloot, zag ik mijzelf lang geleden ook zo genie ten aan het strand van Pasir Poetih, op weg naar Banjoewangi. Hoe was het mogelijk dat ik nu hier was, zo ver van mijn mooie moederland! Ons spreekwoord luidt: "Apa bolèh boeat, nasi soedah djadi boeboer". Maar de Almachtige weet wat goed voor ons is! Mijn zoon en ik zouden bij de familie Boersma logeren, daar alle hotels, bungalows, soms privé-woningen, tjok- tjokvol waren. Na de lange reis was het intussen zeven uur 's avonds ge worden. Na het avondeten een beetje ngobrol over zijn militaire loopbaan in Indië (west- en midden-Java). Bij het ONT, WApEHlMcsl vertellen van zijn ervaringen van toen, dwaalden mijn ogen rond door zijn woonkamer. Allemachtig, het grootste deel was bezet met boeken over de tropen, tijdschriften, beelden, noem maar op. Ik waande me in een biblio theek. Rekken van 3 a 4 m hoog Niet te geloven Dikke albums vol oude prentbriefkaar ten, zeldzame collecties. Ik heb res pect voor deze Nederlander, die met hart en ziel voor ons oude Indië, nu ook Indonesië bij zijn verzameling heeft gevoegd. Ik vermoed dat hij mis schien de enige Nederlander met zo'n verzameling is. Mocht U ook eens bij hem willen kijken of iets belangrijks willen weten, dan kunt U hem gerust schrijven of bellen. Het adres: P. Boersma, Burg. v.d. Berg straat 4, 9166 PT Schiermonnikoog, (tel. 05195-669). Het was een koste lijke ervaring die ik graag met anderen zou willen delen F. DUBOIS, Oss 99 en De zoveelste herdruk van de meest populaire Indische humor boekjes sinds de eerste uitgave. f 12,50 per deel porto 2,30. Voor beide delen samen porto f 4,25. BOEKHANDEL MOESSON 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1982 | | pagina 13