INDO IN HONG KONG "INGET MATI" "AD PATRES" Fa. Johs. Ouwejan Zn. Met verlof. Eindelijk was het dan zover. Na veel gepieker en ge-oeroes en steeds weer in- en uitpakken (want hoe fiks je dui zend en één zogenaamde "kleinig heidjes" voor de vele vrienden en familieleden in maar 20 kg bagage?) zaten wij dan in de jumbo. Op weg naar onze vakantiebestemming in Eu ropa. Eerst naar Griekenland. De kin deren uit Holland zouden daar ook komen en het werd dus een grandioze familie-reünie. Daarna nog even door naar Holland, "omdat je toch al in Europa bent" zei de familie, "ajo, mampir dan even hier bij ons". Maar vooral verheugde ik mij geweldig op de - achteraf gebleken veel te kor te - periode in Holland. Het zou voor mij een tijd worden waarin ik in mijn leven terug zou duiken, momenten van mijn jeugd mocht herbeleven en men sen uit mijn kindertijd weer mocht ont moeten. Het is een geweldige ervaring geworden. Dank zij onze onvolprezen Moesson en de foto van mijn 5e klas lagere schooltijd, die ik er destijds in mocht plaatsen, is ons verlof 1982 er een ge weest dat uitsteekt boven alle andere verloven, althans voor mij. Als gevolg van de verspreiding van die klassefoto in oktober 1981 is er een drukke correspondentie ontstaan tus sen enkele "meisjes" die zichzelf had den herkend en mij. En zelfs onze oude Juf Els Maul en ik voerden een intensieve briefwisseling, zij vanuit Australië waar ze al 38 jaar woont. Ik genoot al hevig van dat geschrijf over en weer en van alle herinnerin gen, die daarin werden uitgewisseld, maar van alle kanten werd het verlan gen elkaar weer eens te zien steeds meer bevestigd. En zo ontstond het idee om bij één van ons een mini- reünietje te organiseren in Den Haag, gedurende de tijd dat ik in Holland zou zijn. Toen de plannen vastere vorm aannamen hebben we wel eerst kiek jes en pasfoto's uitgewisseld, opdat wij niet zouden schrikken van eikaars "ouwe kop" na 42 jaarIedereen raakte zo begeesterd van 't idee elkaar terug te zullen zien, dat zélfs tante Els Maul, helemaal vanuit Australië, besloot met vakantie naar Holland te gaan in de tijd dat ik er ook zat! Nah, hoe vind je Op de dag dat we naar Den Haag reden, naar de reünie, was ik zenuw achtig, wil je dat wel geloven Onze mannen mochten meekomen, want we waren nieuwsgierig "tegen wie je aan geleund" was. En gelukkig maar, want veel van mijn zenuwen kon ik op de weg er heen tegen mijn man "kwijt praten". Maar, hoe onnodig was dat alles I Op het moment, dat ik de Haagse flat bin nen stapte en de verzamelde, iets ver ouderde maar toch zo bekende, ver trouwde gezichten terug zag, sloeg 20 Onze juf, "Tante Els" (mevrouw Van Pelt- Maul) die uit Australië met vakantie in Nederland, de reünie meemaakte. mijn stemming om in een gevoel van blijdschap, ja uitgelaten pret. Kreten als: "Daar heb je haar!" en "Adoe-oe- oe Lautie-ie-ie I" waren niet van de lucht, ledereen sprong op en 't was me een gekus en getjeploh en een gelach van jewelste (maar soms ook wel met een beetje dichtgeknepen keel van ontroering). Mensen, mensen, wat een ervaring I 't Werd waarlijk een dolle, dolle dag. Wij waren er om 11 uur 's morgens en om 10 uur 's avonds gingen wij pas weer weg, en wij raakten niet uitgepraat I Adoe, en weet je nog dit en loh her inner je je nog dètWij zaten weer even op de Ursulinen School in Ban doeng en alles en iedereen van die school werd beroddeld. Oude kiekjes werden tevoorschijn gehaald, van to neelstukjes en zanguitvoeringen; daar waren de nonnen dol op. Ook de mannen werden er door aangestoken. Toevallig (gelukkig) waren het allen Indo's dus zij begonnen ook maar te praten over "toen froeher". 't Bleek zelfs dat mijn man één van mijn schoolvriendinnen nog uit een latere periode in Magelang kende. Nah ajo, dat was dus ook meteen, Kenah, kon- tak I ledereen had wat lekkers meegeno men. Ze wilden die Lauty uit dat verre Hongkong eens trakteren op allemaal zelfgemaakte zalige Indische lekker nijen en lekkere Hollandse slaatjes. En voor 's avonds had onze gastvrouw een verrukkelijke rijsttafel gemaakt. Hoewel ik ze tenminste één, maar mis schien twee jaar niet zou zien, was het afscheid toch vrolijk en vol kwinksla gen. De basis was gelegd en het lag verder aan ons zelf het kontakt te on derhouden. In elk geval hebben ze allen een uitnodiging eens een kijkje in Hongkong te komen nemen. En die genen, die dat willen kunnen dus met een beginnen driftig te sparen I De reünies verrijzen de laatste tijd als paddestoelen uit de grond. Je hoeft Moesson maar open te slaan of je vindt er wel een paar aankondigingen over. Erg leuk. Het bewijst toch wel dat de hang naar het Indische leven onder ons heel groot blijft. Vroeger vervulden de Pasar Malams (of moet ik zeggen Pasars Malam de functie de Indische sfeer te herscheppen en daar slaagden ze toen goed in Ik her inner mij de PM's van de jaren eind zestig, begin zeventig. We gingen er graag heen. Bleven er vaak de hele dag en genoten van de sfeer. Maar nu de laatste jaren de PM of het "Stukje Micro Economie" (zoals Ralph Boek- holt het zo treffend zegt) een soort lawaaierige kermis geworden is en de Indo er niet veel meer van zichzelf terugvindt, is hij begonnen zelf reünies te organiseren, op grote, kleine of zelfs mini-schaal. En reken maar dat op die reünies het "Eheheh Trui, jij I Eindelijk zie ik je weer. Hoe jij?" Tje- plok, tjeplok (zie weer Ralph Boek- holt) niet van de lucht is, wantdóór maar willen wij elkaar weer zien. Om steeds opnieuw te beleven wat wij al zo lang meenden verloren te hebben: onze eigen lekkere, Indo omgeving. Waarin je niets omstandig hoeft uit te leggen. Waar iedereen je meteen snapt, al uit je maar een half woord. Waar je probleemloos communiceert met je eigen groep. En dat is op z'n tijd best fijn. Dus poekoel teroes maar met die reünies, zolang wij er nog zijn. Ja toch LAUTY KLEEVENS-MUSCH RECTIFICATIE OP RECTIFICATIE Het is of de duvel er mee speelt, maar alweer is" het gironummer voor de Tavenue Reünie fout opgenomen I Dit moet dan het enige goede nummer zijn 1614366 t.n.v. E. F. Meerdink, Junolaan 6, 3318 EB Dordrecht. Daar kunt U uw donatie van 5,storten voor de komende reünie (juni 1983). Begrafenis-en Crematie-Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS en ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Fred. Hendriklaan 7 Den Haag, Tel. 070 - 55 64 27 (3 lijnen)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1982 | | pagina 20