I Eindstation Pakan Baroe 1944-1945 Ivoor indische gouden sieraden I IdS> v C.MER.KJLE BOEKBESPREKING JUWELIER, I SPUI 167a - DEN HAAG I 1 TELEFOON 070-604885 Dodenspoorweg door het oerwoud. door Henk Hovinga Er is langzamerhand veel, erg veel geschreven over de oorlog '41-'45 tegen "Dai-Nippon". De meeste boeken gaan over krijgsgevangenschap, internering en bezetting. De oorspronkelijke aantekeningen ter zake, soms in dagboekvorm, werden dan van kamp tot kamp gesmokkeld, vaak met het risico van een on genadig pak slaag - of erger - bij ontdekking. De grote aantallen boeken, die in het bovenstaande kader tot op heden verschenen zijn en nog maandelijks ver schijnen, zijn bijna steeds een authentieke weergave van een persoonlijke in tense belevenis. Het is dan geen uitzondering, dat de auteur ontstellende ge beurtenissen en toestanden, door het in verhaal brengen van eigen ervaring, als een soort verlossing - psychisch van zich af schrjjft. Er zijn weinig vooroorlogse schrijvers van professie, die hun treffen met de Japanse "Bushido" in druk hebben uitgegeven. Daar is bijv. wijlen Willem Brandt, die in gedicht en verhaal ge tuigt van een periode, die hem tot in zijn diepste wezen beroerd heeft, ter wijl ook Rob Nieuwenhuys in "Een beetje oorlog" zijn visie geeft in een vlot geschreven pocket. Van de Engel se auteurs noemen wij L. van der Post met zijn "The Seed and the Sower" een aangrijpend en fascinerend ge schreven boek; ook Clavell geeft met zijn "King Rat", dat in Changi-jail speelt, een stuk boeiende documenta tie over de zo verschillende indivi duele reacties van mensen op de uit daging van het gevangen zijn En dan gaat het hier om "Eindstation Pakan Baroe", geschreven door de NOS journalist H. Hovinga, die er zelf niet bij geweest is! Hovinga heeft ech ter tijd nog moeite gespaard om er met vakmanschap iets goeds van te maken en het is uiteindelijk een uitgave met allure geworden. In dit verhaal komen wij dan ook alles tegen aan plus en min, wat geallieerde krijgsgevangenen onder de Japanners hebben meege maakt, op de koude en de sneeuw in Japan zelf, na De opbouw en presentatie van de in houd zitten knap en logisch in elkaar; zelfs een brok geschiedenis hoe "Wij" ver voor de oorlog de spoorweg of een stuk ervan zouden hebben willen bouwen is niet vergeten. Aan de aan voer van de gevangenen over land en over zee, de Indonesische arbeiders (romusha's) incluis wordt veel aan dacht besteed. De ligging, verzorging, de karige voe ding, het gebrek aan eiwitten en vita mines, het ontstellende tekort aan medicijnen, de rottige behandeling door de Jap en de Koreaan, met de nadruk op de laatste, de dwangarbeid; alles krijgt in uitgekiende volgorde een beurt. De schrijver heeft er nadrukke lijk voor gezorgd niets te vergeten. De uitermate negatieve kanten van het Pakan Baroe gebeuren worden uit puttend, vaak recht voor zijn raap be schreven, de positieve echter ook. Zo zijn daar de doktoren en verplegers, die onder de drang van deze omstan digheden - bijna allen ver boven hun oorspronkelijk "zelf" uitrijzen. Ook lezen wij enerzijds over de vaak ou dere traditionele gezagsdragers, zo wel militair als burger, die het niet meer zo zien zitten en geestelijk door de knieën gaan; anderzijds komen er regelmatig in het verhaal "gewone" jongeren en ouderen naar voren, die soms letterlijk met het bloed in de schoenen volhouden en doorzetten. Wij zouden kunnen zeggen, dat zij, tot wat Toynbee de "creatieve minder heid" noemt, behoren. Door persoon en voorbeeld zijn zij het dan ook, die samen met de medische dienst er voor zorgen, dat zo velen toch nog de bevrijding halen Als goed journalist heeft Hovinga via interviews kans gezien zijn boek op vele plaatsen een actueel karakter te geven. Zo voert hij de toenmalige Marine-sergeant Jan Sirag ten tonele, die met een beperkt aantal vloot, knil en "allied personnel" een huzaren stukje uithaalt door onder zeer moei lijke omstandigheden een door hevige bandjirs bedreigde spoorbrug te red den van vernietiging. Jan Sirag, later marineofficier en nu majoor KLU bd., zal nog wel eens aan die tijd terug denken, vooral als de botten, spieren en de tikker binnenin nu niet meer willen zoals hij zelf wil Ook onze bekende - net als Jan Sirag van huis uit onderwijzer - maar daar naast dichter-zanger Ben Snijders komt bladzijden lang aan het woord en geeft boeiende en aangrijpende impressies van moed, incasserings- en uithoudingsvermogen. Kortom alle facetten van het krijgsge vangen bestaan krijgen in dit boek de aandacht. Wij hebben lang in onze herinnering gezocht - wij zaten zelf zo'n 600 km zuidelijker - of er iets vergeten is, maar kunnen nergens de vinger op leggen. Wat Hovinga alle maal beschrijft, of laat beschrijven is zo gebeurd; wij zetten er echter een klein vraagtekentje bij of alles qua tijd en plaats precies daar heeft plaats gehad, maar eigenlijk is dit niet be langrijk. Alle gegevens zijn als zo danig bij de auteur aangedragen en na serieus wikken en wegen verwerkt. Resumerend: Eindstation Pakan Baroe is een compleet verhaal van wat krijgs gevangenen daar op Sumatra en el ders hebben meegemaakt; ook het relaas van de torpedering van de Ju- nyo Maru is aangrijpend en tot in de tails neergezet. Wat vlak vóór en na 15 augustus in extenso heeft plaats gevonden is echter ook in dit boek niet duidelijk te achterhalen, maar de journalist Hovinga bevindt zich wat dit betreft in goed gezelschap Tenslotte nog een woord van respect voor de toen zo jeugdige luitenant Vennik, de waarnemend en fungerend kampcommandant, zoals hij in dit "do cument humain" op ons overkomt. Voor ons gevoel is "Eindstation Pakan Baroe" om met Willem Kloos te spreken: Niet de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie, maar het is in alle opzichten wel een knap stuk vakwerk I AvL. "Eindstation Pakan Baroe 1944-1945, Dodenspoorweg door het oerwoud" door Henk Hovinga Boekhandel Moesson. Prijs f 39,50 f 5,25 porto. iiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiniiiniiiiii| j Gespecialiseerd in het groeibriljant systeem. Eigen atelier voor het ver- 1 J vaardigen van briljanten sieraden. 1 22 krt. en 24 krt. gouden schakel- 1 armbanden, slangarmbanden, colliers. trouwringen, hangers, haarspelden, oorknopjes en vele andere sieraden. GEOPEND VAN: 9.30 UUR TOT 17.00 UUR ZATERDAGS GEOPEND TOT 16.30 UUR 's WOENSDAGS de gehele dag GESLOTEN llTlUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIII 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 18