'MOTEL EINDHOVEN'
Als de nood het hoogst is
V.G.S.S.O. - CONTACT AVOND
FIRST MOVE9
9APHRODITE9
DANS- en SHOWAVOND
m.m.v.
The Hawaiian Soul Angels (Indon. dansen)
^/en
- ZATERDAG 26 FEBRUARI 1983 -
V.G.S.S.O. ALTIJD GEZELLIG
Het was zondagochtend zes uur. Zoals gewoonlijk op zondagen waren mijn
vrouw en ik heel vroeg opgestaan. Eerst nam ik een bad, terwijl mijn vrouw in
de keuken het water aan de kook bracht. Daarna ging ik in de keuken koffie
zetten, terwijl mijn vrouw op haar beurt een bad nam. Daarop gingen wij samen
koffie drinken, voordat wij naar de kerk gingen. Samen dan naar de kerk, samen
op mijn oude fiets; ik op de trappers, zij op het stepje. Gewoonlijk maken wij
onderweg een gezellig babbeltje met allerlei grapjes. Maar die ochtend bleef
het bij een doods stilzwijgen. Geen van beiden kon een enkel woord uiten;
beiden door een angstige spanning bevangen, en in gedachten verzonken. Maar
wat zij toen bepiekerde, was ongetwijfeld gelijk aan mijn eigen mijmeringen.
Wat zullen wij vandaag te eten kunnen
krijgen? Hoe kunnen wij vandaag iets
in onze maag krijgen? Deze vraag
hield ons vast in beklemmend zwijgen.
Waarom is het leven toch zo zwaar...?
De avond tevoren, toen we gingen
slapen, bekende mijn vrouw mij, dat
alle beras al op was, geen korreltje
meer was er over. En geldZij had
niets meer om wat maar ook te kopen.
En ik? Ik had nog maar 150 rupiah,
niets meer. En zelfs voor een liter
3e klas beras was dit niet voldoende.
En dat terwijl het pas de dertiende van
de maand was; hoe konden wij in 's
hemels naam het einde van de maand
halen?
Gewoonlijk hadden wij halverwege de
maand nog genoeg eten of geld in
huis. Maar een week geleden was mijn
vrouw uit het ziekenhuis gekomen.
Door typhus getroffen was zij er bijna
een maand verpleegd geweest. En om
de ziekenhuiskosten te voldoen had
den wij al onze contanten moeten ge
bruiken. Door elke maand een beetje
opzij te leggen van mijn loon had ik
een klein spaarpotje kunnen maken.
Tien dagen geleden had ik mijn maand
loon ontvangen. Maar beide samen
waren nog niet genoeg om de hoge
rekening te voldoen. Dus hadden wij
de T.V., het pronkstuk van ons huis,
en ook nog enige meubeltjes van de
hand moeten doen, om niet in de
schulden te komen. En nu? niets meer
over.
Als laatsten stapten wij na de dienst
uit de kerk. Met alle aandrang hadden
wij de Heer gebeden om onze zware
last te verlichten, en we hadden Hem
om hulp gesmeekt, kracht om onze
beproeving te doorstaan, en licht om
uitkomst. Duister bleef het nog in on
ze geest, maar in ons hart was be
rusting gekomen. God zou in onze
nood voorzien.
In de middag zaten wij tegenover el
kaar aan de lege tafel. Mijn vrouw had
een glas water gebracht, zwijgend
dronken wij wat. Mijn gedachten waren
dof en verward; wat kon ik nog doen,
ik voelde mijn algehele onmacht. Ik
keek opwaarts, alsof de Heer Zijn hulp
aan de zoldering had opgehangen;
maar ik zag slechts een wespennest.
Ik keek naar beneden en voelde mijn
voetzolen nat van het klamme zweet.
Het scheen, of mijn hoofd zou bersten
van radeloosheid. Als verdoofd volgde
ik mijn voeten naar buiten; ik pakte
mijn fiets en begon te trappen. Hij,
oude getrouwe, bracht mij op de weg,
en ik trapte, ik trapte maar door, zon
der lust, zonder doel
Tenslotte vormde zich een besluit in
mijn duisternis: verkoop de fiets I Ach,
hoe kon ik toch tot zo'n besluit komen;
mijn oude trouwe fiets, die mij al zo
veel jaar had gediend, door weer en
wind. Maar de hang naar het leven,
mijn verantwoordelijkheid en liefde tot
mijn vrouw waren sterker. Ik moest
mijn fiets verkopen aan de tukang loak
Zo ging ik af op de pasar. Daar
zou ik mijn fiets van de hand doen,
en voor het geld zou ik beras kopen,
en een bungkus nasi rames voor mijn
vrouw; wat zou ze nu honger hebben,
nog niets gegeten.
Aan de rand van het pasarterrein ge
komen, zag ik een groepje mensen om
iets heen staan. Ja, daar hoorde ik een
tukang obat door zijn zelfgemaakte
toeter zijn waren aanprijzen, schette
rend, dat het de oren pijn deed. Met de
fiets aan de hand wrong ik mij door
de omstanders heen tot in de voorste
rij.
"Mannen broeders, het zal u niet spij
ten deze obat te kopen. Dit is niet zo
maar een obat, het is een vermaard ge
neesmiddel, waarvan het succes tel
kens opnieuw is gebleken, al eeuwen
lang. Het kan allerlei ziekten genezen,
zonder uitzondering; krampen, over
vermoeidheid, buikpijnen, migraine, ze
nuwpijnen, wat maar ook; kom en ge
bruik het. Als het niet zou helpen, kom
terug, en snij mij maar mijn hoofd af.
Hoe dan ook, als U een flesje koopt,
bent U van twee grote voordelen ver
zekerd: U krijgt een voortreffelijke
obat, en ten tweede U krijgt zo maar
een prijs zonder te loten. Neem de
label er af, en aan de achterkant leest
U de prijs die U verdiend hebt. Wie
weet, hebt U untung, en brengt U een
kleuren-t.v. naar huis, of misschien
honderdduizend in contant geld. Voor
uit, vooruit, wie pakt er het eerst een
flesen zo tetterde hij voort. Als
in een droom stak ik mijn hand op.
"O.k., o.k„ kom maar hier, zoek zelf
een fles, het lot ligt in uw eigen hand."
Ik pakte een fles uit de grote hoop.
"Hoeveel?" "Allemaal dezelfde prijs,
150 rupiah". Ai, ik zocht in mijn zak,
alles wat ik had, nu was ik blut. "Nou
vooruit, open de label maar".
Verdoofd scheurde ik de label van de
dop af, en keerde ze omWat I lag
ik nog dromend op bed? Maar ik was
toch klaar wakker. Met ongelovige o-
gen las ik het bedrag op de label, die
ik aan de verkoper overreikte. Maar ik
moest wel geloven, toen hij mij met een
zuur gezicht onder gejuich van de om
standers een bundeltje mooi gekleurde
Soedirman-biljetten in de hand stopte
(n.b. 1 zo'n biljet Rp. 1000) I Contant
geld, veel meer dan mijn hele maand
loon werd zo maar mijn bezit, alleen
omdat ik een obat kocht, die ik niet
wist waarvoor te gebruiken. En juist
op het ogenblik, dat ik mijn fiets, mijn
hele bezit, zou verkopenIk sprong
op mijn fiets, en haastte mij weg naar
huis, naar mijn vrouw, om haar uit haar
verdriet te halen. Samen brachten wij
de Heer uit ganser harte dank voor
Zijn onverwachte en verrassende hulp.
En wij erkenden: Gods wegen zijn
wonderbaarm p
^®ten igin
GORDEL VAN SMARAGD
AALSTERWEG 322 - EINDHOVEN
(all-round band uit ZWITSERLAND)
(3 lieftallige zusters - DISCO SHOW)
INDISCHE KEUKEN aanwezig. BINGO - hoofdprijs Zw./W. port. T.V.
TOEGANGSKAARTEN - Seer. VGSSO telf. nr. 04116-7 42 77
LEDEN: 3,50 p.p. - NIET LEDEN: 10,00 p.p.
BEWAAR ZORGVULDIG UW TOEGANGSKAART.
U KUNT ER EEN HORLOGE MEE WINNEN I I I
13
