Ck TASA% JUA1AM DESA%
Houtrust C/O Den Haag
Tu ....de oudste, de grootste....
gU welkom selamat datang
VOOR DE "VERGETEN"
EX-KNIL-ERS
IN INDONESIË
SINGKÈH IN DELI (IV)
INLICHTINGEN: STICHTING TONG TONG, CELEBESSTRAAT 62, 2582 TM DEN HAAG, TEL. 070-55 77 77
R. H. Chateau 500,-
Mw. de Haan-Homans f 500,-
J. F. Holtzappel 1000,-
Totaal f 2000,
(Vervolg: "Wat is dat eigenlijk")
Indische Nederlanders onnodig ge
kwetst.
Wat Tjalie Robinson beoogde, heeft
hij helemaal bereikt. Ook al zullen
vele Indo's er niet voor uit willen ko
men, is het - zeker ook voor mij - zo
geweest, dat veel van het Indo
schaamtegevoel werd weggenomen.
Door Tjalie's aktiviteiten (gesteund
uiteraard door zijn echtgenote Lilian
Ducelle) is het welhaast zo, dat Indo's
een eigen identiteit hebben gekregen.
En wat is dan uiteindelijk die Indo
Wel, dat is nu dan toch wel duidelijk
geworden? Het is de nazaat van een
Europeaan en een Aziatische, of een
naderhandse vermenging van zo'n ver
menging
Alleen die immense verscheidenheid
maakt het al moeilijk om van de Indo te
spreken, het enorme sociale verschil,
dat er in die complexe, hiërarchische
samenleving bestond, maakt het nog
minder mogelijk.
Zo bestaan er Indo's die in de aller
duurste wiegjes werden geboren en
zij, die geboren werden aan de zo
geheten zelfkant van diezelfde maat
schappij. Daarnaast bestaan er Indo's
die niets van hun 'gekleurde' afkomst
wensen te weten en andere, die zich
veel meer Indonesiër, of Aziaat voe
len. Het is een zeer, zeer weids scala
en eigenlijk is het aller-enige dat zij
gemeen hebben, dat zij daar eens
hebben gewoondOf is er toch
meer
Wat velen zich maar eigenlijk nauwe
lijks bewust zijn, is, dat zij nog iets
Misschien is het voor de jongere generatie toch wel aardig om te vernemen,
wat je als jonge planter 50 jaar geleden alzo kreeg te doen. Het eerste wat ik
als hulpassistent een paar weken te doen kreeg was in de agave bloeiers tellen.
Je moest dan door de rijen heenkruipen om te voorkomen dat de gemene punten
aan het eind van de vezel je ogen uitprikten. Na een paar weken waren de
knieën van de rijbroeken, die ik te leen had gekregen, al doorgesleten.
Toen naar een eerste pisangsnit. Over
dag de snijploegen nalopen en 's-a-
vonds bij de "uittrek" van de lorries
over het draagbaar spoor naar de
hoofdbaan. Na acht maanden over
geplaatst naar de thee, met pluksters,
snoeiers en wieders. Om de twee jaar
snoeien, om de tien dagen plukken,
wieden eenmaal per twee weken, "se
lected weeding", goedaardig onkruid
zoals "sentrong", laten staan om ver
schroeien van de grond te voorkomen.
Na drie jaar proeftuinassistent en
's avonds fabriekswacht, flensen, rol
len, drogen, sorteren, verpakken.
Na zes jaar over naar de oliepalmen.
Tegenwoordig gebruiken ze ladders
in de hogere palmbomen maar in die
jaren klommen de kappers nog op hun
blote voeten tegen de schubben op,
een geweldige prestatie zoals ze daar
op met hun bijl stonden te zwaaien.
Na zeven jaar ontginning, het mooiste
wat je als planter kan overkomen. Als
jongen van 27 in aangenomen werk
2000 man onder je. Twee man deden
over een twalang kappen een week,
een reuze karwei. Daarna de stam
men gezaagd naar de fabriek en
koempelen en branden, niet te erg,
anders wordt de humus te alkalisch.
Daarna wieden en planten, vanuit de
kweekbedden.
Tevoren had je natuurlijk je eigen huis
en pondokken moeten bouwen, in de
buurt van een soengei (voor de water
voorziening) en wegen moeten aan
leggen. Echt een baan waarin je vol
doening in je werk hebt, want je bouwt
wat op.
Na acht jaar terug naar de thee, af
wisselend in de tuinen en de fabriek
in een heerlijk klimaat in Kerintji, maar
wel een eind weg van de bewoonde
wereld, 365 km van Padang het bin
nenland in. Eenmaal per jaar mocht
je, om beurten, naar Padang met je
vrouw geld halen voor het kantoor.
Wat een feest I
Eenmaal liepen we op de Kerintjiweg
over de Boekit Barisan met de auto
vast tussen twee "lawines" van aarde.
Geen nood, met de kinderen in de
auto geslapen en de volgende morgen
gemandied in een soengei. Na 24 uur
konden we pas doorrijden.
Voor zo'n avontuur hoef je dus echt
niet naar de wintersport in Europa. We
bewaren de beste herinneringen aan
een avontuurlijke jeugd in een prach
tig land met een fijne bevolking.
HENK ENGEL
anders gemeen hebben, die ontzettend
gemengde afkomstDie 'ratjetoe-
afkomst I
Wel, dit was een wellicht nog niet
geheel goed doordachte poging de
Indo en de Indische cultuur te 'schil
deren'. Het is mijn oprechte hoop, dat
dit opstel een bijdrage zal leveren aan
een beter begrip voor de Indische
Nederlander, die hier nu precies 25
jaar geleden in zo grote getale arri
veerde.
P.S. In de natuur is kruising altijd
synoniem met veredelingBehalve
bij mensen (kennelijk geen deel van
de natuur), want dan heet het dat zij
"de slechte eigenschappen van beide
culturen" hebbenHoe toch die?
8