11933
Sebentar Poelang (i)
SIMONA
50 Jaar
ervaring met Jamu
in pilvormü
11.95
Import: Indo-Art - Postbus 5748 -3290 AA Strijen
Hoeveel schepen zouden er gevaren hebben over zeeën, kreken, rivieren en baaien sinds het begin der Schepping,
toen het grote Koninkrijk der Wateren geschapen was? Hoeveel reizen zijn er sinds die allereerste oertijd gemaakt en
hoeveel mijlen zouden scheeps' stevens door de oceanen geploegd hebben Ontelbare mijlen in onuitsprekelijke ge
tallen Zo ook die ene reis van de "Anita-Smits" toen zij te Heroya (Noorwegen) een volle bak "Amonia-Nitraat" laadde
en daarna vertrok met bestemming Port Alma, een haventje aan Australië's Noordoost kust. Amonia nitraat, in wezen
kunstmest, werd aangevoerd in stevige zakken, die op een pallet lagen, middels krimpfolie werden saam gebundeld en
met nylon banden gestrapt waren tot praktisch vierkante hijsjes.
door kapitein Lucas Lindeboom, alias Pohon-Linde
Toen het schip die winterse dag ver
trok was het eind maart, waren de
heuvels rondom de fjord met sneeuw
bedekt en vroren de schotsen achter
het schip weer vast. Ze had 12363 zee
mijlen voor de boeg en haar schroef
diende dat aantal mijlen te vermalen
tot borrelend schroefwater.
Die dag van vertrek schreef men in
het scheeps' journaal het zgn. zee
mans gebed:
"Het schip nu, was hecht en sterk.
Haar lading volgens goede zeeman
schap gestuwd en waar nodig deugde
lijk gesjord en afgestempeld. Brand
stof, smeeroliën, proviand, drinkwater
en reserve onderdelen waren in ruime
mate aanwezig.
De bemanning was voltallig, gezond en
bekwaam om de hun opgedragen werk
zaamheden naar behoren te verrichten.
Zodat het schip in één woord geheel
in staat was om de voorgenomen reis,
aan te vangen en te.volbrengen.
Traag slingerde het schip een maand
later in de lage- en lange deining van
de Indische Oceaan; op de "bok" van
het schip had men het te varen traject
met grote zorgvuldigheid uitgekozen
en middels koerslijnen in de kaart ge
zet. Daarbij rekening houdende met
de Moessonwinden die van af het In
diase continent kwamen waaien, met
de stromingen van zeewater die zich
als onzichtbare slangen door de ocea
nen kronkelen en met de eilanden,
ondiepten en banken die het schip
zouden kunnen belagen.
Duizenden jaren van nautische évolutie
en vergaarde ervaring liggen aan zo'n
reis ten grondslag, de digitale cijfertjes
van de "Satelite-navigator" benadruk
ten dat slechts en "schenen" de oude
waarden van de sextant en de voor
naamheid van de scheeps chronome
ter te willen bagatelliseren.
Die nacht te tien uren zag men dan
eindelijk land en snoven de meest er
varen mensen aan boord de zacht prik
kelende lucht op van stranden en hout
vuurtjes uit de kampong. Want Poeloe
Engana, het meest zuidwestelijke ei
land van Sumatra werd gepasseerd in
de duisternis van een maanloze nacht.
Wie met een geoefend oog dat aan de
duisternis gewend is, door de prisma
kijker keek, kon duidelijk het donkere
silhouet van het eiland zien, de grauw
grijze branding op de witte stranden
en het ontbreken van enig tegen van
menselijke aanwezigheid op dat deel
van het eiland.
Die volgende middag passeerde het
schip Behouden Passage, dat in Straat
Soenda ligt, met de Meeuwen Baai en
Oedjong Koeion, Java's meest Zuid-
Westelijke punt. Het heuvelachtige
landschap vertoonde een dicht groen
begroeid uiterlijk en was na zo'n lange
oversteek een genot om te zien.
Zeelieden, die aan zo'n reis beginnen
zetten hun blik op oneindig en vervol
gens leven zij bij de dag tót dat het
anker twee maanden later ratelend na
een "lè-gó" brul te water gaat of tót
dat de eerste tros aan wal op een bol
der belegd wordt.
Daarna stappen zij aan wal en nemen
het schip buitenboord in ogenschouw
en overleggen met elkaar wat er aan
onderhoud verricht dient te worden.
Na Oedjong Koeion vervolgde het
schip haar reis en zagen de zeelieden
vanaf Tandjong Gedèh tot de oude
Dirk de Vriesbaai een fraai glooiend
heuvellandschap met op de achter
grond de bergen Kembang en Bong-
kok, waarvan er één leek te roken.
Te Medan werd ik in 1934 geboren
en wie op 48 jarige leeftijd nog eens
een stukje van zijn voormalige vader
land mag aanschouwen, diens hart
springt op van vreugde en wordt be
vangen door een soort van weemoe
digheid.
Dus dat was het.
Daar hadden wij kunnen wonen als
niet
Hetgeen vruchteloze gedachten zijn,
want niets is makkelijker voor de geest
om te denken aan datgene dat verloren
was en aan spijt omtrent het verloop
van het verleden.
Als een spiraal die omlaag loopt, zo
verplaatst zich dan de gedachte van
een mens naar steeds grotere diepten
van spijt, wroeging en misère. Het is
veel moeilijker om aan plezierige en
vreugdevolle zaken te denken en het
kost oefening om dat te doen.
Maar wie aan een mooie groene kust
denkt, aan de schoonheid van een vlin
der die in ontroerende onbevangen
heid op je hand komt zitten, aan het
ruisen van de regen na een droge
periode, die wordt beloond door de
geest die opspringt van vreugde, een
vreugde die klaterend door je ziel
loopt als een louterende waterval. Die
reis wilde ik het mooie en goede zien.
Met ogen van - en voor alle "Moes
son" lezers omdat ik vermoedde dat
menig oud-koloniaal, menig Indo en
Totok zo dolgraag het zelfde wilde
zien.
Want zo als niemand een mooi schil
derij van dichtbij kan beoordelen op
fraaiheid, juiste verhoudingen van de
maten en de contouren van het lijnen
spel, zo kan men eveneens nimmer een
eiland op volle schoonheid waarderen
indien men aan wal verblijft. Men dient
daartoe naar zee te gaan en pas dan
ziet men, hoe schoon het eiland is.
Eerst dan begrijpt men waarom Java's
Noordkust vrij vlak is, zanderig met
stranden en ondiepten en eerst dan
begrijpt men, waarom Java's Zuidwal
zo grillig en steil is zonder banken en
ondiepten in het algemeen.
Want de machtige deining van de In
dische Oceaan heeft die kust reeds
I Jamu Christanol
I Snel, evenwichtig
I en gezond slank
I worden en blijven
I zonder streng
I dieet.
Jamu Vitanol
Obat Kuat
Kracht, energie
en vitaliteit
mannen
14