11933 Sebentar Poelang (i) SIMONA 50 Jaar ervaring met Jamu in pilvormü 11.95 Import: Indo-Art - Postbus 5748 -3290 AA Strijen Hoeveel schepen zouden er gevaren hebben over zeeën, kreken, rivieren en baaien sinds het begin der Schepping, toen het grote Koninkrijk der Wateren geschapen was? Hoeveel reizen zijn er sinds die allereerste oertijd gemaakt en hoeveel mijlen zouden scheeps' stevens door de oceanen geploegd hebben Ontelbare mijlen in onuitsprekelijke ge tallen Zo ook die ene reis van de "Anita-Smits" toen zij te Heroya (Noorwegen) een volle bak "Amonia-Nitraat" laadde en daarna vertrok met bestemming Port Alma, een haventje aan Australië's Noordoost kust. Amonia nitraat, in wezen kunstmest, werd aangevoerd in stevige zakken, die op een pallet lagen, middels krimpfolie werden saam gebundeld en met nylon banden gestrapt waren tot praktisch vierkante hijsjes. door kapitein Lucas Lindeboom, alias Pohon-Linde Toen het schip die winterse dag ver trok was het eind maart, waren de heuvels rondom de fjord met sneeuw bedekt en vroren de schotsen achter het schip weer vast. Ze had 12363 zee mijlen voor de boeg en haar schroef diende dat aantal mijlen te vermalen tot borrelend schroefwater. Die dag van vertrek schreef men in het scheeps' journaal het zgn. zee mans gebed: "Het schip nu, was hecht en sterk. Haar lading volgens goede zeeman schap gestuwd en waar nodig deugde lijk gesjord en afgestempeld. Brand stof, smeeroliën, proviand, drinkwater en reserve onderdelen waren in ruime mate aanwezig. De bemanning was voltallig, gezond en bekwaam om de hun opgedragen werk zaamheden naar behoren te verrichten. Zodat het schip in één woord geheel in staat was om de voorgenomen reis, aan te vangen en te.volbrengen. Traag slingerde het schip een maand later in de lage- en lange deining van de Indische Oceaan; op de "bok" van het schip had men het te varen traject met grote zorgvuldigheid uitgekozen en middels koerslijnen in de kaart ge zet. Daarbij rekening houdende met de Moessonwinden die van af het In diase continent kwamen waaien, met de stromingen van zeewater die zich als onzichtbare slangen door de ocea nen kronkelen en met de eilanden, ondiepten en banken die het schip zouden kunnen belagen. Duizenden jaren van nautische évolutie en vergaarde ervaring liggen aan zo'n reis ten grondslag, de digitale cijfertjes van de "Satelite-navigator" benadruk ten dat slechts en "schenen" de oude waarden van de sextant en de voor naamheid van de scheeps chronome ter te willen bagatelliseren. Die nacht te tien uren zag men dan eindelijk land en snoven de meest er varen mensen aan boord de zacht prik kelende lucht op van stranden en hout vuurtjes uit de kampong. Want Poeloe Engana, het meest zuidwestelijke ei land van Sumatra werd gepasseerd in de duisternis van een maanloze nacht. Wie met een geoefend oog dat aan de duisternis gewend is, door de prisma kijker keek, kon duidelijk het donkere silhouet van het eiland zien, de grauw grijze branding op de witte stranden en het ontbreken van enig tegen van menselijke aanwezigheid op dat deel van het eiland. Die volgende middag passeerde het schip Behouden Passage, dat in Straat Soenda ligt, met de Meeuwen Baai en Oedjong Koeion, Java's meest Zuid- Westelijke punt. Het heuvelachtige landschap vertoonde een dicht groen begroeid uiterlijk en was na zo'n lange oversteek een genot om te zien. Zeelieden, die aan zo'n reis beginnen zetten hun blik op oneindig en vervol gens leven zij bij de dag tót dat het anker twee maanden later ratelend na een "lè-gó" brul te water gaat of tót dat de eerste tros aan wal op een bol der belegd wordt. Daarna stappen zij aan wal en nemen het schip buitenboord in ogenschouw en overleggen met elkaar wat er aan onderhoud verricht dient te worden. Na Oedjong Koeion vervolgde het schip haar reis en zagen de zeelieden vanaf Tandjong Gedèh tot de oude Dirk de Vriesbaai een fraai glooiend heuvellandschap met op de achter grond de bergen Kembang en Bong- kok, waarvan er één leek te roken. Te Medan werd ik in 1934 geboren en wie op 48 jarige leeftijd nog eens een stukje van zijn voormalige vader land mag aanschouwen, diens hart springt op van vreugde en wordt be vangen door een soort van weemoe digheid. Dus dat was het. Daar hadden wij kunnen wonen als niet Hetgeen vruchteloze gedachten zijn, want niets is makkelijker voor de geest om te denken aan datgene dat verloren was en aan spijt omtrent het verloop van het verleden. Als een spiraal die omlaag loopt, zo verplaatst zich dan de gedachte van een mens naar steeds grotere diepten van spijt, wroeging en misère. Het is veel moeilijker om aan plezierige en vreugdevolle zaken te denken en het kost oefening om dat te doen. Maar wie aan een mooie groene kust denkt, aan de schoonheid van een vlin der die in ontroerende onbevangen heid op je hand komt zitten, aan het ruisen van de regen na een droge periode, die wordt beloond door de geest die opspringt van vreugde, een vreugde die klaterend door je ziel loopt als een louterende waterval. Die reis wilde ik het mooie en goede zien. Met ogen van - en voor alle "Moes son" lezers omdat ik vermoedde dat menig oud-koloniaal, menig Indo en Totok zo dolgraag het zelfde wilde zien. Want zo als niemand een mooi schil derij van dichtbij kan beoordelen op fraaiheid, juiste verhoudingen van de maten en de contouren van het lijnen spel, zo kan men eveneens nimmer een eiland op volle schoonheid waarderen indien men aan wal verblijft. Men dient daartoe naar zee te gaan en pas dan ziet men, hoe schoon het eiland is. Eerst dan begrijpt men waarom Java's Noordkust vrij vlak is, zanderig met stranden en ondiepten en eerst dan begrijpt men, waarom Java's Zuidwal zo grillig en steil is zonder banken en ondiepten in het algemeen. Want de machtige deining van de In dische Oceaan heeft die kust reeds I Jamu Christanol I Snel, evenwichtig I en gezond slank I worden en blijven I zonder streng I dieet. Jamu Vitanol Obat Kuat Kracht, energie en vitaliteit mannen 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 14