ORIENT TRAVEL B.V.
Orient
Travel
'KERBO MOBIL'
Tijdens een autotocht in december j.l. op Java in het 'Garutse' zagen we in de
sawah's langs de weg een tani met een mechanische karbouw. Ongeveer drie
jaar geleden tijdens een lange reis door Indonesië door ons voor het eerst
waargenomen op Sulawesi, echter niet op de foto gezet, besloten we deze
kans niet voorbij te laten gaan en stopten de auto. Op blote voeten (met schoe
nen te glad over de smalle, modderige dijkjes naar de man toegelopen om
foto's te maken. Daarna vroegen we de tani: 'Nama-nja apa ini? Kerbo mobil?',
waarop hij verongelijkt antwoordde: 'Bukan tuan, ini trèktór!' Het (Japanse!)
apparaat beviel hem goed, is echter alleen bruikbaar op rechthoekige en ruime
sawah's, hetgeen wellicht de reden is dat men ze nog niet op ruime schaal ziet
gebruiken. Waar toegepast is dat veelal in 'koperasi'-verband. Een interessante
ontwikkeling, die we echter niet toejuichen omdat nu eemaal de tani met kar
bouw en de sawah onafscheidelijk zijn en moeten blijven (vinden WIJ).
JOS BRUNT, Oslo, Noorwegen
van het tederst blauw boven het dpk
uitstijgen; ze 'begreep dat het kwam
van het paviljoenerf, het domein van
de eigenares.
Op haar erf óm de "soemoer", stre
ken in de morgenuren de was-baboes
neer, als een zwerm kwetterende vo
gels. De kleine mama keek overal,
zelfs tussen de kruip-door, sluip-door
waslijnen vol was. Ze vroeg het de
katjong, die soesde over een klusje,
dat hem opgedragen was; ze ging op
het klik-klak geluid van een strijkijzer
af en vroeg het aan de strijkende ba
boe op de goedangemper, die schrok
een beetje, want dacht, dat het de
njonja besar was, die daar zo opeens
aankwam en dat er iets scheef was
gegaan. Maar geen mens had Dicky
gezien Naarmate het uur vorderde
werd het warmer; de baby was, met
bad en al, van het grasveld verdwenen
achter één van de loodrecht neerge
laten kré's. Een enkele "eigen" baboe,
die haar was op het paviljoenerf had
te drogen gehangen, glipte geruisloos,
waarbij ze het zonnescherm even opzij
hield, bij haar njonja binnen.
Een djongos bracht de koffie rond aan
de thuisblijvers. De serene rust werd
verbroken door de stem van een jon
ge man, die vanaf zijn voorgalerijtje,
de kamerjongen beval, een taxi aan te
roepen. Sadri verdween op een suk
keldrafje door de poort, op de voet
gevolgd door de beide jonge kinderen,
die mee mochten. Een vrouw en een
baboe met een baby in haar slendang
verschenen eveneens op de emper.
Het vrouwtje frunnikte wat aan een
kiektoestel, ze maakte nog even een
prentje van de oude baboe met het
kind, blijkbaar had de eerste een ver
trouwde plaats in de familie ingeno
men. Het was één van die jonge ge
zinnen, die, overgeplaatst naar één
van de Buitenbezittingen, zich op een
K.P.M.-er ging inschepen. Na een mi
nuut kwam de taxi met Sadri, héél
rechtop staande op de treeplank; de
stofdoek, die hij nu wel moest vast
houden, wapperde over zijn schouder
als een vaan in de wind. Achterin de
wagen de twee kinderen met Dicky
- de zoekgeraakte - die zich blijkbaar
bij de inrit had opgehouden, tussen
hen in. De eigenares kwam nog aan
lopen om het jonge gezin goede reis
te wensen. De baboe gaf de moeder
de baby weer en pinkte een traan
weg. De baby beloonde haar hiervoor
met een vertroostend lachje.
Ook de bedienden, die met het op
laden van de barang geholpen hadden,
lieten als in een koor hun "slamat dja-
lan" horen - de fooi was niet onvrien
delijk geweest. De mandoer maakte
overeenkomstig zijn functie een kleine
neiging, daar was hij dan ook de man
doer voor. Toen dit ceremoniëel voor
bij was en men wilde instappen bleken
de beide kinderen uitgestapt zodat
Sadri er weer op uit moest om ze te
zoeken. En toen ook dit gebeurd was
en nog eens een reprise van de goe
de wensen was gevolgd, reed de taxi
het erf af, de laan in, rechts af, in de
richting van het station. De njonja
besar ging de keuken, waaruit veel
belovende geuren kwamen, in.
Dicky was de laatste, die de poort
binnenslenterde, waar zijn oog ter
stond op z'n vergeten driewieler viel.
Toen hij merkte, dat de mandoer niet
in de eetzaal was - die was zich gaan
omkleden, want het liep naar etens
tijd - reed Dicky, zijn kans schoon
ziende, regelrecht de verboden bin-
nengalerij in.
Het werd al heet buiten, niemand
waagde zich meer op het grasveld,
ook de schoolkinderen, die nu thuis
kwamen, niet.
Een duivenpaar, ergens op het pan
nendak, zat dicht naast elkaar, als een
symbool van een vredig en vruchtbaar
leven, maar de koetilang, die kwajon
gen, scheerde rakelings langs hen en
liet één hoge schelle toon horen.
Klonk dat niet als een spotlach
De specialist op het Verre Oosten biedt aan
Retour JAKARTA1.650,—
PLUS retour BANGKOKf 1.495,—
Nu voordelige overwinteringsreizen naar Califomië en Hawaii
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel 070-63 83 67
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020-23 74 84
19
