Het Toren-eiland (Pulu Gelinta) aan de zuid-west zijde van Flores.
kampong Taliwang te bereiken, van
waar zij per schip naar Soerabaya
vervoerd werden.
Die nacht misten wij weer een stukje
"zicht" op het fraaie eilandenrijk en
die dag er op volgend voeren wij langs
het indrukwekkende "Toren eiland
dat nog steeds met die naam op de
zeekaarten staat.
De oorspronkelijke naam is Poeloe
Gelinta en het ligt aan de Zuidwest
zijde van Flores. Het Toren-eiland
dankt zijn naam aan het feit dat op
het Westelijk deel van het eiland zich
een hoge- en zeer opvallende piek
bevindt. Het fraaie eiland liet ons ver
schillende zacht glooiende hellingen
zien, die alle er zeer groen uitzagen.
Ook ontwaarden wij vele palmbomen
waarvan ik aanvankelijk dacht dat het
klapperbomen waren. Maar omdat
deze palmbomen zich ook op de berg
kammen bevonden, enkele zelfs tot
zeer dicht nabij de top van de "Toren
zei ik bij me zelf:
"Mana bisa? Hoe ken deze? Hoe zou
den klappernoten op zo'n hoge berg
rug terecht komen? Want zonder klap
per: is t'r niet klapperboom. En is het
niet de zee die de klappernoten op de
kusten doet aanspoelen zodat daar
altijd de klapperbomen staan?" Zodat
ik toen maar besloot aan te nemen
dat het een ander soort palm was.
Op de foto ziet U de zijde van het
"Toren-eiland" dat naar Flores toe ge
keerd is en zou men op de foto nog
wat meer naar links lopen, hetgeen
autochtonen van het eiland ook deden
omdat er overal een strandje was,
dan komt ge bij een dorpje uit met o.a.
een kerkje, een schooltje en een
schoolplein dat aan zee gelegen is.
Wij voeren daar om 08.00 uur langs en
door de prismakijker zag ik de twee
onderwijzers wat drentelen, terwijl zo'n
stuk of vijftig anaks als krioelende
mieren door elkaar holden en waar
schijnlijk een soort "tikkertje" speel
den. Merkwaardig genoeg zagen zij
ons op die halve mijl afstand niet va
ren, zodat ik als bij ingeving tegen de
stuurman van de wacht zei:
"Geef es een lange stoot op de fluit"
en ondertussen hield ik mijn kijker en
mijn blik op dat schoolpleintje ge
richt. En die reactie was zó ontzettend
aardig.
Het was als een film die men van
dichtbij ziet, waarbij men denkt dat je
één bent met de mensen op het doek,
terwijl je tóch vaagjes weet dat je ze
nooit aan kunt raken. Want ineens...
stopte het spel en staakten de hollen-
de- en rennende kinderen hun bewe
gingen; alles stond stil en keek.
Daarna, dat waren vast de meest ac
tieven van het groepje, renden er en
kelen naar het strand, gingen onder
een boom staan, leunden met een
hand tegen die boom ter verhoging
van de concentratie en keken met de
andere hand boven de ogen, strak
naar het schip. Men was dit blijkbaar
niet gewend.
Want toen ik zei: "Geef nog es een
lange stoot op de fluit", toen zag je
de kinderen even schrikken, daarna
keken ze elkaar even aan en zullen ze
waarschijnlijk tegen elkaar gezegd
hebben: "Bagoes"of misschien
wel: "Kenapa? Kapal mau apa?"
Op de foto ziet U rechts het armoe
dige - maar wel witte kerkje met atap
dak, links daarvan de saamgedromde
schoolkinderen aan het strand en het
lichte dak daar weer links van, is het
schooltje.
Tevens ziet U op de foto (vergroot
glas gebruiken) de palmbomen weer
op de bergrug staan en de klapper
bomen aan- en nabij het strand.
Als straks de Moesson uitkomt waar
dit stukje- en deze foto's in staan, dan
zal ik zo'n Moesson nummer naar de
"Kepala Sekola" van dat Toren-eiland
sturen. Want, en dat moge erg senti
menteel klinken, het was voor hij alsof
ik praktisch op dat eiland geweest
was, alsof ik dat schooltje kende en de
meester sindiri gesproken had.
We voeren die dag verder en in de
middag naderden we de baai van En-
deh, het hoofdstadje van Flores. Eerst
passeerden we drie vulkanen die van
uit zee gezien, vlak naast elkaar ston
den. Het waren de Langa, de Ine-Rie
(ook wel Rokka genaamd) en de Wa-
toe-Sipi.
Het vulkaan landschap en de hellingen
waren weelderig begroeid en hoe kan
het ook anders? Vulkaan hellingen zijn
immers altijd vruchtbaar vanwege de
eertijds uitgespogen lava en as
(wordt vervolgd)
Pulu Gelinta met het in dit artikel beschreven dorp.
De foto's bij dit artikel werden door
de auteur gemaakt.
