Raden Adjeng Kartini
"HERSTEL IN EIGEN WAARDE"
Kranslegging op Peutjut
Geboren 21-4-1879 te Mayong, overl. 17-9-1904 te Rembang
Od onze tocht door Java, dit keer in een gehuurde Colt,
hadden we de gelegenheid, 18 km ten zuiden van Rembang,
het graf van R. A. Kartini (telg uit het Midden-Javaans
regentengeslacht Tjondronegoro) te bezoeken. We hadden
een eenvoudig graf verwacht. Wat we echter zagen was
een mausoleum. Zij ligt daar tussen haar naaste familie
leden. Op een gedenksteen, in de muur naast de toegangs
deur, zag ik de naam van Ibu Tien Soeharto, die dit ge
bouw in 1979 heeft ingewijd. Het is na de onafhankelijkheid
van Indonesië, een bedevaartplaats geworden. Vooral op
Kartinidag, 21 april, komen er duizenden vrouwen hun offe
rande brengen. De bloemenverkoopsters bij de ingang doen
dan goede zaken. Jeanne (mijn vrouw) kocht wat losse
bloemen, die zij op het graf strooide.
Het mausoleum bij Rembang, waar R. A. Kartini en haar naaste
familieleden rusten.
Of het zo moest zijn, toen we 3 weken
later in Salatiga waren, maakten we
daar kennis met een volle nicht van
R. A. Kartini, een dochter van haar
jongere zuster, R. A. Kartinah (als ik
haar naam goed heb).
Wij waren in Salatiga niet alleen op
familiebezoek, maar ook om een zeke
re dokter An te vinden, die tijdens de
Japanse tijd zoveel voor mijn vrouw
en kinderen had gedaan. Zonder haar
hulp zouden die kleintjes misschien
aan dysenterie bezweken zijn. Ik wilde
haar persoonlijk bedanken. Daar heb
ik na de bevrijding geen gelegenheid
voor gehad, omdat ik in Sulawesi werd
geplaatst en van daar repatrieerde. Ik
was benieuwd of ze nog in Salatiga
woonde en nog in leven was.
Toen ik aan kennissen vroeg of zij een
zekere dokter An kenden, zeiden ze
dadelijk: "Je bedoelt zeker dokter An
Sosrohadikoesoemo." En Nitie Reune-
ker, een nicht van mijn eerste over
leden vrouw, was zo lief om ons er
heen te geleiden. De dokter was er
niet, maar ze kon elk ogenblik thuis
komen, had de meid gezegd en of we
maar in de woonkamer wilden wachten.
Zoals in Indonesië gebruikelijk, bracht
de meid ons thee en versnaperingen.
Het vertrek was smaakvol ingericht
met de zeldzaamste antieke meubels,
die ik ooit heb gezien. Aan de muur
hing een portret van R. A. Kartini met
dat van haar ouders en van andere
familieleden.
Even later kwam dokter An binnen. Ze
was blij mij eindelijk te ontmoeten, ze
was gedurende de bezettingstijd goed
bevriend geweest met Sunny, mijn
vrouw zaliger. Natuurlijk werden oude
herinneringen opgehaald.
Ik popelde om haar de vraag te stellen
of ze familie was van R. A. Kartini.
Eindelijk kreeg ik die kans en vernam
dat ze een volle nicht was. Want ik
was toen al van plan om in Holland
en in Amerika een lezing te houden
over Indonesië maar daarnaast ook een
artikel te schrijven voor Moesson met
foto's.
ED ILCKEN
De Nederlandse Ambassadeur te Ja
karta L. H. J. P. van Gorkom bezocht
tijdens een officieel bezoek aan Aceh
in oktober 1982 de erebegraafplaats
Peutjut te Banda Aceh (voormalig Kota
Radja). Door Z.E. werd op de ere
begraafplaats een krans gelegd op
het graf van Generaal J. H. R. Kohier
R.M.W.O., wiens stoffelijk overschot
in 1978 van Jakarta naar Banda Aceh
werd overgebracht.
Op de foto de Nederlandse Ambassa
deur tijdens de kranslegging op de
Generaal Köhlerlaan, welke krans ge
sierd wordt door de Nederlandse vlag.
door A. J. Bernet Kempers
Een fraaie uitgave over Monumentenzorg in Indonesië. Prachtig geïllus
treerd, veel historische gegevens naast interessante informatie over
de tempels op Java en hun restauratie.
Een werk dat in iedere Indische bibliotheek hoort.
Prijs f 32,50, porto f 5,25 BOEKHANDEL MOESSON
WIE KAN JERRY HELPEN?
In het Indonesische blad "Tempo" van
18 april viel dit bericht op. Een lezer
stuurde het ons toe.
"Omdat mijn ouders er niet meer zijn
en ik geen contact meer heb met de
familieleden van mijn vader, verzoek ik
de lezers die de verwanten van mijn
vader kennen of de familie Dehaas (De
Haas?) in Nederland mij te willen helpen.
Mijn vader heette Willem Cornells De-
haas en mijn moeder Flora Yohana. Mijn
ouders hadden twee kinderen, n.l. Beaja
Tries (Beatrix?) en ikzelf, geboren te
Bandoeng in 1943. Ik ben met mijn va
der meegegaan naar Morotai en later
naar Djailolo. Vader is in Ternate over
leden in 1968 en moeder stierf in Treng-
galek in 1980. Vader werd door de Ja
panners gevangen gezet. Ik woon in
Djombang, Oost-Java."
Jerry Dehaas
Wie inlichtingen kan verstrekken kan
dat via Moesson doen.
ATTENTIE
POSTZEGELVERZAMELAARS
Van de heer L. van Baaien ontvingen
wij het volgende verzoek:
"Zoudt U mij misschien kunnen helpen
of iemand weten die oude postzegels
van Ned.-lndië en Nieuw-Guinea over
heeft? Ik zit al 5 jaar in een rolstoel en
ben enkele jaren geleden met het
verzamelen van postzegels begonnen.
Daar ik pas op latere leeftijd (ik ben
nu 63 jaar) begonnen ben lukt het mij
niet deze postzegels te krijgen, en
kopen kan ik ze helaas niet. Bij voor
baat hartelijk dank
Wie van onze lezers wil de heer Van
Baaien helpen aan postzegels voor zijn
collectie? Zijn adres is: L. van Baaien,
Verpleeghuis "De Beukenhof", Nieuw-
Loosdrechtsedijk 24, 1231 KX Loos-
drecht.
3
