praatje ging destijds, dat P.B.X. zelf het liefste zijn tweede zoon Koesoe- mojoedo als opvolger had gehad. Men vertelde zelfs, dat Koesoemojoedo, zoon van de lievelingsbijvrouw van de Soenan, in feite de oudste zoon was. Zijn moeder was nl. eerder zwanger geraakt, dan de moeder van Pangeran Hangabehi, maar men had de geboor te van deze laatste op de een of an dere manier weten te forceren en bespoedigen. Bij de recepties in de Kraton werden de officieren en B B.ambtenaren inge deeld volgens salaris en anciënniteit, zoals dat heette. Dat betekende vol gens inkomen en rang. En dat werd zeer nauwkeurig bijgehouden. Er was nog wel eens rivaliteit tussen de B.B.- ers en de officieren. O wee, als er eentje salarisverhoging had gekregen en nog niet een stoel vooruit geschoven was bij een recep tie. Men hield dit nauwlettend in de gaten. Als een B.B.ambtenaar of offi cier in Solo werd geplaatst, dan moest deze zijn opwachting maken bij de Soenan. Meestal werd er telefonisch belet aangevraagd. Een nieuwe con troleur Kota met een oer-Hollandse naam vroeg belet aan - laat ik maar zeggen dat hij Jansen heette. Contro leur Dr. Pieter Johannes Jansen, zo diende hij zich aan via de telefoon en vroeg om belet. Klonk de stem van de regent uit de Kraton: "Jansen? Jansen? Was de Kandjeng Toewan misschien familie van de bediende uit de Kraton?" Wat heb ik gelachen toen ik dit ver haal hoorde van de kandjeng Toewan sendiri. Hij zei: "Ik kreeg een klap op het moede hoofd. Zal je zoiets ge vraagd worden." De Soenan had in derdaad een soort bode, die dezelfde naam droeg. En dit is dan het slot van mijn verhaal over de unieke persoon van de Soenan Pakoe Boewono de Xde. JENNY HEETKAMP-SENSTIUS Een deel van de kinderschaar van Pakoe Boewono X: 13 van zijn dochters op een foto uit 1930. (Foto: Tassilo Adam) INDISCH-INTERNATIONAAL Ik moet U even vertellen hoezeer ik het op prijs stel om Moesson elke keer te ontvangen. Het brengt vele herinneringen terug aan mijn jongens tijd in Bandoeng waar ik gewoond heb van omstreeks 1942 tot 1949. Ik ben geboren in Singapore in 1933. Mijn vader, Hollander, in Utrecht geboren, was verkoper voor een Engelse firma (Wilding Co.). Moeder in 1904 in Johannesburg (Zuid-Afrika) geboren, ontmoette hem op Java in de twintiger jaren. Nu wonen ze in een rusthuis in Ede. In 1957 emigreerde ik naar de V.S., trouwde hier in 1962 met een Ameri kaanse en ben sinds 1957 werkzaam bij een Olie-Maatschappij. Ben nu se cretaris-penningmeester en hoofdboek houder bij The Kunz Oil Company hier in Minneapolis. Maar ik heb nooit de goede tijd in Indië vergeten en daar om ben ik blij de afleveringen van Moesson te ontvangen. U kunt mijn naam ook in Moesson zetten. Het zou wel leuk zijn als ik van iemand hoorde die ik indertijd in Indië kende. Er zijn veel klasgenoten uit Bandoeng die ongetwijfeld in Ne derland wonen. Ik ben een verwoed verzamelaar van Hawaiian muziek en heb de grootste verzameling Hawaiian platen in de wereld (omstreeks 8.000 Hawaiian pla ten). Ook verzamel ik boeken, muziek, tapes, foto's, enz. van Hawaiian mu ziek. Ik kende Rudi Wairata persoon lijk, heb veel met George de Fretes gesproken toen hij in Californië woon de. DIRK P. VOGEL Minneapolis U.S.A. TERIMA KASSI OVER EN WEER Twee dagen nadat in Moesson mijn verzoek voor "Si Ardjoe en zijn buf fel" stond, werd ik al opgebeld door mevrouw H. uit Breda, die mij vertelde, dat bedoelde boek in haar bezit te hebben en het mij gratis te willen af staan. Ze heeft het direkt per post toegezon den. Buitengewoon! Indische mensen en vrienden van Indië helpen elkaar steeds I Over de vragen kortgeleden gedaan over de woorden-tekst van het lied "Nacht over Java": ik heb de woorden overgenomen van een grammofoon plaat, die in mijn bezit is, en ze naar de vrager in Bom opgezonden. Nogmaals: "Terima kassi banjak Selamat J. H. VAN DEN BERG TWEE FOUTJES De sage van de Waringin, de lotus en de katjapiring is heel aardig, maar hij verwart de katjapiring waarschijnlijk met de ketjoeboeng. Die is een nacht schade. Ik citeer uit het Tuinboek van L. Bruggeman: "Gardenia Augusta (L) merr. katjapi ring (Rubiaceae) heester afkomstig uit Z.-China etc.", dus geen solanaceae nachtschade! Trouwens, de katjapi ring bloeit zowel overdag als 's nachts. Dat was één foutje. De tweede betrof de pisang Ambon; die is groen en niet geel zoals die Chiquita bananen hier. Het aroma is ook anders, maar meer nog de smaak. Ik ben in Europa nog nooit een pisang Ambon tegengekomen. Ook op Gran Canaria niet; de pisangs daar zijn meer gedrongen van vorm, meer in de vorm van pisang susu en volgens de informatie die ik er kreeg, waren ze indertijd uit China geïmporteerd. Zo nu en dan zie ik op de markt korte bana nen die me doen denken aan de Ca- narische en ze smaken in elk geval beter dan die grote. ANK JASPER N.B. Ik weet dat er ook een pisang Idjo bestond en die werd vaak als pisang Ambon verkocht. De smaak was geheel identiek aan de gele. Ik geloof dat we er niet zo zwaar aan moeten tillen. De Zuid-Amerikaanse Chiquita echter is totaal anders van smaak en meliger. L.D. (lees verder volgende pagina) 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 13