GMT a la Indonesia OPSTAND IN LHONG "Don't forget: GMT will start tomorrow at nine o' clock in the morning I" aldus de lieftallige omroepster tijdens het "Engels kwartiertje" van Televisi Republik Indonesia 's avonds 10 juni j.l. En bedoelde daarmee niet dat er iets aan de hand zou zijn met Greenwich Meantime, maar dat de Gerhana Matahari Total, de Totale Zonsverduistering, het evenement dat maar eens in de 350 jaar in deze con treien waarneembaar is, de volgende dag, 11 juni dus, via de televisie zou worden uitgezonden. En zo is het ook gebeurd. Ons hele gezin, inclusief de cucuks en buyuts plus de bedienden, hebben het hele gebeuren, conform de perintah van de regering via de televisie kunnen bewonde ren. Niet allemaal gedurende de volle twee uren die de zon nodig had om te verdwijnen en weer tevoorschijn te komen natuurlijk. Want de Oma moest voor het eten van mensen en honden zorgen, de bedienden moesten de was doen en de rommel van de buyuts opruimen en de buyuts begon het al gauw te vervelen, zodat de moeders en Oma verplicht waren om achter hen aan te rennen om te voor komen dat ze het huis uit zouden lopen om de zon vanaf het voor- of achtererf te bekijken. Hetgeen door de regering ten strengste verboden was. In verband met het gevaar om blind te worden. Die waarschuwing is gedurende wel twee weken iedere dag via televisie en radio gegeven. En bovendien zijn er een paar miljoen pamfletten uit helicopters boven de steden en kampongs uitgeworpen. Maar niets doet een mens zo graag als iets dat verboden is. Of in dit geval ten zeerste ontraden. Het gevolg is dan ook dat nu de ziekenhuizen in de grote steden een paar honderd ooglijders extra poli klinisch moeten behandelen. En een paar tientallen zonne kijkers hebben moeten opnemen. Helaas vermoedelijk zon der resultaat, omdat men door het kijken met onbescherm de ogen naar de verduisterde zon - zoals uitdrukkelijk gezegd was - ongeneeslijk blind kan worden. Door de ver sterkte radiatie. Nu moet er bij gezegd worden, dat ik niet weet of die waarschuwing ook op de aloude manier aan de bevolking gegeven werd. Namelijk door de betrokken Lurahs. De moderne manier, via radio, televisie, kranten en pamflet ten bereikte niet iedereen. Om te beginnen zijn daar de duizenden die geen radio of televisie bezitten. Dan de hon derdduizenden die nog steeds analfabeet zijn. En verder had de ouderwetse manier van de "kumpulan" bij de Lurah nog het voordeel, dat je vragen kon stellen. En dus de Portée van de waarschuwing beter kon bevatten. Een Lurah kan antwoord geven op de gekste vragen. Een krant en pamflet niet. Radio en televisie evenmin. Indien de Lurahs werkelijk buiten deze zaak gehouden zijn (de mijne in elk geval wel) dan heeft men een belangrijk hulpmiddel ver zuimd. De uitzending zelf werd verricht vanuit twee punten, de Borobudur en de Tanjung Kodok (bij Tuban in de buurt). En men had alles gedaan om er werkelijk een evenement van te maken. Er waren zelfs allerlei dieren uit de verschil lende dierentuinen naar Tanjung Kodok overgebracht. Om hun gedrag tijdens de verduistering te observeren. Maar die acteurs lieten verstek gaan. De Orang Utan had blijk- baar alleen maar slaap. Ondanks alle moeite van zijn ver- zorger om hem tot enige activiteit te bewegen, liet hij zich telkenmale lusteloos op zijn billen vallen, om aan een strootje te zuigen. Des te aktiever was de bevolking. "Het Huwelijk tussen Zon en Maan" werd in de desa's gevierd met slametans en andere kleine feestelijkheden. De Buddhisten hielden eveneens samenkomsten. Zo ook aanhangers van andere religies. Er was een opmerkelijke opleving van godsdienstigheid. Wijsgeren ("Oude mannen") verkondigen natuurlijk allerlei toekomstgebeurtenissen. Maar de voorspelling dat Java in twee delen uiteen zou vallen (waarvan een lid van het Parlement melding maakte) is in ieder geval niet uitge komen. Een voorspelling dat duizenden wetenschappers zouden toestromen evenmin. Er was op zo'n dikke tien- duizend gerekend. Maar er kwamen niet meer dan 800 opdagen I Spijtig voor Joop Avé, de energieke Direkteur Generaal Pariwisata (tourisme). AGUS DARUCH Cucuks (tjoetjoek) kleinkind buyut (boejoet) achterkleinkind Maar U moet zich die mentaliteit van de Atjeher voorstellen! In al die tijd werd geen klacht ingediend. Doods benauwd dat die djaksa hem en zijn familie zodanig onheil kon berokkenen, dat zij liever zwegen dan die man aanklagen Vrees - waar vrees voor een tijger heerst, is het nacht I U kent toch dat verhaal van die Sufi, die de Pest ontmoette Die verzekerde hem niet meer dan 10.000 mensen te zullen doden. Maar weken daarna vernam de Sufi, dat er 40.000 mensen waren omgekomen I Toen hij de Pest opnieuw ontmoette en hem daarover aansprak, verklaarde de Pest: "wees ervan verzekerd, dat ik niet één mens meer dan 10.000 heb gedood. De rest werd vermoord door de Vrees I" Zonneklaar bleek dus, dat met die soort afspraken en met dat geld de controleur nooit enigerlei bemoeienis had gehad en daar nooit voor aanspra kelijk gesteld kon worden. Daarmede was de zaak afgedaan Neen, Aarde- man had toch nog een foutje gemaaktl Tijdens zijn afwezigheid in de affaire "Lhong" was er een stuk van over tuiging niet door de djaksa afgegeven. Het is namelijk de eis, dat een bewijs stuk waarmee het misdrijf is gepleegd wordt vernietigd: "tanda bukti di rampas dan di rusaka". Het mes, met een waarde van f 7,50, ontbrak. De djaksa had dit ter ver nietiging moeten afdragen, maar had het mes niet afgegeven. De Resident kon nu het proces-verbaal van deze zaak afsluiten met de mededeling: "dat gedurende de twee jaar dat Aardeman als controleur in Kota Radja diende, er geen 8 maal, maar 12 maal inspectie van de kas van de djaksa was gehouden; dat de president van de Landraad tussen door nog 3 maal had geïnspecteerd, zodat er geen enkele blaam viel op de bestuursambtenaar. Bovendien was er geen Gouvernementsgeld, maar geld van particulieren verduis terd. Maar - controleur Aardeman was wel schuldig aan het gebrek aan controle op inlevering van het mes, zodat de Regering in over weging werd gegeven hem te be lasten met het bedrag van f 7,50." U kunt het geloven of niet. Daar heeft het Gouvernement de controleur Aar deman nog mee belast: f 7,50. En de djaksa? Die bleef verdwenen. En de bestolenen? Die bleven bestolen. Daarmee was deze zaak geklaard. Een voorbeeld van hoe mensen door diep gewortelde vrees geen klacht tegen hun meerderen durfden indienen, maar op een andere manier hun wraak koelden en dan maar de Kompeuni aanvielen en die de schuld gaven. Veel kan het hart verdragen, totdat... Dan komt er een opstand, zoals be schreven is in "Opstand in Lhong", door Victoria Kaulbach. door Victoria Kaulbach Een boeiend-tragische roman naar waro gebeurtenissen aan de schrijf ster, die haar jeugd in Indië door bracht, verteld door Dr. J. J. C. H. van Waardenburg, tijdens de opstand in Lhong controleur van Kota Radja en Lho Nga in Atjeh. Geïll. met foto's van personen die bij de opstand wa ren betrokken en van het landschap. Prijs 20,— f 2,30 porto Boekhandel MOESSON - Den Haag 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 13