HUWELIJK IN TRADITIONELE STIJL Deze foto s kregen we ruim een jaar geleden van de heer Saptodewo, trotse vader van de bruid. Dochter Maria trad in het huwelijk met Ir. Hutomo, werktuigkundig ingenieur bij het Staats Electrisch Bedrijf in Ujung Pandang. Maria is de dochter van de ons zo bekende Corrie Saptodewo, die tot haar dood toe haar sociale werk in Bandung toe gewijd bleef. Hoe westers modern ook in het dagelijks leven, men trouwt in Indonesië nog steeds in traditionele bruidskleding. Een traditie overigens die ook betracht wordt als een van de partners niet Indonesisch is. Bruid of bruidegom volgt voor die gelegenheid de adat van het land. De kleding van Maria en Hutomo zullen wel afwijken van de Javaanse dracht zoals door Ben de Lang op deze pagina's beschreven, maar daarvoor is het ook een Sundanees paar. Op de foto boven het bruidspaar temidden van ouders en naaste familie. De jonge vrouw naast Maria is haar zuster Yani, met een Duitser getrouwd en in Duitsland woonachtig. Het jongetje op de voorgrond parmantig in Javaanse kledij (niet te zien de kris die hij ook droeg!) is het oudste zoontje van Yanto, Maria's broer die met zijn vrouw links van de bruidegom staan. Voor het feest, tijdens de ceremonie en het tekenen van de stukken, is het bruidspaar gekleed in kain-kabaja en kain surdjan (als het jasje van de bruidegom tenminste zo heet als in Midden-Java. L.D.), eendere kleuren, ook de motieven van de kain zijn het zelfde. Ook heel mooi. Bruidskledingen over de gehele wereld zijn altijd schitterend. Moet ook, voor die mooiste dag van het leven! Ook geven zij elkaar om de beurt drin ken. Als (moderne) variant geven ze elkaar op het eind een zoen Hierna volgen de felicitaties en het aanbieden van geschenken, die men knielend aanbiedt. Het bruidspaar blijft daar zitten tot ook de Selamatan (of ferfeest) voorbij is. De heren brengen hun deel van de Kendoerèn (offermaal) naar huis, om daarna terug te komen met hun gezin om het feest verder op te luisteren. (Dit offermaal, dat de heren thuis brengen (berkat) geldt tevens als bewijs dat ze een selamatan hebben bijgewoond en niet zomaar ergens geweest zijn). Het feest wordt veelal opgeluisterd met toneel en/of dans, Ludruk (clowns- spel), Javaanse dansen met gamelan- muziek. Op de vijfde dag na dit cere monieel wordt er een kleine selamatan gehouden, nl. Sepasaran. Hierbij be staat het offermaal uit: Nasi putih met gudangan (urap) en hardgekookte eie ren, verder uit djenang abang en dje- nang putih, djadjanan pasar bestaan de uit: pisang mas, kiempol, gekookte pinda's, gekookte banaan (pisang go- dok), teloh rambat, snoep, suikerriet (teboe), djeroek, enz. Na de Sepasaran betrekken bruid en bruidegom hun eigen woning. N.B. Indien de bruid of bruidegom een oudere broer of zus hebben, die nog ongehuwd is en die ook nog geen plannen heeft om te trouwen, bestaat de mogelijkheid deze over te slaan (di langkahi). Dit houdt in, dat deze ongehuwde broer of zus op kosten van de bruidegom geheel wordt gekleed. Deze gaat dan tijdens de huwelijks ceremonie de weg voor het bruidspaar openkappen of schoonvegen. De Du- kun Penganten zegt hierbij dan: "Kang Mas (2x) of Mbah Aju (2x), aku ditu- lung di kek'i dalan-padang, supojo bi- so berangkat." (Broer of Zus help mij met een goed begaanbare weg, opdat wij kunnen vertrekken). Tijdens het eten van de nasi kuning neemt hij of zij ook de eerste hap en voert daarna de bruidegom en bruid, tot het bord leeggegeten is,door het drietal. Dit gebeurt ook met het drin ken. Tot een volgende keer met één van de andere Javaanse gebruiken. BEN DE LANG 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 29