poirrié Miip DE HOFLANDS VAN DE P. T. LANDEN Met belangstelling las ik het artikel "Van landheren en pioniers" van mr. P. C. Bloys van Treslong Prins in Moesson no. 1 (28e jrg.). Hierin werd vermeld, dat de oude heer Hofland regelmatig naar Parijs ging en zich daar "Prince de Pamanoekan, Due de Tjiasem" liet noemen. Ik meen dat deze geschiedenis geen betrekking heeft op de oude heer Peter William Hofland, die van 1840 tot zijn overlij den in 1872 eigenaar was van de Pamanoekan en Tjiasemlanden en deze voortreffelijk beheerde en tot ontwikkeling bracht. Het waren zijn zoons en opvolgers Johannes Theodorus en Egbert Char les, minder succesvol en capabel, die ook buitenlandse reizen maakten o.m. naar Parijs, waar zij zich de titel gaven van resp. Comte de Pamanoekan en Comte de Tjiasem. Ik trof deze bij zonderheden aan in het boek "The P. T. Lands" van W. H. Dankes. In romanvorm heeft P. A. Daum zich met de familie Hofland beziggehouden. Ups en downs in een Indisch fami lieleven" is op hen geïnspireerd. Ook voor Jan ten Brink schijnen de Hof- lands model te hebben gestaan. Deze gegevens zijn ook te vinden in Rob Nieuwenhuys' "Oost Indische Spie gel". De heer Bloys van Treslong Prins be treurde destijds dat er geen memoires zijn van deze oude families op parti culiere landen. Wellicht is het iets voor Moesson om met behulp van lezers overgeleverde verhalen te ver zamelen? Wie weet wat er nog te voorschijn komt J. A. KIP-DE FERRANTE KATAPULLEN MAG NIET Gaarne wil ik in dit stukje reageren op het verhaal van de heer B. de Lang (Moesson no. 1, 28e jrg.) waarin hij vertelt over de katapultavonturen van zijn kinderen. Ik ga er van uit dat de heer De Lang met het vervaardigen van katapults voor zijn kinderen heeft gehandeld uit een onwetendheid die stoelt op zijn eigen ervaringen met dit schiettuig tijdens zijn tropenjeugd: iedereen doet het, dus kan het geen kwaad. Het schieten met een katapult vergt veel oefening, ik heb het zelf ook veel gedaan. Ik moest het overigens niet in mijn hersens halen om op wat voor dier dan ook te schieten. Liefde voor al wat leeft is mij met de paplepel in gegoten. En terecht. Ik vind de ge drevenheid waarmee de kinderen van de heer De Lang - kennelijk met zijn volledige instemming - schieten op hagedissen dan ook hoogst beden kelijk. Ik stel mij zo voor dat, hoezeer zij misschien bedreven zijn in heLiom- gaan met de katapult, een aantal van de hagedissen aangeschoten, maar niet direkt dodelijk gewond weet te ontkomen, waarna een langdurige doodsstrijd volgt. De heer De Lang stelt dat deze hage dissen al het groen wegvreten. Best mogelijk. Er zullen ook wel teveel van die dieren zijn. En inderdaad zijn er voorbeelden te noemen waarbij het gewenst is dat de mens ingrijpt. Ik denk aan de muskusrat die onze dijken in hoog tempo vernielt. Maar het komt mij voor dat de natuur hier zelf het best regulerend optreedt. Die heeft daar geen kinderen met katapults voor nodig. Er zijn al teveel voorbeel den op te noemen van diersoorten die verdwenen zijn waarvan men dacht dat hun aantallen onuitputtelijk waren. Op onze reis door Indonesië hebben mijn vrouw en ik één glatïk gezien, en wel in de vrije vluchtvolière in Taman Mini. Waar is de rest? Wij hebben veel jongetjes met katapults zien rondlopen Wat mij het meest trof was het fana tisme waarmee de kinderen van de heer De Lang te werk gaan. Liefde voor de natuur moet van jongs- af aan worden bijgebracht. Een heilige plicht voor de ouders. E. A. L. TEN SANDE OP 'T STOEPJE Als Dr. de Lang verteld had dat zijn kinderen fanatieke sportvissertjes wa ren, dan had hij zich nu niet de boos heid en afkeer van lezer ten Sande op de hals gehaald. Nu zal de Lang de historie in gaan als gewetenloos en wreed en dat zal je als vader en dok ter maar gezegd worden Ik heb echter geen recht van spreken want ik heb zelf vannacht zonder enige wroeging 5 muggen doodgemept. Doden zit ieder mens in het bloed, doden en gedood worden. Van het 6e gebod heeft de mensheid zich, even als van de andere 9, niets aangetrok ken. Een uitbreiding van het bewuste gebod tot "Gij zult niet doodslaan, ka- tapullen en sportvissen" zou echter bij de berechting van overtreders wel van invloed kunnen zijn. De mens is ook een stuk Natuur, helaas de wreedste schepping uit die Natuur. God schiep nl. mensen, niet alleen vegetariërs. Hij stond ook toe dat David de grootste kadal, Goliath, met een welgemikt schot neervelde. Zou David nooit ge oefend hebben op hagedissen? De gedreven crimineeltjes van de L. zullen waarschijnlijk niet alleen op hagedissen mikken, misschien ook wel op een vrucht, of op een blikje of fles. Maar als men zich door de afkeer van t.S. laat meevoeren maken ze zich "Doorzetten Bagong, je wilt toch zelf in het Guinese-boek komen?" bewust schuldig aan massamoord. Hoe weet t. S. dat de Lang zijn kinderen geen liefde voor de natuur bijbrengt? Intussen weet de L. dat hij zijn kinde ren met vakantie mee naar Holland, moet nemen, daar kunnen ze voor elke muskusrat 5,verdienen. Hebben ze nog tijd over dan kunnen ze: muren volkladden, openbaar vervoer vernie len, stickies roken, bejaarden in elkaar slaan en beroven, mensen lastig val len. Een scala van geneugten die het kind in de vrije natuur onthouden zijn. De glatiks zijn niet gekatapult, die zijn voor een groot deel gevangen door vogelhandelaren en ook verkocht aan die nuttige dierentuinen (weet U nog wel?). Hun verdwijning houdt echter ook verband met een ecologische ver storing in de natuur. Eerst de weten schap raadplegen dus, dan de katjongs beschuldigen De wreedheid van de mens tegen het dier (en tegen zichzelf) neemt de laat ste tijd angstwekkende proporties aan. Ik kan me voorstellen dat dat weerzin opwekt bij allen die de liefde voor de natuur als kind al is bijgebracht. Ergens geloof ik niet meer dat je kin deren dat gevoel kunt bijbrengen. Ze hebben het of ze hebben het niet. Mentaliteit is erfelijk. Als je opge groeid bent met "kassian" dan kom je niet tot zinloze wreedheid. We moeten de zaken niet overdrijven, reëel blijven. Ik vind het rot voor de muggen, maar ik kan me nog meer opwinden over de bestiale wreedheid van "sportvissen", in Nederland verheven tot edele sport. Daar is het schieten op hagedissen niets bij Verder ben ik ervan overtuigd dat geen van onze Indische jagers en katapult schieters van vroeger opgegroeid is tot lustmoordenaar. Terwijl van de wreedste killers nu altijd verteld wordt "dat ze geen vlieg zouden kwaad doen" L.D. 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 13