Verhaal van vroeger (II)
VOOR DE "VERGETEN"
EX-KNILLERS
IN INDONESIË
hij. Als alle belanghebbenden een
zuivere bedoeling hebben; als allen
noestig, professioneel, en oprecht wil
len werken; als ieder op alle gebieden
wil bezuinigen
Tot zover dit verhaal over een "Indo
nesische" Indo, die we plaatsen naast
de "Amerikaanse" Indo. Beiden van
de eerste generatie, beiden uit het
"n'iet" geklommen tot een top, zij het
van verschillende hoogte, op ander
niveau. Beiden hebben zich met volle
inzet van hun persoon gegeven. De
Amerikaan - zo lezen we in Moesson -
om "op deze wijze iets aan zijn nieuwe
vaderland terug te kunnen doen". De
Indo, die bleef, uit liefde- voor zijn
oude geboorte-, vader-, en moederland.
Beiden kunnen tot voorbeeld strekken
aan onze "jongeren", de tweede en
derde generatie: ook iets terugdoen
aan het nieuwe vaderland, waarin zij
nu leven; en met dezelfde volharding,
doorzetting, en noeste arbeid ais onze
John Vermeer.
M.F.
Ons reservefonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de verant
woording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds voor
Moesson over juli 1983.
Mw. A. L. M. Addens 25,W. Boverhof
25,—; A. Burg 10,M. Briede 10,Mw.
A. M. H. de la Croix 20,H. en J. J. v.
Duiken 20,W. Doral 12,50; J. A. Dubois
25,Mw. Th. G. Finger 50,L. C. F. de
Graaff 25,Mw. T. Heyman 10,Ir. V.
H. Huitink 36,25; A. de Haak 50,E.
Heken 100,—; J. C. L. Jansz 10,—; W. Kla
ren 50,Mw. J. C. Lemaire-Manuel 25,
R. Mariouw 20,N.N. 25,Mw. B. M.
Naberman 10,L. S. Naye 10,N.N.
17,30; J. v. Oosterhout 25,Mw. v.d.
Poel-deWit 15,Mw. H. de Quant 10,
Mej. Rooy 50,Mw. A. v.d. Star-Valberg
10,A. C. M. Trap-Roldanus 100,A. J.
v. Velthoven 10,Mw. G. Vroomen 3,
F. H. Verstappen 25,Ir. J. F. Wolterson
100,—.
Totaal binnengekomen in juli '83 f 934,05
MIDDAGUREN
Het is nu half drie en behoorlijk
warm. Toch laat ik de tuindeur
maar dicht, anders komt er nog
meer warmte binnen en wordt
het nog erger. Ik weet niet of
dat zo is natuurlijk, maar dat
besluit heeft het al een stuk
draaglijker gemaakt.
"Je moet het platje goed nat
maken met water, dan wordt het
heerlijk fris," placht mijn moeder
altijd te zeggen. Zij heeft die
tip weer van Aad, een ex-zwa
ger, maar dat is een ander ver
haal.
Het is nu dus half drie en mijn
gezin houdt een siësta. Slaap
kan nooit kwaad en eerlijk ge
zegd vind ik het heerlijk rustig
zo. Even maar hoor, want ik
ben allang blij als Pippie, "al
wakker" roepend, de trap af
komt en Sjarrel met twee uit
komende tanden lachend, op de
arm van zijn moeder binnen
komt.
Nu is het dus stil. Echt stil. le
dereen in de buurt is op vakan
tie of aan het strand. Alleen een
fanatieke mus zit op een tak
te tjilpen. De gordijnen zijn half
gesloten en de huiskamerdeur
staat half open. Ik geloof dat de
stilte door die halve opening
naar binnen komt. De schilderij
en en foto's aan de muur slapen
ook, geloof ik, evenals de fruit
mand op tafel en de rest van
het meubilair. Stilte alom. Je
mist alleen het monotoon getik
van een pendule, die ik niet heb
maar ooit wel hoop te bezitten,
als ik er maar een waardige
plek voor heb in huis. Een
schoorsteenmantel toch, maar
die heb je in die nieuwe huizen
niet.
Toen ik klein was, sliep ik ook
altijd om deze tijd en altijd pre
cies om kwart voor vier werd ik
wakker, want dan kwam die
bakker met die groene auto in
de straat en daar keek ik altijd
naar. Bij ons kwam hij niet. Wij
hadden Egberts en die kwam al
tegen twaalven. En even na
vieren kwamen de groteren thuis
en mocht je ook naar buiten.
Door de ruit boven de huis
kamer valt een grijs licht naar
binnen en ergens kraakt het.
Dat grijzé licht, die stilte en dat
gekraak ergens is precies als
toen, lang geleden bij mijn oma
in Den Haag. Mijn moeder nam
me toen altijd mee, maar ik ver
keerde toen in mijn sohulptijd,
want ik zei niet veel en ver
school me daar achter haar rug.
Maar precies zo, die stilte en
dat licht door zo'n ruiit.
"Al wakker pap, ik ben al wak
ker Hij praat al goed, mijn
Pippie.
"Neen pap, niet Pippie - Philip!"
R.B.
DE VLINDER EN DE BORGRING
Mej. M. Portier
Mw. E. H. Uythoven
Totaal binnengekomen in
juli 1983
f 25,-
100,-
f 125,
Toen ik in Perth W A. bij Atkins W.A.
Ltd. werkte op no. 894 Haystreet,
kwam op een dag iemand om onder
delen te kopen voor zijn Holden 1954.
Ik heb aan deze balie met veel men
sen kennis gemaakt en later altijd als
vriend bij hen thuis mogen komen.
Vooral omdat ik vele van die auto
merken uit tempoe doeloe nog wist.
En zo ben ik nu al wel 17 jaren lid
van de Veteran Car Club of Western
Australia.
Hij moest onder andere een borgring
hebben. Kom eens bij me Uhufs en ik
zal je een verhaal vertellen dat hij in
Melbourne had gehoord, en volgens
hem ook in de krant heeft gestaan.
Het gebeurde in de dertiger jaren. Nog
de stoomlocomotief en als je weet de
verre afstand van Melbourne tot Perth
is meer dan 3000 km. Op zekere dag
toen de trein Perth verliet en al bijna
1000 km verder was en het al donker
was, vond de machinist op de loco
motief dat opeens het licht op de
rails veel minder werd. Misschien iets
aan de koplamp? dacht hij en stopte
voor alle zekerheid de trein.
Hij ging naar de lamp om te kijken en
tot zijn verwondering zag hij een hele
grote atlasvlinder dwars over de kop-
lampruit. Hij haalde voorzichtig de
vlinder van de ruit en gaf hem aan
de conducteur van de trein om te be
waren: een 50 km verder stopte de
trein voor watervulling bij een klein
stationnetje in de woestijn. Hier kreeg
hij te horen dat de stationsmaster een
telegram uit Perth had ontvangen om
langzamer te rijden tot het volgende
grotere station waar een werkplaats
was. Zo dus juist nog op tijd om de
locomotief te sparen voor beschadi
ging van het mechanisme. De monteur
in Perth dacht dat hij vergeten was
een borgring te monteren en vond die
borgring op zijn werkbank. Gelukkig
was er niets gebeurd en kon de trein
door langzamer te rijden toch nog
veilig in Melbourne aankomen.
Nu kun je alles gissen.
Waarom en hoe kwam het dat de
grote vlinder kwam rusten op het glas
van de booglamp van deze locomotief
in de donkere nacht? En waarom vond
de mecanicien die belangrijke borg
ring op zijn werkbank?
VIC BOLDY
19
