De eerste INDISCHE kalender
15 AUGUSTUS WERD
IN DEN HAAG HERDACHT.
OOK DOOR U?
3
Zoals in onze vorige Moesson vermeld, zullen wij dit jaar met een
eigen Indische kalender, voorzien van Pasar dagen uitkomen. Nu lijkt
het ons een goed idee om er ook belangrijke data uit onze Indische
geschiedenis op te zetten. Waarom niet eigenlijk? Er zijn toch heel wat
bijzondere gebeurtenissen geweest die waard zijn herinnerd en ont
houden te worden. Geschiedenis voor de jongere generatie
Aan U de vraag: weet U toevallig een datum van een belangrijke ge
beurtenis of een oprichting die van algemeen belang en interesse is
geweest die op onze Indische kalender zou moeten staan
Geeft U die zo spoedig mogelijk aan de redactie van Moesson door,
UITERLIJKE DATUM VAN INZENDING 1 OKTOBER a.s.
Helpt mee een originele, mooie Indische kalender te maken zoals die
nog nooit gedrukt is in Nederland
Alvast dank voor uw medewerking
redactie Moesson
Met een sobere doch zinvolle plechtig
heid werden militairen, vrouwen en
kinderen binnen en buiten de kampen,
die in de oorlog tegen Japan het leven
lieten, op 15 augustus j.l. herdacht.
Dat gebeurde in de hal van het Bin
nenhof te Den Haag, waarbij vertegen
woordigers van vele Indische vereni
gingen en organisaties met een bloem
stuk en een défilé langs de Gedenk
tafel hun eer betoonden. Aanwezig
waren Minister President Lubbers,
Voorzitter van de Tweede Kamer de
heer Dolman, mede vele andere pro
minenten uit de Nederlandse samen
leving.
Dank zij een actieve Stichting Herden
king 15 Augustus '45 en de Stichting
Nederlandse Ereschulden, is bereikt,
dat de strijd in Nederlands-lndië offi
cieel erkenning heeft gekregen.
Sedert 4 mei 1970 werden in toespra
ken ook onze gevallenen overzee in
het bijzonder genoemd en op 5 mei
'82 en '83 ook op herdenkingen in
Groningen en Wageningen. De Stich
ting zal zijn taak echter eerst volbracht
zien, wanneer Nederland bij het ge
denken van de gevallenen uit de Twee
de Wereldoorlog ook kransen zal doen
leggen op de erevelden overzee en in
de Zuid-Chinese zee waar zovelen hun
laatste rustplaats vonden.
Aan het bovenstaande zou ik het vol
gende willen toevoegen: het is een
beschamende zaak dat er na 40 jaar
nog steeds door ons (uit Indië) zo aan
gedrongen, gesmeekt moet worden om
eerbetoon aan onze doden. Ik ver
onderstel dat voor velen de kous al
lang af is, dat het niet meer hoeft.
Voor wie doen we het eigenlijk, voor
de gevallenen, voor onszelf, de ge
noegdoening? De generatie uit de
Tweede Wereldoorlog bestaat over
een aantal jaren niet meer, dus moet
het voor de jongere generatie zijn, de
kinderen en kleinkinderen die moeten
weten dat die Tweede Wereldoorlog
ook door ouders en grootouders "ge
leden" is.
Wat doen we, behalve van Nederlan
ders en de Nederlandse Regering ei
sen dat zij aan ons denken? Ik ben
15 augustus door Den Haag gereden,
nergens heb ik ook maar één vlag uit
gestoken gezien (herstel: één aan het
Almeloplein).
15 Augustus was Moesson gesloten,
ik heb een paar jaar geleden in ons
blad aangekondigd dat we dit elk jaar
zouden doen. Als IEDERE Indische
zaak op 15 augustus zou sluiten,
desnoods een halve dag, als IEDERE
Indo 15 augustus een (halve) snipper
dag zou vragen, zou dat niet een po
sitief gebaar zijn om de herdenking
duidelijk te maken?
Laten we eerst de hand in eigen boe
zem steken en ons dan pas achterge
steld voelen. Een beetje trots is nooit
weg, ja toch D
DE LEEUW KOMT DE VISSER
TE HULP
Het weekblad "Zaman" van 2 juni j.l.
maakte melding van de gift van een
aantal nieuwe woningen van prima
materiaal en gezond luchtig aan de
arme vissers bevolking van Cilincing
(noordkust van Java, dicht bij Jakarta).
Het was de afdeling "Shantisari", een
van de 14 afdelingen van de Lions
Club te Jakarta, die de arme vissers
te hulp kwam.
"Shantisari" staat onder leiding van
mevr. Joyce Sosrohadikusumo BSc.,
die er de presidente van is.
De Lions Club - voor wie het nog niet
weten - werd opgericht door de Ame
rikaan Meivin Jones in de vorige eeuw
en bestaat uit groeperingen (te Jakar
ta zijn er 14 van die groepen), die elk
onder leiding staan van een "presi
dent". De vereniging stelt zich ten
doel om minder bedeelde medemen
sen te helpen. Hulp waar dat nodig is
en mogelijk, is het devies van de
Lions (Leeuwen).
"Shantisari" schonk al eerder aan het
Rode Kruis te Bogor een volledig nieu
we uitrusting. Wat de vissers bevol
king van Cilincing betreft, daar was
een helpende hand nodig. Een aantal
van hun woningen bestond uit krotten,
opgetrokken van gevlochten bamboe
(gedèk) en met daken van klapper
bladeren, die al zo oud en verrot
waren, dat je het nauwelijks nog "da
ken" kon noemen. In één van de hut
ten zonk het "dak" zelfs tot op een
meter van de vloer (van gestampte
klei). Je kon er nauwelijks onder door.
Dé woningen die hun nu door de Lions
geschonken zijn (zonder betaling na
tuurlijk) zijn behoorlijk van steen, met
flinke ramen en fris en luchtig. Het
doet je goed om er nu een kijkje te
komen nemen. En mogelijk zal het een
gunstige keer brengen in de psy
chische zowel als in de fysieke toe
stand van enkele gezinnen.
De bouw en schenking is overigens
gedaan in nauwe samenwerking met
het plaatselijke bestuursapparaat, dat
vol prijzenswaardig enthousiasme heeft
meegewerkt.
Mevr. Joyce Sosrohadikusumo is de
echtgenote van Ir. Sosrohadikusumo,
die met zijn zuster mevr. Dr. Annie
Sosrohadikusumo de twee kinderen
zijn van de jongste zuster van R. A.
Kartini.
AGUS DARUCH
ENKASARi
Ik had al lang iets willen vertellen over
een werkelijk wondermiddel voor di
verse kwalen. Dat middel is "ENKA
SARI", een drank vervaardigd uit Sari
daun Saga (Abrus pecratoria folia),
Sari daun Sirih (Betel folia), Sari akar
Kayu Manis (L'iquirate Radx) en een
produkt van de Regerings pharmaceu-
tische fabriek Kimia Farma. Ik meen
dat het in Nederland nog niet bekend
is. Officieel is het een middel tegen
spruw, maar ik heb zelf ondervonden
dat het ook prima helpt tegen allerlei
buikklachten, met narfie darmklachten.
Wat eigenlijk ook voor de hand ligt.
Het smaakt verder erg goed. Net een
zacht wijntje. Zelf heb ik er in 5 minu
ten darmkrampen mee genezen, die zo
hevig waren, dat de patiënt niet meer
kon opstaan en niet meer wist hoe hij
kon liggen. Die patiënt was ik in dit
geval zelf. Zodoende dus
AGUS DARUCH
