HET PALEIS IN BOGOR IN HEDEN EN VERLEDEN Eeri oude prent van het paleis in Bogor, zoals het er uitzag voor de aardbeving van 1834. Ten tijde van President Soekarno was het paleis te Bogor niet toegankelijk voor het publiek, omdat hij er zelf in woonde. President Suharto woont in een eigen huis aan de Jalan Cendana in de wijk Menteng in Jakarta, en komt zelden in Bogor. Vandaar dat het paleis nu voor het publiek toegankelijk is, elke vrijdag, zaterdag en zondag (tenzij er juist een party of ontvangst zou zijn). Men moet daartoe minstens een week voor de geplande dag een schriftelijk verzoek in dienen bij het Secretariaat van het Paleis te Bogor, met opgave in zeven-voud van de namen van de groep bezoekers. Drie dagen tevoren krijgt men antwoord, of het verzoek al dan niet ingewilligd is. Op de vastgestelde dag moeten toeristen en bezoekers binnenkomen aan de linkerpagar van het paleis langs de "Tweede Poort". De hoofdingang ofwel de "Eerste Poort" is gereserveerd voor de President zelf, en bezoekende staats hoofden. Ministers en lagere grootheden moeten ook langs de Tweede Poort binnenkomen. Na twee wachtposten te zijn gepasseerd, worden de toeristen door enkele guides/hostesses opgewacht, die hen verder het paleis binnen leiden in groepjes. Maar ook weer niet langs de hoofdingang, doch langs de linker zijvleugel, en zo verder naar binnen. Wat valt er over het paleis te vertel len? Het zit vol prachtige kunstvoor werpen, vooral schilderijen, ook meu bilair, servies, tapijten, beelden, mo dern zowel als antiek. Maar vergis U niet I Deze fraaie inventaris is geen erfenis van de tijd van de G.G.'s. Toen eind 1949 het paleis door de Neder landers aan de Republiek werd over gedragen, waren er alleen nog maar 5 grote spiegels, 2 marmeren beelden, een paar kleine tafeltjes, en enkele lustres over. Waar is de pracht van de G.G.'s ge bleven? Wel, de Japanners hebben grondig "opruiming" gehouden; alle geschenken van de Javaanse vorsten zijn verdwenen. Na hen kwam het pa leis in handen van een groep gewa pende pemuda's; en na deze werd het verblijf voor Gurkha's I U kunt u voorstellen, wat een augiasstal de Nederlandse Luit.-G.G. hier aantrof. De rommel is opgeruimd, maar het bleef een leeg paleis. Die leegte is in de loop der jaren'door Soekarno opgevuld, zowel door wat hij zelf aankocht en liet maken, als ook door de talloze geschenken van staats- regerings-hoofden en andere hoge gasten. En dit wordt door Pre sident Suharto voortgezet. Wat er nu allemaal in het paleis te prijken staat, dwingt werkelijk ieders bewondering af. Sinds het aftreden van President Soekarno hebben in het paleis van Bogor geen staatsgasten meer over nacht (die verblijven nu gewoonlijk in het nieuwe Wisma Negara naast het Merdeka-Paleis in Jakarta zelf). Maar wel komen ze op hun tour, na een bezoek aan de Plantentuin, in het paleis lunchen. Een enkele keer wordt er wel een party gegeven bij gelegen heid van het huwelijk van familie of intieme vrienden van de President. Mocht President Suharto toch een keer in Bogor willen overnachten, dan verblijft hij in een apart paviljoen, ver van het hoofdgebouw (daarover ver derop). Dit paviljoen is niet voor be zoekers toegankelijk. Nu in het kort iets over de geschiede nis van het Paleis. G.G. van Imhoff kwam in sept. 1744 op tournee naar Tjiandjur langs een streek, die hem zeer beviel vanwege de vruchtbaarheid en het heerlijke klimaat. Hij kocht er een grote lap grond voor 33.500 ringgit, liet het ont- bossen en schoonmaken, en er een pasanggrahan op bouwen voor hem zelf om bij tijd en wijle de hitte van Batavia te ontvluchten. Dit "buiten verblijf" kreeg de naam Buiten Zorg (Sans Souci). Er omheen kwamen ook andere Europeanen er een optrekje bouwen, en werd de hele streek Bui tenzorg genoemd. De volgende G.G.'s breidden de bebouwing steeds verder uit, met name Daendels, die zelfs een verdieping op linker- en rechter-vleu- gel liet aanbrengen. En ook Sir Stam ford Raffles (1811-1816) liet het ge bouw beduidend verfraaien, en de hele tuin rondom volgens Engels model re noveren. Hij liet ook de eerste drie paar damherten van het Aziatische vasteland komen om de tuin te be volken. De herten konden zich ongeremd Het paleis in Bogor in de tegenwoordige staat. 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 10