(M i) I Indisch Familie Archief IFA LAMADJAN Met veel belangstelling heb ik de ar tikelen van de heer Schnezler gelezen. Zijn beschrijvingen komen geheel over een met wat ik zelf, bij bezoeken in 1980 en 1982, op Lamadjan gezien heb. Er is evenwel één onduidelijkheid in zijn laatste verhaal. Hij schrijft: het schakelbord en de reeds ge noemde 600 meter lager gelegen ma chinekamer". Eerder schrijft hij: de machinekamer die zo'n 600 meter lager lag dan de andere ge bouwen De machinekamer ligt nl. niet 600 m lager dan de overige gebouwen, maar iets minder dan 60 meter. Als de cen trale werkelijk 600 meter lager zou liggen, zou dat nog lager zijn dan de stad Bandung Ik kan hier nog aan toevoegen dat de beheerder, die ons alles liet zien, ons er op wees dat de machines van de centrale daar reeds in het begin van deze eeuw geplaatst waren, en dat zij, sedertdien, onafgebroken zonder falen hebben gewerkt. De machines worden dan ook nu nog "vlekkeloos" onderhouden." H. M. C. POORTMAN Inderdaad moet het 60 meter zijn en niet 600. De hr. Schnezler is U erken telijk voor de correctie. - Red. M. Van Joyce Hardin-Gallert deze klassefoto van de Katholieke Zusterschool Darmo, Soera- baia. Meisjes van de eerste klas Mulo 1948-'50. In het midden Mère Veneranda (vroeger van de Zusters Ursulinen Tjelaket, handwerken, Duits). Bekende namen op de foto: 1e en 3e links staande Trix de Groot, Meta v.d. Heyden, 2e rechts Inge Brudet Wiesje Schroder links van Mère Veneranda en 2e en 4e links zittend Joyce Gallert en Irene de Bouwmeester. Wie en waar zijn de andere klasgenoten, vraagt Joyce Hardin-Gallert, Jonker Bos 37, 2715 SL Zoetermeer, tel. 079-51 13 45. DIEREN, SPORT, SADISME "Katapult straks verboden", stond er in De Telegraaf van 25 augustus j.l., een vette kop. Zou dat katapullen, waar in Moesson over geschreven werd, al opgeblazen zijn tot een natio nale zaak? Zoals L.D. al in een van de Moessonnummers schreef is Moes son er niet voor om ellenlang te dis cussiëren over wel of niet katapullen, jacht, dierenmishandeling, enz., want je komt toch nooit aan een eind. Maar misschien mag ik toch iets memoreren. In de plaats waar ik woon wordt de beroeps-visvangst nog beoefend. Zelf ben ik geboren en getogen aan de haven en heb dus alle facetten daar van gezien en meegemaakt. Zo wordt de paling (aal) in teilen gedaan en daar wordt zout op gestrooid, voor de hartige smaak na het roken, zei men. Als kind (trouwens later ook nog wel) stond ik gefascineerd naar het kron kelen van de paling te kijken, in het geheel niet beseffend dat het van de pijn was. Weet U wie mij daarop at tendeerde? Prins Claus! Niet dat ik de Prins persoonlijk ken, maar hij was eens op bezoek in onze stad en toen werd hem dat ook getoond. Hij vroeg naar het kronkelen, en toen hem dat Vreelandse- straat 14 2574 RX Den Haag De maand oktober zijn wij geslo ten wegens vakantie Daarna weer op volle toeren verder Bezoek is mogelijk op zaterdag tussen 9 en 13 uur, maar eerst even afspreken op 070 - 65 50 68 uitgelegd was, liep hij vol afschuw weg, zo las ik in onze plaatselijke krant. Dit bericht maakte mij toch bewust van onbewust dierenleed. Nog maar een paar weken terug, in de laatste dagen van m'n vakantie zitten mijn vrouw en ik in de luwte van de auto op een doodlopend stuk dijk bij Lelystad heerlijk in de zon. Even verder is een jonge vader aan het vissen, z'n vrouw en kinderen zit ten er ook bij. Pa heeft al diverse snoekbaarzen gevangen en in het "leefnet" gestopt. Toen ze weg gingen haalde Pa de vissen uit het net en deed ze in eenlege plastic em mer. Ze spartelden dat het een lieve lust was en ze waren zo groot dat ze iedere keer uit de emmer sprongen. Die kleine jongetjes gilden van plezier! En Pa stopte ze er weer in en zo ging dat nog een paar keer. Toen pakte hij een deksel en sloot daarmee de emmer keurig af. Deed de emmer in het ba- RECTIFICATIE In het artikel "Holambra" III in Moesson van 15 juli 1983, pagina 37, werd de naam van de grootste waterval ter wereld, in Brazilië verkeerd weergegeven. Dit moet zijn IGUAQU en niet Igangu. Op boven staande foto zijn de "Sete Quedas" (de zeven watervallen), waarvan de Iguagu er één is, te zien. gagewagentje dat achter de auto hing en ze vertrokken. "Zo stikken die vissen langzaam", rea liseerde ik me toch wel geschokt. Niet dat ik er nog wat aan doen kon, maar alleen dat ik me dat realiseerde vind ik al positief. Onze zoons heb ik o.a. ook geleerd de vissen die ze vangen niet met een half afgerukte bek terug te gooien in het water, maar ze er voorzichtig af te halen en terug te gooien. Maar om ze nu te verbieden te vissen We hebben net nog woedende mensen aan de deur gehad die klaagden over de jongste zoon die met een plastic buis van die grote zachte witte bessen tegen hun flatramen had geschoten. De klodders zaten op de ruiten. Is toch iets anders dan katapullen? Mag nietToch maar weer brommen tegen ze. Opvoeden moet. Moeilijk hoor Want hoe was je zelf? M. SCHOEN 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 15